سفری کوتاه به چند روستای گردشگری ایران

ایران، سرزمینی از زیبایی هاست. در جای جای این کشور تاریخی، شهرها و روستاهایی به چشم می خورند که گاه چنان در دل گردشگران می نشینند که آن ها را مشتاق تکرار سفر و خاطرات می کنند. آب و هوای عالی و بهره بردن از جاذبه های طبیعی و تاریخی متعدد، وجه تمایز این مناطق از سایر نقاط دنیاست. از مناطقی که دارا بودن محیطی سالم و مردمانی خونگرم و میهمان نواز از خصوصیات بارز آن هاست، روستاهای گردشگری ایران هستند، روستاهایی که تا چشم کار می کند فقط زیبایی است و شکوهی خیره کننده. شلوغی شهر در سکوت بی مثال روستا گم می شود و مسافران برای رهایی از خستگی زندگی به دامان آن پناه می برند. توصیف تمامی زیبایی های طبیعی و تاریخی روستاهای دیدنی ایران، به یقین در یک مطلب نمی گنجد، ولی ما سعی داریم هر چند مختصر و کوتاه شما را با خود در سفری به روستاهای تاریخی ایران همراه کنیم. کوله بار خود را ببندید که سفری کوتاه اما خاطره انگیز برای آشنایی هرچه بیشتر با روستاهای خاص ایران با همگردی در پیش دارید.

روستای ماسوله

اولین مقصد ما در سفر به روستاهای تاریخی ایران، روستای ماسوله در گیلان است، روستایی که در دامنه رشته کوه های تالش به مانند پلکانی زیبا خودنمایی می کند. روستای ماسوله که از زیباترین جاذبه های گردشگری این منطقه از ایران به حساب می آید، لقب نگین استان گیلان را از آن خود کرده و خانه های آن به صورت تابستانی-زمستانی بنا شده اند. در دل این روستا که از روستاهای خاص ایران به حساب می آید، مردمانی خونگرم و میهمان نواز زندگی می کنند که علاقه وافری به امامزادگان خود دارند و به نوعی می توان اهالی روستای ماسوله را در حصاری از امامزاده های متعدد تصور کرد و برخی از روستائیان اعتقاد دارند که این اماکن مذهبی تاکنون بیماران لاعلاج بسیاری را شفا داده اند. همانطور که ذکر شد، خانه های روستای ماسوله که یکی از دیدنی ترین روستاهای گردشگری ایران است، دارای دو بخش زمستانی و تابستانی هستند که بخش تابستانی دارای معماری منحصر بفرد بوده و اروسی چوبی و تلالو نور خورشید بر شیشه های رنگی، حس و حال خانه های کهنه و تاریخی ایران را برای گردشگران زنده می کند. در بطن این خانه های کوچک اما گرم، زنان محلی غذاها و نان های خوشمزه ای تهیه می کنند که یک بار امتحان کردن طعم آن ها خالی از لطف نخواهد بود و بر شیرینی سفر شما خواهد افزود. بخش زمستانی که همیشه کوچکتر ساخته می شود و در بخش عقبی قرار دارد، به نوعی انبار خانه محسوب شده و برای ذخیره غلات کاربرد دارد. در بخش زمستانی خانه های روستای ماسوله، طاقچه هایی مشاهده می شوند که به زیبایی تمام با ظروف چینی و مسی رنگارنگ تزئین شده اند و سوژه عکاسان و نقاشان به حساب می آیند. این روستا که از معروف ترین روستاهای تاریخی ایران به حساب می آید، در سال های گذشته با استقبال کم نظیری از سوی گردشگران مواجه شده و به همین خاطر، تعدادی مسافرخانه و اقامتگاه بومگردی برای رفاه حال آن ها ساخته شده اند که بر زیبایی معماری روستا نیز افزوده اند. سفر به روستای ماسوله که یکی از روستاهای دیدنی ایران با آب و هوایی مطبوع است، قطعا خستگی کار و زندگی را از شما دور خواهد کرد و در زیبایی های تاریخی و طبیعی بیشمار غرقتان می کند.

روستای هجیج

یکی دیگر از روستاهای دیدنی ایران که به سبک پلکانی طراحی و ساخته شده است، روستای هجیج نام دارد. این روستای تاریخی و زیبا که بخشی از پاوه در کرمانشاه را به خود اختصاص می دهد، با انبوهی از زیبایی های طبیعی نظیر کوه های سنگی، چشمه های خروشان و مسیرهای پرپیچ و خم احاطه شده و همین امر، آن را به یکی از روستاهای گردشگری ایران تبدیل کرده است. مردم روستای هجیج، خونگرم و میهمان نواز هستند و هر ساله، مراسم ذکر و سماع دراویش به شیوه جالبی در آن به اجرا در می آید که مورد علاقه گردشگران داخلی و خارجی بوده و از این مراسم عکس های بسیاری را در آلبوم تصاویر خود دارند. مردم کرد روستای هجیج که از روستاهای خاص ایران به حساب می آید، به حرفه گیوه بافی مشغول هستند و از این طریق امرار معاش می کنند. مردم روستا علاقه بسیاری به موسیقی دارند و در جای جای این روستای تاریخی، نوای غم انگیز شمشال به گوش می رسد که گاها برای مراسم سوگواری و حماسی نیز از آن بهره می برند. طبیعت بکر و زیبای روستای هجیج به همراه عطر مست کننده گل گاوزبان و ختمی که در فصل بهار هوای این منطقه را پر می کند، برای هر گردشگر و مسافر علاقمندی وسوسه انگیز خواهد بود و چون ریسمانی محکم افراد را جذب شگفتی های بی نظیر روستای هجیج که یکی از روستاهای گردشگری ایران است، می کند.

روستای کنگ

یکی از روستاهای دیدنی ایران که در بخش طرقبه استان خراسان رضوی جای گرفته است، روستای کنگ نامیده می شود. قدمت روستای کنگ به دوران قبل از اسلام باز می گردد، به مانند دو روستای قبل معماری پلکانی دارد و به خاطر دارا بودن درختان بسیار و نبود بادهای گرم از آب و هوایی معتدل برخوردار است. روستای کنگ که از روستاهای خاص ایران به شمار می آید، با دارا بودن درختان گیلاس فراوان در دامنه رشته کوه بینالود چون نگینی سرخ می درخشد و جلوه زیبایی به منطقه بخشیده است. یکی از جاذبه های این روستا که یکی از روستاهای تاریخی ایران به حساب می آید، به حق قبرستان تاریخی آن بوده که علامتی مخصوص برای هر فرد دفن شده دارد که شامل صورت و شانه است. حرفه اکثریت اهالی روستا باغداری، دامداری، کارگری، نجاری و تراشکاری بوده و کیفیت میوه ها و محصولات زراعی آن در بین گردشگران زبانزد است. مردم روستای کنگ به اجرای مراسم های مذهبی و آئین های سنتی خود به شدت پایبند هستند و زیر درخت رحمت که از درختان مهم این منطقه به حساب می آید، شمع روشن می کنند تا از این طریق دعاهایشان برآورده شده و به اصطلاح حاجت روا شوند. سازهای دهل و سرنا از ارکان مهم و اصلی جشن های عروسی و مراسم های شادی اهالی روستای کنگ به حساب می آیند و در برگزاری جشن های باشکوه عروسی در بین روستاهای گردشگری ایران نظیر ندارند.

روستای ورکانه

یکی از روستاهای تاریخی ایران که به خاطر بافت سنگی خود در بین گردشگران داخلی و خارجی به محبوبیت رسیده، روستای ورکانه در جنوب شرق همدان است. نمای سنگی روستا، گاهی اروپای دوران رنسانس را به یاد ما می اندازد و به هنگام غروب آفتاب زیباترین تصویر را برایمان خلق خواهد کرد. این روستا که یکی از روستاهای گردشگری ایران به شمار می آید، به دلیل قرارگیری در دامنه رشته کوه های زاگرس، در بهار و تابستان آب و هوایی معتدل و خنک دارد و قرارگیری در منطقه کوهستانی، زمستان هایی سرد و طاقت فرسا را برای اهالی روستای ورکانه به ارمغان می آورد و سفر به این ناحیه را برای گردشگران دشوار می کند. منبع درآمد اهالی روستا، کشاورزی و دامداری است و سراسر ورکانه را درختان گردو، سیب، انگور و زردآلو می پوشانند. برای رفاه حال گردشگرانی که به روستای ورکانه سفر می کنند، در ورودی روستا، اقامتگاه بومگردی با غذاهای خوش طعم محلی نظیر آبگوشت، انواع کباب، اوماج، پلته، واره، جو و ترخینه قرار داشته که خاطره ای شیرین از اقامت در این روستا برای مسافران خلق می کند. طبیعت ورکانه به هنگام بهار و تابستان سبز و وسوسه انگیز بوده و برای تفریح خانوادگی گزینه ای ایده آل در بین روستاهای دیدنی ایران به شمار می آید.

روستای درک

اگر تمایل دارید که جنگل، رودخانه، کویر و آبشار را در یک قاب به نظاره بنشینید، به روستای درک در سیستان و بلوچستان سفر کنید. مردم این روستای زیبا که در 120 کیلومتری مرکز کنارک جای دارد، به خونگرمی و میهمان نوازی شهره هستند و شغل اکثریت آن ها به دلیل همجواری با دریا، ماهیگیری است و از این راه کسب درآمد می کنند. در آفتاب داغ روستای درک که دارای ساحل صخره ای، ماسه ای، شنی و مرجانی در مجاورت یکدیگر است ، ساعت ها می توان بر روی رمل ها دراز کشید و خود را با لایه ای از شن پوشاند. محلی ها اعتقاد دارند که این کار سبب کاهش دردهای عضلانی و استخوانی شده و جنبه درمانی دارد. در فصل بهار به دلیل وزش بادهای موسمی، هوایی خنک و مطبوع در روستای درک که یکی از روستاهای خاص ایران به شمار می رود، جریان دارد که شرایط را برای سفری تفریحی به یکی از روستاهای خاص ایران فراهم می کند. با اینکه روستای درک در مجاورت دریا واقع شده، ولی در کمال تعجب آب روستا را شیرین می یابید که مناسب آشامیدن و استحمام هست. در کنار ماهیگیری که شغل اصلی اهالی درک به حساب می آید، باغداری نیز در این منطقه رواج داشته و هندوانه و ذرت اصلی ترین محصولات این منطقه به حساب می آیند. این منطقه به دلیل وجود رمل ها که رنگ نارنجی نور خورشید جلوه ای خاص و دیدنی به آنان می بخشد، مناسب تورهای سافاری بوده و پیشنهادی مناسب برای علاقمندان به مناطق کویری است.

روستای خرانق

تا به حال نام زادگاه خورشید در میان اسامی روستاهای تاریخی ایران به گوشتان خورده است؟! زادگاه خورشید، شهرت روستای خرانق در 85 کیلومتری شرق اردکان است که هر ساله با دارا بودن زیبایی های تاریخی و طبیعی متعدد، میزبان گردشگران بسیاری است. این روستا که از روستاهای گردشگری ایران به حساب می آید، با اینکه در منطقه کویری جای گرفته، ولی نسبتا مرتفع هست و به همین خاطر به مانند دیگر مناطق کوهستانی ایران، روزها گرم و شب ها سرد بوده و به عنوان ییلاق کوچ نشین ها به حساب می آید. روستای خرانق، دارای دو بخش قدیم و جدید بوده که گاها در بین اروپائیان از ایران هم شناخته شده تر است. اهالی روستا به دامداری و کشاورزی مشغولند و از این راه کسب درآمد می کنند. در روستای خرانق که یکی از روستاهای دیدنی ایران به شمار می آید، زنان هم پای مردان کار و از هنر دست خود کسب درآمد می کنند و به یقین، هنرمندانی قابل و چیره دست هستند. این روستای کوچک دارای بخش هایی نظیر حمام، نانوایی، دو مدرسه ابتدایی، دو مدرسه راهنمایی و یک کتابخانه عمومی بوده و تاریخچه ای غنی دارد. روستای خرانق در کنار دارا بودن زیبایی های طبیعی، جاذبه های گردشگری متعددی نظیر قلعه خرانق، حمام خرانق، کاروانسرای خرانق، آب انبار خرانق، مسجد جامع خرانق، منارجنبان خرانق، بقعه مشهدک، پل خرانق و دره انجیر دارد که مورد توجه شمار کثیری از گردشگران هستند. این روستا با اینکه در منطقه کویری قرار دارد، ولی در جای جای آن می توان حیات را با وجود جاندارانی نظیر یوزپلنگ و انجیر وحشی، خار شتر، بادام کوهی، خار شتر و اسپند احساس کرد. شایان ذکر است که یکی از علل توجه گردشگران به روستای خرانق علاوه بر جاذبه های گردشگری، برگزاری جشنواره زردک است که در روزهای 28 و 29 آذر با هدف ایجاد تحرک و نشاط اجتماعی برپا می شود. تماشای برداشت زردک و حال و هوای محلی ها در این جشن خالی از لطف نیست و به گردشگران علاقمند به روستاهای خاص ایران توصیه می شود.

روستای ابیانه

یکی از روستاهای خاص ایران که به دلیل رنگ سرخش مشهور شده و در سال های گذشته میزبان شمار کثیری از گردشگران بود، روستای ابیانه در 35 کیلومتری نطنز در استان اصفهان است. این روستای 1500 ساله به مانند روستای ماسوله، بافتی پلکانی داشته و کوچه هایی تنگ و باریک با مردمانی خون گرم و میهمان نواز دارد. خانه های روستای ابیانه معماری منحصر به فرد داشته و پنجره های چوبی و مشبکی که به گل های زیبا آراسته شده اند و به روی کوچه های باریک آغوش گشوده اند، شکوه آن ها را دو چندان می کنند. همانطور که عنوان شد، این روستا بافتی به رنگ سرخ دارد که علت سرخ بودن آن، وجود عناصر معدنی در خاک است. در حاشیه روستا می توان بقایای آتشکده های قدیمی را یافت که نشان از آئین کهن مردم روستا دارند. پیش از ترویج اسلام در ایران، اهالی روستای ابیانه که یکی از روستاهای گردشگری ایران به شمار می آید، زرتشتی بودند و مراسم های خود را با شور و حرارت خاصی برگزار می کردند که با گسترش اسلام، مردم این منطقه از ایران نیز مسلمان شدند و آتشکده ها رونق خود را از دست دادند. مردم این منطقه که از روستاهای دیدنی ایران بوده، به حرفه باغداری مشغول هستند و محصولاتی نظیر سیب، آلو و گلابی، گردو و بادام را پرورش می دهند. زنان روستای ابیانه، هنرمندانی توانا هستند و هنر دست آنان را به راحتی می توان در بافت زیبای گلیم، قالی، لباس های زری بافت و پارچه های قلمکار که به عنوان سوغات تهیه می شوند، دید. روستای ابیانه در اردیبهشت ماه که فصل گلابگیری آغاز می شود، مملو از گردشگر بوده که می توانند در اقامتگاه ها و هتل هایی که برایشان تدارک دیده شده، اقامت و در کنار لذت بردن از طبیعت زیبای روستا در جشن گلابگیری هم شرکت کنند و تحفه ای از این روستا که یکی از روستاهای تاریخی ایران به حساب می آید، با خود به همراه ببرند.

روستای کندوان

نام روستای سنگی یا صخره ای را در بین اسامی روستاهای تاریخی ایران شنیده اید؟! روستای سنگی یا صخره ای شهرت روستای کندوان در 60 کیلومتری جنوب غربی تبریز بوده که هر ساله میزبان گردشگران بسیاری است. علت نامگذاری این روستا به نام کندوان را شاید بتوان اینگونه شرح داد که گدازه های آتشفشانی بر روی سطح زمین سرد شده و با دستکاری های بشر به صورت کله قند، مخروطی یا لانه زنبور تغییر شکل داده اند و به علت شباهت فراوان به کندوی زنبور به این روستا که از روستاهای تاریخی ایران به شمار می آید، کندوان گویند. معماری خانه های روستا به صورتی است که دیوارها ضخامت چندانی ندارند و نازک ساخته شده اند. به همین خاطر محیط خانه ها در تابستان خنک و در زمستان گرم می ماند. با این وجود، به دلیل کوستانی بودن منطقه زمستان ها سرد و سخت سپری می شوند و مناسب سفر نخواهند بود. اینطور می توان گفت که بهترین زمان سفر به این روستای که از روستاهای خاص ایران به شمار می آید، بازه زمانی تابستان تا اواخر شهریور است که بهترین آب و هوا را برای گشت و تفریح دارد. بر طبق شواهد تاریخی، نخستین ساکنان روستای کندوان عشایر بوده اند که در زمان حمله مغول به ایران، از حفره ها به عنوان پناهگاه موقت بهره بردند و به تدریج ساکن دائمی آن شدند. این روستا تمامی امکانات زندگی ساده را دارد و بخش های مختلف آن شامل دو مسجد بزرگ و کوچک، مدرسه، پارک تفریحی، مغازه های فروش سوغات، بوفه و رستوران هستند. اهالی کندوان که از روستاهای دیدنی ایران محسوب می شود، به شغل دامداری مشغول بوده و محصولاتی نظیر زردآلو، آلبالو و آلوچه را پرورش می دهند. زنان این روستا همپای مردان خود در تامین مخارج زندگی مشارکت دارند و هنرمندانی قهارند که هنر دست آنان را بر روی گلیم، جاجیم و دست بافته ها می توان مشاهده کرد.

روستای اورامان (اورامانات تخت)

یکی از روستاهای گردشگری ایران که با نام هزار ماسوله نیز شناخته شده، روستای اورامان (اورامانات تخت) است که در جنوب شرقی مریوان کردستان جای دارد و خونگرمی و میهمان نوازی مردمانش شهره است. این روستا به دلیل دارا بودن طبیعتی سرسبز، حس پا گذاشتن در بهشت را در آدمی زنده می کند. معماری روستای اورامان به مانند روستای ماسوله پلکانی بوده و به دلیل اینکه در زمان های گذشته به عنوان مرکز فرمانروایی شاهان و سلاطین مورد استفاده قرار گرفته، با نام اورامانات تخت شهرت یافته است. علاوه بر دارا بودن زیبایی های تاریخی و طبیعی، تنوع رنگ و طرح در لباس های محلی ها جلوه ای خاص به روستای اورامان می بخشد که همین تنوع رنگ سوژه ای مناسب برای عکاسی و نقاشی به حساب می آید. حرفه اکثر اهالی روستا باغداری و کشاورزی است و محصولاتی مانند قارچ، کنگر، کرفس، گردو، انگور و انجیر را پرورش می دهند. هنر در خون اهالی روستای اورامان که از روستاهای تاریخی ایران به شمار می آید، موج می زند و در اقلامی که به عنوان سوغات از می توان از این منطقه به همراه برد نظیر گلیم، سجاده، نمد، سبد و گیوه، به راحتی هنر دست روستائیان را می توان از نزدیک حس و لمس کرد. روستای تاریخی اورامان هر ساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است که به شوق شرکت در مراسم پیرشالیار به این روستا می آیند. این آئین مملو از شور، رقص و هیجان است که می تواند برای مسافران جالب باشد و در آن غذاهای محلی خوش طعم و لذیذی نظیر آش دوغ، رشته پلو، خورش خلال، ترخینه و ساوار پیلاو پخته می شوند که هنر آشپزی زنان کرد را به رخ همگان می کشند. شایان ذکر است که روستای اورامان که یکی از روستاهای خاص ایران به حساب می آید، به دلیل قرارگیری در منطقه کوهستانی، تابستانی خنک دارد که بهترین فصل سفر به این منطقه است. همچنین لازم دانستیم، بدانید که روستای اورامان زمستان های سرد و سختی دارد و به هیچ عنوان برای سفر توصیه نمی شود. به دلیل کوهستانی بودن نیز می توانید از قاطر، اسب و الاغ برای دست یابی به زیبایی های روستای اورامان که یکی از روستاهای دیدنی ایران است، بهره ببرید.

روستای خرو

شما را به دیدار پایتخت آلوی ایران یعنی روستای خرو در شهر نیشابور می بریم، روستایی که در تذکره الاولیای عطار نیشابوری از آن یاد شده و با زیبایی های طبیعی و تاریخی بسیاری که دارد، می تواند گزینه ای مناسب برای علاقمندان به گشت و گذار در بین روستاهای گردشگری ایران باشد. روستای خرو با معماری منحصر بفرد خانه هایش و بافت پلکانی که دارد، در دامنه رشته کوه های بینالود خودنمایی می کند و چون نگینی در این منطقه می درخشد. این روستای تاریخی به دلیل قرارگیری در منطقه کوهستانی، تابستان هایی خنک و زمستان هایی سرد و سخت را تجربه می کند. پس، پیشنهاد می کنیم که بازه زمانی تیر تا آخر شهریور را برای سفر به روستای خرو که از روستاهای دیدنی ایران به شمار می آید، انتخاب کنید. این روستا با اهالی میهمان نوازی که دارد، سالانه میزبان گردشگران بسیاری است و به دلیل داشتن طبیعت سرسبز و زیبا، قابی رویایی برای عکاسی خلق می کند. روستای خرو که به ماسوله خراسان شهرت داشته، بهترین گزینه برای علاقمندان به کوهنوردی و پیاده روی های طولانی از بین روستاهای خاص ایران است و راه ماشین رو برای آن وجود ندارد. حرفه اهالی روستا باغداری است و محصولاتی نظیر آلو، سیب، گیلاس و گردو را در باغ های خود پرورش می دهند. زمانیکه آلوها برسند، زنان در پشت بام خانه ها پارچه های سفید پهن می کنند و آلوهای برش داده شده را برای خشک شدن روی آن ها قرار می دهند و بدین طریق، برگه و لواشک های بی نظیری را برای فروش و مصرف شخصی خود و خانواده تهیه می کنند. علاوه بر طبیعت زیبا، روستای خرو که یکی از روستاهای تاریخی ایران به شمار می آید، دارای جاذبه های گردشگری مانند گذرگاه تاریخی خرو، آبشار شش آب و آبشار خرو بوده که گردشگران می توانند از تماشای زیبایی های کم نظیر آنان لذت برده و سفری شاد را تجربه کنند.

کلام پایانی

با سفر به روستاهای گردشگری ایران می توان ساعاتی را به دور از شلوغی و آلودگی های شهر، در هوایی پاک نفس کشید و به جسم خود فرصت استراحت داد. طبیعت سرسبز و زیبا در کنار خونگرمی و میهمان نوازی خانواده های روستایی، می تواند لذت سفر به روستاهای دیدنی ایران را دو چندان کرده و هرچه بیشتر ما را با جاذبه های تاریخی و طبیعی که در بخش های دورافتاده کشورمان مخفی و کشف نشده باقی مانده اند، آشنا کند و فرصتی تازه برای شناخت دقیق تر ایران را در اختیارمان قرار دهد.