انسانها 20 هزار سال قبل با خوردن آرمادیلوهای غول پیکر زنده ماندند

ایلنا/ براساس آخرین خبرهای منتشر شده، انسانها 20 هزار سال قبل با خوردن آرمادیلوهای غول پیکر زنده ماندند.

مطالعات دیرین انسان شناسان نشان می دهد، انسان های باستانی در حدود 20 هزار سال پیش موجودی غول پیکر شبیه آرمادیلو را در آرژانتین کنونی قصابی کرده و خورده باشند.

کشف استخوان های قصابی شواهد فزاینده ای را تأیید می کند که نشان می دهد مردم خیلی زودتر از آنچه قبلاً تصور میشد در سراسر قاره آمریکا پخش شدند.

در مطالعه جدیدی که در مجله PLOS One منتشر شد، محققان بقایای فسیلی یک گلیپتودنت معروف به Neosclerocalyptus که از بستگان بزرگ و منقرض شده آرمادیلو است را کشف کردند. دانشمندان می گویند، این استخوان ها که در منطقه پامپه آرژانتین یافت شده اند، ممکن است یکی از اولین نمونه های تعامل انسان با مگافون در آمریکای جنوبی باشند.

اسکلت ناقص حیوان که در امتداد سواحل رودخانه Reconquista در حومه بوئنوس آیرس یافت شد، شامل بخش هایی از لگن و دم و همچنین بخشی از کاراپاس بود، صفحات استخوانی که بالای بدن حیوان را پوشانده بود. محققان یک قطعه از استخوان لگن را بین 21090 تا 20811 سال پیش با کربن تعیین زمانی کردند که با تاریخ های زمین شناسی رسوبی که حیوان در آن یافت شده، مطابقت داشت.

دانشمندان برای تعیین اینکه اثبات کنند که آیا آثار بریده شده توسط انسان ایجاد شده است یا خیر؛ از استخوان های حیوان عکسبرداری و اسکن سه بعدی انجام دادند. برخی از نشانه ها دارای مقطع V شکل بودند که تیم بر این باور است که نشان دهنده علائم قصابی ابزار سنگی است.

در مجموع، محققان 32 علامت بریدگی را در استخوان های حیوان شمارش کردند. آنها با استفاده از انواع تکنیک های آماری برای طبقه بندی و مقایسه کمی علائم، به این نتیجه رسیدند که این الگو نمی تواند تصادفی باشد بلکه برش ها توسط انسان ها با استفاده از ابزار انجام شده است.

این تیم سایر علل بالقوه این علائم، از جمله گوشتخواران که رد دندان آن ها معمولا U شکل است و هوازدگی طبیعی استخوان پس از مرگ حیوان را رد کردند، زیرا شواهد قابل توجهی وجود داشت که بدن حیوان به سرعت پس از مرگ برای جلوگیری از تخریب ناشی از آب و هوا یا لاشخورها دفن شده است.

محققان به این نتیجه رسیدند که محل بریدگی ها در نواحی مختلف بدن یک توالی قصابی را نشان می دهد و به این معناست که انسان های باستانی مقدار زیادی گوشت را از ماهیچه های لگن و دم آرمادیلو غول پیکر بدست آورده اند و احتمالا می خوردند.

«میگوئل دلگادو» دیرینه انتروپولوژیست در دانشگاه ملی لاپلاتا در آرژانتین به لایوساینس گفت: این امکان وجود دارد که افراد گلیپتودونت ها را به دلیل اندازه (حدود 300 کیلوگرم) و بسته های عضلانی بزرگی که دارند، هدف قرار داده باشند.

او می گوید: علاوه بر آشکار کردن تعاملات بین انسان و مگافون، نتایج این مطالعه؛ چارچوب زمانی حضور انسان و تعاملات انسان و مگافون را نزدیک به 6000 سال زودتر از ثبت شده برای سایر مکان ها در جنوب آمریکای جنوبی عقب می اندازد.

لورن دیویس، باستان شناس دانشگاه ایالتی اورگان به Live Science نیز می گوید: رویکرد پیشرفته نویسندگان به این تحقیق قابل ستایش است اما نیاز به مطالعه بیشتر دارد، به ویژه که هیچ ابزار ساخت بشری در این پژوهش یافت نشده است.

دیویس می گوید: تعیین درجه ای که اقدامات انسان در قصابی مشابه و متفاوت از وسعت فرآیندهای طبیعی است که استخوان را اصلاح می کند، برای حمایت از ادعای آنها برای حضور انسان در این مکان در 21000 سال پیش مورد نیاز است.

محققان به «نیاز به ایجاد ارتباط قوی تری بین استخوان های فسیلی دارای آثار بریده شده و سوابق باستان شناسی» اشاره کردند، اما امیدوارند به زودی این کار را انجام دهند.

دلگادو می گوید: در حالی که ما هنوز هیچ ابزاری پیدا نکرده ایم، شایان ذکر است که ما فقط بخش کوچکی از سایت را کاوش کرده ایم و ممکن است شواهد بیشتری مانند ابزارهای سنگی وجود داشته باشد.