روشهای پیشگیری از عفونت های مخمری

فرادید/ دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 موجب سطوح بالای قند خون می شوند که رشد مخمر را تشویق می کند. بر همین اساس است که افراد مبتلا به دیابت با خطر بیشتر ابتلا به عفونت های مخمری مواجه هستند.

عفونت های مخمری به طور معمول زمانی رخ می دهند که رشد و تکثیر قارچ کاندیدا آلبیکانس از کنترل خارج شود. این می تواند تقریبا در هر قسمتی از بدن از جمله پوست، دهان و اندام تناسلی رخ دهد. اگرچه علائم می توانند ناخوشایند و ناراحت کننده باشند، یک عفونت مخمری به طور معمول شرایطی جدی نیست.

با این وجود، اگر فرد درمان مناسب را دریافت نکند، عفونت می تواند وارد جریان خون شود و این یک وضعیت اضطراری پزشکی است.

در ادامه چند روش برای پیشگیری از عفونت های مخمری ارائه شده اند.

یک رژیم غذایی کم قند

مخمر ها از قند ها و نشاسته ها تغذیه می کنند. یک پژوهش در سال 2015 این که مصرف قند های پالایش شده و محصولات لبنی با لاکتوز زیاد ممکن است رشد مخمر را تشویق کنند، بررسی کرد. مصرف کمتر این مواد غذایی ممکن است به پیشگیری از عفونت های مخمری کمک کند، اگرچه همچنان به انجام پژوهش های بیشتر در این زمینه نیاز است.

حذف موارد زیر ممکن است به پیشگیری از عفونت های مخمری کمک کند:

- مواد غذایی حاوی قند های ساده

- آرد سفید

- برنج سفید

- مواد غذایی و نوشیدنی هایی که با مخمر تخمیر شده اند

قطع مصرف قند ها و کربوهیدرات های پالایش شده می تواند به افزایش گرسنگی منجر شود. در واکنش به این شرایط، فرد باید مصرف موارد زیر را افزایش دهد:

- میوه ها و سبزیجات کم نشاسته

- مواد غذایی سرشار از پروتئین، مانند مغزدانه ها و حبوبات

- چربی ها و روغن های سالم

حفظ وزن سالم

افراد دارای اضافه وزن یا چاق ممکن است دارای چین خوردگی های پوست بزرگ تری باشند که گرما و رطوبت را در خود به دام می اندازند. این محیطی مطلوب برای رشد مخمر ها است.

همچنین، اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد که این بیماری فرد را هرچه بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های مخمری می سازد.

مدیریت دیابت

دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 موجب سطوح بالای قند خون می شوند که رشد مخمر را تشویق می کند. بر همین اساس است که افراد مبتلا به دیابت با خطر بیشتر ابتلا به عفونت های مخمری مواجه هستند. برای کاهش خطر، افراد مبتلا به دیابت نیازمند کنترل سطوح قند خون خود هستند که شامل موارد زیر می شود:

- نظارت منظم بر سطوح قند خون

- مصرف انسولین یا دیگر دارو های دیابت

- ایجاد تغییرات غذایی

پوشیدن لباس هایی با قابلیت تنفس

قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. برای پیشگیری از عفونت های مخمری پوست و اندام های تناسلی، پوشیدن لباس های گشاد و راحت که از پارچه های قابل تنفس مانند پنبه، ابریشم و کتان تولید شده اند، انتخاب خوبی است.

برای ورزش، استفاده از پارچه هایی که رطوبت را جذب کرده و از پوست دور نگه می دارند، توصیه شده است. همچنین، لباس های مرطوب را باید بلافاصله پس از ورزش تعویض کرد.

رعایت بهداشت

رعایت بهداشت می تواند به پیشگیری از عفونت های مخمری کمک کند. از پاکسازی اندام های تناسلی با محصولات معطر که می تواند موجب تحریک این مناطق شود، پرهیز کنید. محصولات بدون عطر و مواد شیمیایی قوی را انتخاب کنید. پس از استحمام، پوست و اندام های تناسلی را به آرامی، اما به خوبی خشک کنید تا رطوبت به طور کامل گرفته شود.

بهداشت ناحیه تناسلی

اسمگما یک مایع طبیعی است که می تواند به روان شدن آلت تناسلی مردان و پوست ختنه گاه کمک کند، اما انباشت اسمگما رشد مخمر را تشویق می کند. پاکسازی منظم و درست این بخش می تواند از انباشت اسمگما پیشگیری کند.

زنان نیز بهتر است از دوش واژینال استفاده نکنند. واژن حاوی باکتری های مهمی است که جمعیت قارچ ها را کنترل می کند. استفاده از دوش واژینال می تواند موجب بی تعادلی در این باکتری ها شده و به رشد بیش از حد قارچ ها و بروز یک عفونت مخمری منجر شود.

پاکسازی از سمت جلو به عقب پس از اجابت مزاج نیز از گسترش مخمر یا باکتری ها بین واژن و مقعد جلوگیری می کند. تعویض منظم پد بهداشتی نیز به پیشگیری از عفونت های واژن کمک می کند.

حفظ سلامت جنسی

عفونت های مخمری می توانند از طریق رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند، مگر این که افراد از ابزار های محافظتی مانند کاندوم استفاده کنند. آلت تناسلی مردان پس از یک رابطه جنسی محافظت نشده با فردی مبتلا به عفونت مخمری واژن ممکن است دچار خارش شود. اگر هر دو نفر دارای علائم یک عفونت مخمری باشند، هر دو نیز به درمان نیاز خواهند داشت.

مصرف پروبیوتیک ها

باکتری های مفید به کنترل جمعیت قارچ هایی که در عفونت های مخمری نقش دارند، کمک می کنند. یک بی تعادلی در تعداد باکتری های مفید مضر می تواند به رشد بیش از حد قارچ ها و بروز یک عفونت مخمری منجر شود.

از جمله عواملی که می توانند به یک بی تعادلی باکتریایی منجر شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- استرس مزمن

- تغییرات یا بی تعادلی های هورمونی

- استفاده از آنتی بیوتیک ها

مصرف پروبیوتیک ها ممکن است به افزایش باکتری های مفید در بدن کمک کرده و از عفونت های مخمری پیشگیری کند.

مواد غذایی زیر از منابع خوب برای پروبیوتیک ها هستند:

- ماست های پروبیوتیک

- غذا های تخمیر شده مانند:

* کفیر

* کیمچی

* کامبوچا

* برخی ترشی ها و خیارشور ها

* کلم ترش

همچنین، مکمل های پروبیوتیک نیز در دسترس هستند.

پرهیز از عفونت های مخمری طی دوران بارداری

نوسان های هورمونی طی دوران باردرای می تواند خطر عفونت های مخمری را افزایش دهد. این عفونت ها به طور خاص طی سه ماهه سوم بارداری شایع هستند. هیچ مدرکی مبنی بر این که عفونت های مخمری واژن می توانند به جنین آسیب برسانند، وجود ندارد. اما آن ها می توانند شرایطی بسیار ناراحت کننده را برای زنان باردار ایجاد کنند.

موارد زیر می توانند به کاهش خطر یک عفونت مخمری کمک کنند:

- پرهیز از محصولات بهداشتی حاوی مواد معطر و دیگر مواد شیمیایی قوی

- پرهیز از دوش واژن و دئودورانت های تناسلی

- پرهیز از دستمال توالت های معطر

- پرهیز از حمام داغ و وان آب داغ

- تعویض سریع لباس های مرطوب، به عنوان مثال پس از ورزش

- پوشیدن زیرپوش های تولید شده از پارچه های قابل تنفس مانند پنبه یا ابریشم

برخی روش های درمان عفونت مخمری برای دوران بارداری ایمن نیستند، از این رو، برای مشاوره با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

چرا عفونت های مخمری باز می گردند؟

پس از درمان، یک عفونت مخمری ممکن است به طور مکرر باز گردد. این ممکن است به چند دلیل، از جمله موارد زیر رخ دهد:

- رابطه جنسی با فردی مبتلا به یک عفونت درمان نشده

- استفاده از روش های ضد بارداری هورمونی

- باردار بودن

- ابتلا به یک شرایط سلامت زمینه ای مانند دیابت

- مصرف برخی دارو ها مانند:

* آنتی بیوتیک ها

* استروئید ها

* سرکوب کننده های سیستم ایمنی

* دارو های شیمیی درمان

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

پزشک باید فردی که ممکن است به یک عفونت مخمری مبتلا باشد را معاینه کند تا دلایل احتمالی دیگر بروز علائم مانند عفونت های آمیزشی رد شوند. همچنین، اگر عفونت به درمان واکنشی نشان نمی دهد باید به پزشک مراجعه کرد. دوز قوی تر یا نوع دیگری از داروی ضد قارچ ممکن است نیاز باشد.

پزشک باید دلیل عفونت های مخمری عود کننده را مشخص کند، زیرا این امر می تواند در نتیجه مسائل سلامت زمینه ای شکل بگیرد.