رونق گردشگری در دورترین نقاط ایران با تکیه بر نیروی جوان

ایرنا/ براساس سخنان رئیس باشگاه توسعه گردشگری خلاق یونسکو، رونق گردشگری در دورترین نقاط ایران با تکیه بر نیروی جوان صورت می پذیرد.

داستان چیست؟

سمیه عباسیان درباره فعالیت این مجموعه گفت: هدف ما به روزآوری گردشگری ایران با توانمندسازی جوامع محلی، توانمندسازی زنجیره تامین و گسترش ارتباط فرهنگی مردم ایران با دیگر ملت ها در بستر گردشگری است. امیدواریم با تکیه بر حمایت های یونسکو بتوانیم رویکردهای نوین گردشگری را در ایران ترویج دهیم و این مسیری است که عمدتا با تکیه بر نیروهای جوان امکان پذیر خواهد بود.

وی درباره ظرفیت های گردشگری کشور عنوان کرد: اعتقاد داریم در همین شرایط موجود و با وجود تحریم ها و مشکلات کشور، از ظرفیت گردشگری استفاده کافی نمی شود. البته شرط آن تغییرات بنیادی و تنوع‏ دهی به بسته های گردشگری است. عرصه محصولات گردشگری در کشور ما، چه در حوزه داخلی و چه برای گردشگران ورودی، بسیار یکنواخت و کم تنوع شده و عمدتا محدود به چند شهر معروف گردشگرپذیر است. ما نیاز داریم نگاهی جدید به جاذبه های کشورمان داشته باشیم و فعالان گردشگری را در اقصا نقاط کشور در تجاری سازی این جاذبه ها توانمند کنیم. مقوله ای که با رویکرد گردشگری خلاق امکان پذیر است.

عباسیان افزود: در حال حاضر یکی از مسائلی که روی آن کار می کنیم، آموزش فرهنگ کسب و کار به فعالان گردشگری دور از مرکز است تا بتوانیم کسب و کارهای کوچک محلی راه بیاندازیم. ما در شهرهای کوچک و جوامع روستایی ظرفیت های زیادی داریم ولی باور اینکه می شود از این ظرفیت ها درآمدزایی داشت در میان مردمان دور از مرکز نهادینه نشد. وی افزود: تبدیل یک جاذبه فرهنگی یا طبیعی به یک بسته تور که گردشگران حاضر باشند به خاطر آن به منطقه بیایند و پول بپردازند خودش شامل مراحلی علمی است که نیازمند آموزش است. ما بنا داریم به فعالان محلی، آموزش تجاری سازی جاذبه های گردشگری بدهیم که در منطقه خود بتوانند پذیرای گردشگر خارجی باشند و درآمد ارزی کسب کنند.

رئیس باشگاه توسعه گردشگری خلاق یونسکو مطرح کرد: قطعا وقتی کسی بتواند در زادگاه خودش درآمد داشته باشد، دلیلی ندارد سختی راه، دوری از خانواده را تحمل کند و فقط برای کسب درآمد به کلانشهرها بیاید. با ایجاد کسب و کارهایی در حوزه گردشگری در روستاها و شهرهای کوچک، امکان مهاجرت معکوس فراهم می شود. آن ها می توانند به زادگاه خود برگردند، سنت های دیرین را زنده کنند و از فرهنگ خود درآمد داشته باشند. در نتیجه کیفیت زندگی و عزت نفس هم بالا می رود. امیدوارم که ما در باشگاه گردشگری خلاق یونسکو بتوانیم بر این مبنا پیش برویم و آموزش های لازم را اجرا کنیم.