غار باستانی کرفتو یکی از جاذبه های دیدنی استان کردستان به شمار می رود

خبرگزاری مهر/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، غار باستانی کرفتو یکی از جاذبه های دیدنی استان کردستان به شمار می رود.

غار باستانی کرفتو حدود 2 هزار سال پیش توسط ساکنان این سرزمین به زیبایی کنده کاری شده و اکنون به عنوان قدیمی ترین آپارتمان دست ساز دنیا در فهرست آثار جهانی یونسکو پذیرش شده است.

غار کرفتو غاری باستانی و اثری تاریخی در استان کردستان است که در صخره مرتفعی در شرق شهر سقز و شمال غرب شهرستان دیواندره قرار دارد و از نظر تقسیمات کشوری قبلاً در حوزه سقز و در حال حاضر در حوزه شهرستان دیواندره قرار دارد. این غار یک غار آهکی است که در دوران سوم زمین شناسی شکل گرفته و با توجه به تحقیقات بعمل آمده، در دوران مزوزوئیک در زیر آب بوده و در اواخر این دوره ارتفاعات آن از آب خارج شده است. بخش هایی از این غار دستکند است و کتیبه هایی از دوران پیش از تاریخ دارد. آثار تاریخی موجود در این غار مربوط به سده 3 هستند.

راه دسترسی به این غار از طریق سقز، مسیر آسفالته شهر صاحب به میرسعید و از طریق دیواندره، دو راهی تکاب «گور باباعلی» و از طریق تکاب، مسیر جاده خاکی روستای علی آباد امکان پذیر است. این اثر در تاریخ 20 بهمن 1318 با شماره ثبت 330 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. همچنین این غار در تاریخ 24 آبان 1401 در فهرست موقت جهانی یونسکو ثبت گردید.

کتیبه ای یونانی بر سردر یکی از اتاق های طبقه سوم این غار وجود دارد که از این غار به عنوان معبد هراکلس نام برده است. در معماری این غار علاوه بر ایجاد اتاق ها و راهروهای عبوری سعی شده تا اتاق ها با هم مرتبط باشند. نورگیرهایی به سمت بیرون تعبیه شده اند و بر دیوارهای غار در بعضی از اتاق ها نقوشی به صورت تجریدی از حیوانات، انسان و گیاه حجاری شده است.

غار کرفتو از غارهای آهکی و طبیعی است که در ادوار مختلف تغییرات و دگرگونی های عمده و دخل و تصرفات بسیار در آن بوجود آمد. در حال حاضر طول غار حدود 750 متر است و راههای فرعی متعددی از آن منشعب می شود. غار چهار طبقه دارد و حجاران هنرمند به زیبایی فضاهایی را در مدخل های غار تراشیده و اتاق ها، راهرو و دالان های متعددی را بوجود آورده اند.

این غار در سال 1379 گمانه زنی شد و با بررسی های باستان شناختی در محوطه بیرون و داخل غار آثاری از دوران های مختلف بدست آمد. کشف تراشه های سنگی در طبقه چهارم و محوطه بیرون غار می تواند نشانه ای از استفاده انسان در دوران پیش از تاریخ از این غار باشد. همچنین، نمونه سفال ها و اشیای بدست آمده، ادامه سکونت انسان را در طول دوران تاریخی اشکانی و ساسانی و دوران اسلامی یعنی سده های ششم تا هشتم هجری را مسجل می سازد. اقداماتی در طول سالهای 1378 و 1379 انجام شد که شامل ساماندهی محوطه بیرون غار، پله سازی، سکوهای استراحت، پارکینگ، سرایداری، سرویس های بهداشتی و برق کشی غار است.

عکس از: فربد باوهء