لباس بومی و محلی اقوام ایرانی ظرفیتی برای جذب گردشگر به شمار می رود

ایرنا/ براساس آخرین اخبار واصله، لباس بومی و محلی اقوام ایرانی ظرفیتی برای جذب گردشگر به شمار می رود.

ایران یکی از کشورهایی است که به علت تنوع قومیتی لباس های بومی و محلی زیادی در آن وجود دارد که هر کدام معرف محل و فرهنگ قوم خاصی است؛ پوشش هایی با رنگهای شاد که امید و نشاط را به خانه ها آورده و ظرفیت جذاب و مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی است.

لباس محلی قاسم آبادی؛ جذاب برای گردشگران

یکی از بانوان که با لباس قوم قاسم آبادی در جشنواره اقتصاد و فرهنگ اقوام گلستان شرکت کرده بود گفت: جنگلهای سبز، آسمان کبود و گلهای رنگارنگ گیلان در پوشش محلی گیلکها نمود زیادی دارد رنگهای شاد و متنوع آن جلوه ای از شادی و نشاط زندگی و طبیعت سبز است.

آمنه رحیمی افزود: لباس بومی گیلان نماد زیبایی، اصالت، هویت و فرهنگ است که گردشگران با تماشای آن اشتیاق به پوشیدن آن دارند.

وی اظهار داشت: لباس های محلی قاسم آبادی شامل لچک، چارقد، جلیقه، یل، کت، تنبان یا شلیته، جوراب، چاروق، چادر کمر و عرقچین است که اصالت رنگ و قدمتش پای گردشگران خارجی را هم به این دهکده باز کرده است.

این بانوی هنرمند گفت: ترویج و معرفی بیشتر لباس قاسم آبادی در حفظ این پوشاک محلی تاثیرگذار است.

رحیمی افزود: لباس های محلی به عنوان صنایع دستی قابلیت ویژه ای در رونق مشاغل خانگی داشت و به رونق اشتغال پایدار زنان قاسم آبادی و بهبود وضعیت اقتصادی آنان انجامید.

وی اظهار داشت: تولید عروسک قاسم آبادی با لباس های محلی و سنتی در معرفی لباس این قوم تاثیرگذار بود.

وی بیان کرد: هزاران نفر در قاسم آباد مشغول پارچه بافی هستند و ترکیبی از مدرن و سنت را در لباسها و زیورآلات خلق می کنند.

نشاط اجتماعی با لباس های محلی ترکمنی

بانویی با لباس ترکمنی هم گفت: فرهنگ غنی و دیرپای ترکمن در لباس سنتی این قوم تجلی پیدا کرده است.

عاشور تاج یولی افزود: پوشاک سنتی ترکمن ها از ابریشم ، پوست ، کتان و پنبه تهیه می شود و شامل تن پوش ، پاپوش، سربند و اجزای متنوع دیگر است و زیورآلات مختلف به زیبایی پوشاک محلی و سنتی آنان می افزاید.

وی اظهار داشت: قیرمیز کؤینک پیراهن های ابریشمی و سنتی، بالاق یا شلوار و چارقد از جمله پوشاک زنان ترکمن است که با سوزن دوزی، زیبایی لباس دوچندان می شود.

وی بیان کرد: ترکمن ها در طول تاریخ لباس سنتی و محلی خود را حفظ کرده و همچنان از این پوشش استفاده می کنند که در شهرهای ترکمن نشین تنوع رنگ و لباس باعث جذب گردشگران می شود.

پوشاک سنتی مینودشت، یادگاری از دشت بهشت

یکی از بانوان مینودشتی که در غرفه فروش لباس های سنتی جشنواره اقوام گلستان شرکت کرده بود، گفت: لباس سنتی و محلی زنان مینودشتی از پیراهنی به اسم جامه، دامنی چین دار به نام تنبان، روسری سنتی با ریشه منجوق دار با نام دوتخته، رودلی سکه دوزی شده، پیشانی بندی به اسم پیش مندلی برای زنان متاهل، کلاهی به اسم کلته برای دختران مجرد همراه سکه دوزی اطراف آن، جلیقه و کلیجه یا کت آستین دار با نقوش سنتی از پارچه ابریشمی قرمز تشکیل می شود.

فاطمه تیموری افزود: این لباس که در قدیم از ابریشم خالص بافته میشد از سوی بازرگانان مسیر جاده ابریشم به سایر نقاط جهان می رفت و طرفداران زیادی هم در آن مناطق داشت.

لباس سنتی هرمزگان یادگار دوران صفویه

بانوی کارآفرین هرمزگانی که در تولید پوشاک سنتی فعالیت دارد، گفت: تولیدی پوشاک سنتی برای حمایت از بانوان روستایی را با عنوان "گنو گلابتون" راه اندازی کردم که ابتدای نام آن برگرفته از نام گنو یکی از بلندترین کوههای هرمزگان است.

زینب خوشبخت افزود: شلوار بندری، گلابتون دوزی، خوس دوزی، برقه، جلبیل خوسی، کلاه لچک و کندوره (پیراهن) از جمله لباس های رنگی و سنتی هرمزگان است.

وی اظهار داشت: سوزن دوزی سنتی یکی از روش های تزیین پوشاک در هرمزگان بود که اوج درخشش آن مربوط به دوران صفویه است که هنر گلابتون دوزی یا زر دوزی لباس هرمزگان یادگار آن دوران بشمار می رود.

وی بیان کرد: کلاه لچک که بانوان هرمزگانی در طول تاریخ استفاده می کردند یادگار آب آوردن زنان و دختران از چشمه ها بود و برای اینکه سرشان با سنگینی دبه های آب آسیب نبید از آن استفاده میکردند.

پوشاک سنتی میراث تاریخ برای گردشگران است

یکی از بانوان سمنانی هم که با لباس سنتی خود در جشنواره شرکت کرده بود، گفت: میل بانوان به زیبایی باعث شده که پوشاک سنتی از تنوع رنگ های متفاوت و طرح های بیشتری برخوردار باشند.

حوا آسمند افزود: انواع کلاه از جمله عرقچین، کلته، تاس کلاه، کلاه یراق، نقره کلاه، کلاه سیمی و کلاه مندیل از سرپوش های مورد استفاده زنان سمنانی در گذشته بود که علاوه بر جنبه زینتی، عامل محافظت از سر بانوان در گرما و سرما نیز بشمار می رفت.

وی اظهار داشت: از تن پوش بانوان سمنانی در طول تاریخ میتوان به پیراهن کوتاه، پیراهن بلند، جلیقه، کت ساده، آرخالق، ستره، تیرمن کت، شلوار نظامی، دلاق، تنبان و شلیته اشاره کرد.

وی بیان کرد: پوشاک هر قوم، نشانه پایبندی و اعتقاد آن به میراث فرهنگی و تاریخ گذشتگان بود که مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار دارد.

تجلی زیبایی و وقار اصالت ایرانی در لباس قشقایی

یکی از بانوان استان فارس که با لباس قوم قشقایی در جشنواره اقوام گلستان شرکت کرده بود، گفت: پوشش ایل قشقایی در فارس شامل کلاغچه، چارقد، آل باغی به عنوان سرپوش، پیراهن یا کینگ، کلجه یا آرخالق، زیرتنبانی، شلیته، ایس تنبانه، تورکی تنبان و دستمال یا یاغلوق بود که علاوه بر پوشیده بودن با وقار و زیبایی همراه است.

ثریا احمدی افزود: یکی از مزیتهای جشنواره اقوام آن است که علاوه بر اینکه گردشگران داخلی را با پوشش اقوام آشنا می کند در معرفی سنت های ایرانی به گردشگران خارجی نیز موثر است.

وی بیان کرد: تجلی شور و نشاط با ترکیب رنگهای شاد با پوشش اصیل ایرانی و اسلامی برای بسیاری از افراد جالب توجه است.