ردپای آیین های باستانی در غار باباجابر

غارنوردان و کوهنوردانی که این رشته های ورزشی را به شکل حرفه ای دنبال می کنند، همواره به دنبال کشف جاذبه های جدید و ناشناخته در شکاف کوه ها و دل دره ها هستند. استان اصفهان و شهرهای مجاور آن برای غارنوردان جذابیت های بسیاری دارد، غارهایی که هر کدام با ویژگی های خاص خود می توانند آن ها را از راه های دور به تجربه ای مهیج دعوت کنند. غار باباجابر در شهرستان محلات یکی از این غارهاست که رسیدن به آن چندان کار آسانی نیست. این غار دارای دو دهانه است که دهانه شرقی آن در یک پرتگاه 6 متری قرار گرفته و ورود به غار را مشکل کرده است و یک دهانه غربی در ارتفاع 3 متری از سطح اطراف است. در ابتدای ورود مسیر کمی لغزنده و خاکی است که علت آن حفاری های انجام شده در دهانه غار و رها کردن خاک حاصل از حفاری ها در 10 متر ابتدای غار است.

بعد از ورود به غار بخش اصلی دارای تالاری دایره ​ای با ارتفاع حدود 20 متر است و با اختلاف حدود 100 متر پایین تر از دهانه غار قرار دارد. سقف این بخش از تالار ریزش کرده و سکویی بزرگ به وجود آورده که روی آن با رسوبات حاصل از چکیدن آب از سقف غار پوشیده شده است. در مقابل این فضا یک گودال صیقلی وجود دارد که براساس شواهد موجود می توان حدس زد که محل اجرای مراسم آئینی بوده است. دیواره ​های تالار پوشیده از چکنده​ های گل کلمی است. تعدادی دهلیز به این تالار منتهی می شوند.

با توجه به وجود چند ایوان در دالان ابتدایی که براساس نشانه ها و مطالعات انجام شده گفته می شود محل سکونت انسان​ های غارنشین بوده و همچنین مشاهده سفال​ینه هایی در این بخش به ویژه کشف یک پیه سوز در انتهای غار و قرار گرفتن دو نردبان برای سهولت عبور از دو پرتگاه دالان و رسیدن به انتهای آن، وجود چاله سنگ صیقلی روی سکو می ​توان حدس زد که این بخش از غار باباجابر در روزگار باستان از مکان ​های مقدس بوده و مراسم آئینی در آن اجرا می​ شد.