دریاچه ناکورو کنیا؛ مامن هزاران فلامینگوی مهاجر

دریاچه ناکورو کنیا lake nakuru میزبان 13 گونه پرنده در خطر انقراض و همچنین تنوع بسیار زیادی از انواع پرندگان هست. حضور دسته جمعی فلامینگوهای دوست داشتنی یکی از چشم نوازترین دیدنی های منطقه بوده که به لطف فراوانی جلبک بر روی این دریاچه میسر شده است. در واقع، دریاچه ناکورو کنیا مهمترین مکان برای حضور فلامینگوهای کوچک و بزرگ و همچنین یکی از مکانهای اصلی پلیکانهای سفید برای لانه سازی و پرورش جوجه هایشان بحساب می آید. با ما در این مقاله جذاب و خواندنی همراه باشید تا بدانید دریاچه ناکورو کجاست و پی به اسرارش ببرید.

فلامینگوهای دوست داشتنی

فلامینگوهای نژاد آفریقایی (Lesser) را احتمالا در مستندهای حیات وحش زیاد دیده اید. علت آن هم مهاجرت و حضور دسته جمعی تعداد زیاد این گونه هست. غذای اصلی این پرندگان زیبا که به تنهایی از جذاب ترین جاذبه های گردشگری کنیا محسوب می شوند، پلانکتونها و همچنین جلبکهایی بوده که با ترکیب فضولات با آبهای قلیایی این دریاچه تولید می شوند. به گفته دانشمندان، جمعیت فلامینگوهای این منطقه که به 1 و گاهی حتی 2 میلیون قطعه می رسد، در هر سال چیزی حدود 250 هزار کیلوگرم جلبک در هر هکتار را مصرف می کند. فلامینگوی آفریقایی (Lesser) با پرهای صورتی رنگ و همچنین منقاری به رنگ قرمز پررنگ به سادگی از فلامینگوی نژاد Greater متمایز می شود، چرا که در این نژاد، نوک منقار سیاه رنگ است.

فاجعه زیست محیطی

اخیرا تعداد فلامینگوهای دریاچه ناکورو lake nakuru بنا به دلایلی نظیر افزایش تعداد گردشگرها و آلودگی های ناشی از فاضلاب صنایع در اطراف دریاچه کاهش یافته است. بطور کلی، دریاچه ناکورو lake nakuru در فصل خشک سال، خشک یا کم آب شده و در فصل بارانی نیز دچار سیل می شود. در طی سالهای اخیر، سطح آب این دریاچه که از زیباترین جاهای دیدنی کنیاست، در این دو فصل دچار نوسانات زیادی شده که علت آن می تواند عواملی مانند مصرف گرایی، صنایع تولیدی زیاد و همچنین شهرسازی های وسیع باشد.

این موارد باعث می شوند تا در فصل بارانی، آبهای جاری به اندازه کافی جذب زمین نشده و در نتیجه، سیلهای مختلفی را در پی داشته باشد. خشکی و آلودگی، غذای اصلی فلامینگوها یعنی سیانوباکتری ها یا همان جلبکهای سبز-آبی را از بین برده و آنها را ناچار به مهاجرت به دریاچه های اطراف می کند.