آش برند زنجان شد

آن ها امسال از 22 تا 27 مرداد هم در مجموعه گردشگری گاوازنگ دور هم جمع شدند. در کنار آش، غذاهای دیگر هم پیدا می شد، از کوفته گرفته تا شله بامجان سرخ شده با گوجه. اما غالب غذاها همان آش ترشه زنجانی بود. تهرانی ها هم آش رشته را پخته و تبلیغ می کردند.

چهارده سال از برگزاری جشنواره ای که به آش اختصاص دارد می گذرد، جشنواره ای که در کنارش صنایع دستی هم وجود داشته است، اما امسال با نمایشگاه های دیگری از جمله توانمندی روستایی تداخل پیدا کرد.

شاید اگر از گردشگران ایرانی پرسیده شود، غذای معروف و سنتی زنجان چیست؟ اولین چیزی که به ذهنشان برسد، آش زنجانی است چون از 14 سال پیش تا کنون هر سال در مرکز استان جشنواره ای با نام جشنواره ملی آش برگزار می شود جشنواره ای که زنجانی ها تلاش می کنند تا غرفه های بیشتری را در اختیار بگیرند و آش ترشه را در آن معرفی کنند. به همین دلیل هر ساله آشپزهای زیادی از شهرستان های مختلف آن دور هم جمع می شوند تا هم این آش را عرضه کنند و هم بفروشند. هر کسی با هر سلیقه و تزئینی که بلد هست.

روزهای آخر هفته شلوغی این نمایشگاه و جشنواره به حد اعلا رسیده بود. جمعیت به حدی زیاد شده بود که گاهی کنترل برنامه ها از دست خارج می شد. دست فروشان هم آمده بودند تا بتوانند در کنار این جمعیت سودی کسب کنند.

دلیل دیگر ازدحام برپایی همزمان این جشنواره با نمایشگاه صنایع دستی بود نمایشگاهی که در آن هم هنرمندان چندین استان گردهم آمده بودند و محصولاتشان را می فروختند. اما نکته منفی این برنامه با وجود برگزاری چهارده دوره از آن، واگذاری به بخش خصوصی بود. امسال برای اولین بار بخش خصوصی ورود کرده و موجب شده بود که این برنامه با نارضایتی برخی از هنرمندان صنایع دستی از هزینه و چیدمان غرفه ها همراه شود.

نکته دیگر حضور برخی از فروشندگان در این نمایشگاه بود که به عرضه مانتو و کفش و یا دمپایی در کنار صنایع دستی می پرداختند. سوغات هم غرفه های زیادی را به نمایشگاه صنایع دستی اختصاص داده بود.

ورودیه این برنامه برای پارک هرخودرو دو هزار تومان بود. هر خودرو باید در چند متری گاوازنگ پارک می شد تا می توانست به داخل بیاید و در بیابان های اطرافش پارک کند.

شهربازی مجموعه گاوازنگ در کنار بلال فروش ها و پفک فروش ها فضای شلوغی را بوجود آورده بود. شاید خیلی ها از همان اول تصور کنند این نمایشگاه با چه حجمی از استقبال کننده مواجه شده، اما در واقع همزمانی چند برنامه موجب چنین ازدحامی شده بود.

غیر از نماشگاه صنایع دستی و جشنواره آش ملی، نمایشگاهی هم با عنوان توانمندی های روستاییان برپا شده بود که هر آنچه مربوط به روستا بود را نمایش می داد گاهی این برنامه با نمایشگاه صنایع دستی تداخل داشت، چون غرفه ها شبیه به هم و نزدیک به هم بود و مردم را برای تفکیک این دو برنامه دچار مشکل می کرد. از طرفی اگرچه نمایشگاه آش دو روز بیشتر یعنی تا 29 مرداد تمدید شد، اما نمایشگاه صنایع دستی خاتمه یافت. از طرفی همزمان با این برنامه ها در محل نمایشگاه های بین المللی کاسپین نیز که در نزدیکی این نمایشگاه ها قرار داشت، نمایشگاهی نیز با موضوع مبلمان و تهیه جهیزیه نیز برپا شد.

در این باره یحیی رحمتی، مدیرکل میراث فرهنگی استان زنجان گفت: 21 استان اعلام آمادگی کرده بودند تا در این برنامه شرکت کنند در حوزه آش 18 استان و در حوزه صنایع دستی نیز 16 استان حضور داشتند. برخی از افرادی که در نمایشگاه صنایع دستی غرفه داشتند در جشنواره آش شرکت نکرده بودند.

منطقه گاوازنگ

رحمتی که ایده اصلی برگزاری جشنواره آش را داده بود گفت: زنجان به دلیل داشتن اقلیم متفاوت، تنوع غذایی زیادی دارد در اوج زمستان که در برخی از نقاط دمای هوا بسیار سرد است با گذشت 60 کیلومتر آن طرفتر در جایی مانند طارم کشاورزان مشغول کشت و کار هستند. در منطقه ماه نشان افراد به دامپروری مشغول هستند و در زنجان رود به کشاورزی. ما غذای آش را برای برگزاری جشنواره انتخاب کردیم چون فصل مشترک تمام اقوام ایرانی است همچنین دامدار و عشایر و کشاورز همه آن ها جز وعده های غذایی خود آش را می گنجانند. از سوی دیگر مطبخ را به نام آشپزخانه می شناسیم این نامی است که کل ایران آن را می شناسند. شاید خیلی از اقوام آبگوشت و یا پلو را در وعده های غذایی خود نداشته باشند، اما همه آش را دارند. از آش عباسعلی گرفته تا گدوک و ترشه زنجان. از طرف دیگر بعد از مسئله اسکان در هر مسافرتی اولین دغدغه گردشگران غذاست. رحمتی درباره اینکه چرا در رستوران های زنجان، تنوع غذایی ذکر شده دیده نمی شود، گفت: این موضوع در همه رستوران های کشور وجود دارد ما تنوع غذاییمان را در منوی رستوران های تمام استان های کشور نیاورده ایم. قبول دارم که تعداد کمی از رستوران های سنتی زنجان منوی متنوعی دارند.

منبع: مهر