تاریخچه دروازه جهنم، گودالی از آتش روی زمین

آن گونه که در تاریخچه دروازه جهنم آمده، دروازه جهنم، دروازه ای بوده که به عنوان یک شگفتی افسانه ای ساخت بشر یا یک بلا شناخته شده و نظر ماجراجوهای زیادی را به سمت خودش جلب کرده است. سال 2013 یک ماجراجوی کانادایی به نام جورج کورونیس با استفاده از یک پوشش محافظ ویژه در دیواره دروازه جهنم فرود آمد و اولین کسی شد که به پایین ترین نقطه این حفره راه پیدا کرد. نمونه های خاکی که او از این منطقه جمع آوری کرد نشان داد که با وجود گرمای شدید در این گودال باکتری های اکستروموفیل با خروج متان و گوگرد زنده هستند. شعله های عظیمی در هوای این گودال زبانه می کشند و تابش تهدید کننده ای را به مسافت مایل ها در صحرای قره قروم ترکمنستان ایجاد می کنند. ساکنان محلی از این گودال به عنوان دروزاه جهنم یاد می کنند و با توجه به شنیده ها از این محدوده دوری می کنند. این طور که از افسانه های محلی پیداست این حفره بیش از 200 ساله که در حاله سوختن می باشد اما داستان واقعی پشت اطلاعات آن دقیقاً مربوط به همین چند سال اخیره است. مقاله دیدنی های دروازه جهنم هر چه بیشتر شما را با دسترسی به دروازه جهنم آشنا می سازد.

تاریخچه حفره گازی دروازه

در تاریخچه دروازه جهنم آمده که سال 1971 وقتی که ترکمنستان بخشی از کشور اتحادیه جماهیر شوروی بود، گروهی از محققان شوروی در حال جستجوی یک محل مناسب برای استخراج گاز طبیعی بودند چون استان احل نسبت به منابع طبیعی غنی بود، دانشمندان در دهکده کوچکی در این منطقه به نام دروازه ساکن شدند چون این منطقه مناسب ترین محلی بود که شناسایی شده بود و قراری هم برای راه اندازی تجهیزات کندن زمین و همین طور کمپ کارگران تعیین شده بود. تمام تجهیزات به طور دقیق نصب شدند و گاز استخراج و ذخیره شد و همه این مؤفقیت را جشن گرفتند اما یک بد شانسی غیر منتظره ای برای پروژه رخ داد. زمین زیر کمپ و تجهیزات به طور کامل فرو ریخت و به یک منطقه با حفره ای عظیم تبدیل شد. فقط در یک لحظه، هر نشانه ای از پروژه حفر گاز به طور کامل ناپدید شد اما خوشبختانه هیچ کس آسیب و صدمه ای ندید که این مورد در تاریخچه دروازه جهنم مطرح شده است. کنار از دست رفتن تمام تجهیزات منطقه، دانشمندان با یک مشکل بسیار جدی مواجه شدند. با باز شدن این حفره مقدار زیادی گاز طبیعی در هوا آزاد می شد و تخمین زده شده بود که اگر خروج گاز متوقف نشود می تواند هوا را تا چند مایل اطراف منطقه آلوده و مسموم کند و کشته های زیادی بر جای بگذارد. به خاطر همین موضوع سریع نفشه ای برای توقف این اتفاق کشیدند. برای توقف انتشار گاز محققان احساس کردند که بهترین راه این است که حفره را به آتش بکشند. تخمین زدند که آتش چند روز خواهد سوخت و در این مدت تمام گاز اضافی در حفره مصرف خواهد شد. نقشه انجام شد. گاز آتش زده شد و از آلودگی اتمسفر جلوگیری شد اما به جای اینکه این منطقه فقط به مدت چند روز بسوزد سوختن آتش به طور وحشیانه ای بیش از 40 سال در حفره ادامه یافت و سوخت و شعله کشید که از دیدنی های دروازه جهنم در زمان دسترسی به دروازه جهنم می باشد. حفره دروازه جهنمی 66 فوت عمق و 230 فوت عرض دارد و هر کسی توان دیدن فوران گل سوزان را در حفره دارد. دمای حفره معمولاً بیش از 1000 درجه سانتیگرادِ بوده و گرما و نور شدید دلیل این است که چرا حدود هزاران عنکبوت های شتری بزرگ با دسته های زیادی به دروازه جهنمی چسبیدند که یک نسخه جهنمی واقعی ترس از همین عنکبوت ها در زمان دسترسی به دروازه جهنم است.

فواید و مضرات حفره

تأثیرات سوختن گاز فوق العاده منفی و خطرناک می باشد. حفره دائماً سوزان بوده و بوی زننده گاز گوگرد را منتشر می کند و به مدت چند مایل هوا رو پر کرده و باعث می شود منطقه ناخوشایند برای کسانی باشد که نزدیک این منطقه هستند و زندگی می کنند. این گاز نه تنها بوی بدی دارد در ضمن هوا را هم آلوده می کند. شعله ها بسیار شدید هستند که تابش حفره می تواند از چند مایل دورتر در شب و روز دیده بشود. تنها فایده این منطقه این است که دروازه جهنم به یک جاذبه توریستی بسیار مهم برای کشور ترکمنستان تبدیل شد. افراد از همه جای دنیا با ویژگی های سرسختی و شجاعانه در لبه این حفره می ایستند و به آتش های تماشایی و دیدنی خیره می شوند. آوریل 2010 بود که قربان قلی بردی محمدف رئیس جمهور ترکمنستان از محل بازدید کرد و برای جلوگیری از اثر منفی گودال بر روی سایر فعالیت های توسعه میدان های گازی منطقه، تصمیم به کنترل گودال گرفت اما دیدنی های دروازه جهنم همچنان در حال سوختن بوده و یکی از جاذبه های توریستی ترکمنستان نیز شناخته شده است.