قلعه سورک

قلعه سورک را نصیر خان ملقب به سردار جنگ در اواخر عصر قاجار ساخته است. این بنا در 40 کیلومتری جنوب شرقی شهرکرد جای دارد. بنای قلعه شامل ساختمان اصلی با دو طبقه زیرزمین و همکف، ابنیه جانبی شمال و جنوب آن، ورودی و هشتی در جبهه جنوب غربی و حمام کوچک در جبهه شمال شرقی هست. این اثر در تاریخ 22 تیر 1376 با شماره 1898 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. ساختمان قلعه به صورت منفرد و جدا از قسمت مسکونی روستا ساخته شده است. قلعه سورک در محوطه ای به مساحت پانزده هکتار قرار دارد. ساختمان قلعه دو طبقه بوده و زیر بنای آن در حدود شش هزار متر است. حوض حجاری شده ترنج شکل، ستونهای حجاری شده، درب های چوبی و گچبری هایی با نقوش گیاهی تزئینات این بنا را تشکیل می دهند. زیرزمین بنا در ارتفاع یک متری از سطح زمین دارای یک راهر و و اتاق های کناری بوده که محل سکونت خدمه، انبار و ذخیره آذوقه ساکنین قلعه است.

بنای شاه نشین از طریق دو پلکان سنگی شمالی و جنوبی قابل دسترسی بوده و شامل ایوانی طویل و ستون دار و چند اتاق بزرگ و مرتفع می شود. سقف بنا تیرپوش و نمای آن با ورقه ای فلزی قاب بندی شده و ستونهای بکار رفته در ایوان ساده و از ته ساقه و سرستون تشکیل شده اند. حمام اختصاصی قلعه در ضلع جنوبی و متصل به بنای اصلی قرار دارد. این حمام دارای رخت کنی هست با چهار ستون سنگی، گرمخانه و خزینه. گرمخانه با نمایی از کاشی های اسلیمی و ابر و باد تشکیل شده که دارای نمایی سنگی است. این قلعه دارای معماری جالب و درونگرا هست. در سالهای گذشته، باغات سیب و انگور اطراف بنا از بین رفته و تنها ساختمان اصلی، حمام و ویرانه های ساخت و سازهای جنب ورودی شرقی به جای ماند.