انجام کاوش های جدید برای شناخت دوره های پیش از هخامنشی

ایرنا/ براساس خبرهای بدست رسیده، انجام کاوش های جدید برای شناخت دوره های پیش از هخامنشی صورت می گیرد.

داستان چیست؟

علی اسدی گفت: کاوش فصل چهارم با هدف ادامه فعالیت در آبراه خاوری دروازه ناتمام در حال انجام است. او با بیان اینکه بخشی از این آبراه در فصل سوم کاوش، همزمان با مشاهده تجمعی از اسکلتهای انسانی در محل مذکور شناسایی شده، تصریح کرد: ادامه کاوش آبراهه خاوری دروازه ناتمام شرایط جدیدی از اسکلتهای انسانی را آشکار ساخته و احتمال می رود تا پایان فصل کاوش با نمونه های بیشتری نیز برخورد شود.
این باستان شناس گفت: ویژگی معماری آبراه دروازه خاوری نیز در شناخت بیشتر ساخت و سازهای تختگاه تخت جمشید دارای اهمیت فراوانی است؛ به نظر می رسد این آبراه زمانی ساخته شده که بناهای محدوده شمال خاوری تختگاه تخت جمشید ساخته شده یا در حال ساخت بوده اند، زیرا مسیر آبراه مذکور به گونه ای معنادار از فضای بین ساختمانها عبور کرده است.
اسدی ویژگی دیگر این آبراه را عدم تعبیه دریچه های ورودی آب به آن دانست و خاطرنشان ساخت: به عبارتی دیگر این آبراه، برای جذب آبهای سطحی تختگاه ساخته شده و مشخص نیست که انتهای شمالی این آبراه به کجا ختم شود.

سرپرست هیئت باستان شناسی افزود: تاکنون کاوش از سمت شمال به محدوده ای که انواع باروی تخت جمشید از آن یافت شده، نزدیک شده با این حال مشخص نیست که امتداد شمالی آبراه به کجا ختم خواهد شد.
به گفته اسدی این احتمال وجود دارد که با انتقال آن به دیواره شمالی تختگاه، کاربری یک آبراه ورودی از محدود شمالی تختگاه تخت جمشید را داشته باشد. وی با بیان اینکه بطور کلی نتایج کاوش چند فصل اخیر در آبراهه ها، سه مرحله ساخت را برای آنها پیش روی ما قرار می دهد، گفت: مرحله نخست، ساخت و سازهای زمان داریوش بزرگ هست که آبراهه های محدوده کاخ آپادانا، تچر، خزانه و شبکه خروجی آبراهه ها را شامل می شود و مرحله دوم، آبراهه های دوره خشایارشا که محدوده کاخ صد ستون و دروازه ملل را در بر می گیرد. او افزود: مرحله سوم که آبراه در حال کاوش بخش خاوری دروازه ناتمام را شامل می شود، احتمالا مربوط به اواخر دوره هخامنشی است.
سرپرست هیئت باستان شناسی در پایان با بیان اینکه فصل چهارم کاوش آبراهه های تخت جمشید با مجوز پژوهشگاه میراث و گردشگری به شماره 9910950 صورت می گیرد، تصریح کرد : انجام فصلهای آتی کاوش و همچنین آنالیز داده های استخوانی و دیگر یافته ها، شناخت ما را از معماری شبکه آبراهه ها و تغییر و تحولات آنها در دوره های پس از هخامنشی افزایش خواهد داد.

13 اسکلت از آبراهه های تخت جمشید کشف شد

حمید فدایی در این باره با اشاره به کشف اسکلت در حین مرمت و احیای آبراهه های تخت جمشید اظهار داشت: این کشفیات در قالب برنامه کاوش و احیای آبراهه ها بوده است، مجاری این آبراهه ها گسترده و از لحاظ حجاری و مهندسی یک شگفتی محسوب می شود.

او با بیان اینکه آبراهه ها در تخت جمشید برای هدایت آب های سطحی بوده، گفت: این آبراهه ها در دوره های تاریخی پر شده بود و از زمانیکه موسسه شرق شناسی کاوش را آغاز کرد، بخشهایی از آن پاکسازی شد، اما پس از آن تا دهه 80 به فراموشی سپرده شد.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با بیان اینکه این پایگاه پاکسازی آبراهه ها را در چند فصل تعریف و در دستور کار قرار داد، افزود: علت اصلی برای مرمت و احیای آبراهه ها این بود که کاخها آبگیر بودند و ممکن بود که به کاخها آسیب وارد شود. به همین دلیل، برای حفظ کاخها احیای کانال آبراهه ها مجدد در دستور کار قرار گرفت.

فدایی با تشریح جزئیات این کشف تصریح کرد: در دروازه نیمه تمام که کاوشها را به سمت حیاط صدستون لایروبی می کردیم، به این بقایای اسکلتی برخوردیم که البته چرایی وجود این استخوانها در این مکان، جای سوال است و مطالعات درباره اینها کامل نشده است.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با بیان اینکه شاید در آینده بتوان جوابی درباره وجود این اسکلتها پیدا کرد، گفت: در کاوش امسال، بقایای اسکلتی از حیوان نیز مشاهده شد که در هر صورت قدمت اینها قطعا تاریخی و مربوط به بعد از ساخت تخت جمشید است.

فدایی با بیان اینکه در قطعات استخوانی کشف شده آشفتگی دیده می شود، تصریح کرد: اینکه مربوط به دوره اسلامی یا پیش از اسلام باشد مشخص نیست و نکته جالب این است که این استخوانها در ارتفاع دو متری از کف آبراهه ها قرار داشتند. پس، مشخص است که در لایه های تاریخی بوده، اما تشخیص زمان آن هنوز مشخص نیست.