مصرف خود سرانه مسکن ها چه بلایی برسرما می آورد؟

میزان/ احمد رهنمای چیت ساز ضمن بیان عوارض مصرف خودسرانه قرص های آرامبخش و مسکن در خصوص تفاوت آن ها بیان کرد: قرص های مسکن ها نظیر استامینوفن دارو های تسکین دهنده ی درد هستند و تحت عنوان سداتیوها شناخته می شوند، درحالی که دارو های آرامبخش برای کاهش مشکلات عصبی و روحی نظیراسترس مورد استفاده قرار می گیرند و به دو دسته آرامش بخش و خواب آور تقسیم می شوند.

وی افزود: قرص های آرامبخش نظیرآلپرازولام بدن را آرام می کنند و از قرص های خواب آور مثل دیازپام نیز برای درمان بی خوابی استفاده می شود.

احمدی گفت: مصرف مداوم مسکن ها می تواند با عوارضی نظیرکم خونی، کاهش گلبول های سفید، کاهش قند خون و همچنین ابتلا به یرقان در درازمدت همراه باشد.

این داروساز بیان کرد: مصرف خودسرانه، مداوم و بیش از اندازه از آرامبخش ها نیز منجر به خواب آلودگی، سرگیجه، منگی، خشکی دهان، تهوع، تپش قلب، ضعف عضلانی، تاری دید، کاهش فشارخون و در بعضی موارد تشنج می شود.

احمدی با بیان اینکه مصرف آرامبخش ها سبب کاهش مهارت افراد می شود، ادامه داد: افرادی که از این قرص ها استفاده می کنند، برای جلوگیری از بروز حادثه علاوه بر پرهیز از رانندگی باید از کار کردن با ماشین آلات خود داری کنند.

وی ضمن تاکید بر احتیاط در مصرف دارو های مسکن، عنوان کرد: مصرف خودسرانه و بیش از اندازه مسکن ها می تواند باعث مسمومیت شود که با علائمی نظیر سیانوز (کبودی)، تب، استفراغ و حتی کما بروز پیدا می کند.

احمدی در خصوص راه های درمان مسمومیت ناشی از مصرف مسکن ها اظهار کرد:شست و شوی معده، وادار کردن بیماربه استفراغ، استفاده و پادزهر استامینوفن از راه های مقابله با مسمویمت ناشی از مصرف بیش از اندازه مسکن ها هستند.

این داروساز گفت: مصرف بیش از اندازه از آرامبخش ها نیز موجب مسمومیت دارویی می شود که با عوارضی نظیر نفس تنگی، خواب آلودگی، اشکال در تکلم و تعادل، کاهش عقلانیت، افت فشارو کاهش ضربان بروز پیدا می کند.

وی ادامه داد: برای درمان این نوع مسمومیت دارویی علاوه بر تلاش برای کنترل تنفس، افزایش فشار و وادار کردن بیماربه استفراغ باید از قرص زغال استفاده شود.