نتیجه بررسی بقایای 1600 ساله یک گوسفند در معدن نمک زنجان منتشر شد

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای منتشر شده، نتیجه بررسی بقایای 1600 ساله یک گوسفند در معدن نمک زنجان منتشر شد.

ابوالفضل عالی، سرپرست پایگاه پژوهشی مردان نمکی در زنجان افزود: پس از کشف یک ساق پای گوسفند مدفون شده در معدن تاریخی نمک چهرآباد، این یافته ارزشمند تاریخی برای بررسی تحقیقاتی به تیم پژوهشی متشکل از محققان داخلی و خارجی داده شد.

وی با بیان اینکه این مورد جزو یافته های ارزشمند در سایت معدن تاریخی نمک چهرآباد است، ادامه داد: از آنجا که کار مطالعه بر روی اشیای تاریخی مستمر و زمانبر است، از این رو در مقطع کنونی بخشی از نتایج مطالعات روی بقایای 1600 ساله این گوسفند از سوی تیم تحقیقاتی در قالب یک مقاله منتشر شده است.

سرپرست پایگاه پژوهشی مردان نمکی در زنجان با بیان اینکه بقایای 1600 ساله کشف شده یک گوسفند در معدن نمک چهرآباد هم اکنون در انبار موزه باستان شناسی این استان نگهداری می شود، اظهار داشت: از آنجا که این یافته، جذابیت چندانی برای بازدید کنندگان ندارد از این رو در معرض نمایش عموم قرار ندارد و صرفا بواسطه ارزش مطالعاتی از آن حفاظت می شود.

گفتنی است تیمی از متخصصان ژنتیک و باستان شناسی از ایرلند، فرانسه، آلمان، اتریش و ایران توانسته اند ژنوم گوسفند باستانی کشف شده را توالی یابی کنند، امری که اطلاعات تازه ای از نوع گوسفندان در این منطقه از خاورنزدیک و پرورش آنها توسط مردم محلی را آشکار کرده است.

در جریان این تحقیق یک تیم از متخصصان ژنتیک کالج ترینیتی دوبلین در ایرلند با استخراج ژنوم از یک برش کوچک پوست ساق پای گوسفند، آن را مورد مطالعه قرار دادند. در حالیکه ژنوم حیوانی و انسانی دنیای باستان معمولا آسیب دیده و تکه تکه یافت می شود، معدن نمک باعث شده تا بافت نرم و مواد بیولوژیکی جسد به صورت خوبی حفظ شده و ژنوم این گوسفند به شکلی یکپارچه و مناسب حفظ شود.

محققان می گویند این گوسفند از نظر ژنتیکی شبیه به نژادهای گوسفندان منطقه است که نشان می دهد از دست کم 1600 سال پیش تداوم این نسل از گوسفندان در ایران وجود داشته است.

پژوهشگران با مطالعه ژن های مرتبط با پشم و چربی دم تکه مومیایی متوجه شدند که این گوسفند دارای ژن مرتبط با نژاد گوسفندان دم چربی پوشیده از پشم هستند که امروزه نیز در ایران دیده می شوند.

گوسفندان دم چربی به لحاظ پخت و پز برای مردم محلی ارزش زیادی دارند و در مناطقی با آب و هوای خشک در آسیا و آفریقا سازگاری بیشتری از خود نشان می دهند.