چه بر سر وارثان اسکندر مقدونی آمده است؟

ایلنا/ بدنبال آخرین خبرهای بدست رسیده، این پرسش مطرح می گردد که چه بر سر وارثان اسکندر مقدونی آمده است؟

اسکندر مقدونی در سن 20 سالگی بر تخت پادشاهی مقدونیه نشست و تنها 12 سال بعد و با فتح یکی از بزرگترین امپراتوری های جهان باستان درگذشت. اما پس از مرگ اسکندر مقدونی این پرسش مطرح شد که آیا او صاحب فرزند شد و در خلاء قدرت پس از مرگش، چه بر سر وراث او آمد؟

مورخان و باستان شناسان به این پرسش جواب آری می گویند. به اعتقاد آنها، اسکندر یک و احتمالا دو فرزند پسر داشته است. نخستین پسر او مشهور به «هراکل مقدونیه» مادرش نجیب زاده ایرانی با نام بارسین است و پسر دوم او «اسکندر چهارم» از همسرش رکسانا است.

«یان ورتینگتون» استاد تاریخ باستان در دانشگاه مک کواری در سیدنی استرالیا در کتاب خود «اسکندر کبیر» می نویسد: رکسانا دختر رئیسی در باختری، منطقه ای در آسیای مرکزی بود. نیروهای اسکندر هنگام لشکرکشی به منطقه او را دستگیر کردند. اسکندر در حدود 327 قبل از میلاد با او ازدواج کرد که حاصل این ازدواج هم پسری با نام اسکندر چهارم بود. هر چند که اسکندر هیچگاه فرزندش را ندید، چرا که همسرش اسکندر چهارم را باردار بود که اسکندر در سال 323 قبل از میلاد در بابل درگذشت.

«هراکل مقدونی» در حدود سال 327 قبل از میلاد از معشوقه ای به نام بارسینه، نجیب زاده ایرانی به دنیا آمد؛ پسری که چهار سال بزرگتر از اسکندر چهارم بود. هر چند که برخی از محققان در دوران معاصر هنوز بر این رابطه پدر و پسری ابهاماتی وارد می کنند، چرا که اسکندر هرگز رسما این فرزند را تأیید نکرد. اما به نظر می رسد که در میان برخی از محققان مدرن اتفاق نظر وجود دارد که هراکلس پسر بیولوژیکی او بوده است.

وقتی اسکندر مقدونی بر اثر یک بیماری مرموز در سن 32 سالگی درگذشت، هیچ جانشین مشخصی برای امپراتوری عظیم او که از بالکان تا پاکستان امروزی امتداد داشت، وجود نداشت. همسر او اسکندر چهارم را باردار بود، اگرچه در آن زمان معلوم نبود که این کودک پسر است یا دختر.

هراکلس مقدونی مشروع نبود و این موضوع ادعای او برای تاج و تخت را دشوارتر میکرد. ورثینگتون یکی از محققانی است که در این رابطه می گوید: «این پسر هرگز مدعی جانشینی او نبود، زیرا او نامشروع و پسر معشوقه بود.»

علاوه بر این، رکسانا و بارسین هر دو از اجداد آسیایی بودند که برخی از سربازان اسکندر آن را دوست نداشتند. طبق گفته مورخ اسکندر [رومی] باستان، کوئینتوس کورتیوس، هر دو پسر به عنوان وارثان بالقوه تاج و تخت در جلسه ای از ژنرال ها و طبقه سواره نظام پیشنهاد شدند، اما درجه و نظام ارتش - پیاده نظام - هر دو را رد کردند، زیرا مادران آنها ایرانی و آسیایی بودند. کارول کینگ، دانشیار آثار کلاسیک در دانشگاه مموریال نیوفاندلند می گوید: آریدائوس، برادر ناتنی اسکندر مقدونی، پادشاه شد و اسکندر چهارم پس از به دنیا آمدن او به عنوان هم فرمانروایی انتخاب شد.

با این حال، کینگ معتقد است: البته هیچ یک از این دو «پادشاه» نمی توانند در عمل حکومت کنند. آریدائوس برادر ناتنی اسکندر نوعی اختلال ذهنی داشت که در حالی که الکساندر چهارم یک نوزاد بود، قدرت را برای او دشوار میکرد.

کینگ با اشاره به آریدائوس و فرزندان اسکندر گفت: در نتیجه، همه در جنگ های جانشینان، ژنرال های قدرتمند اسکندر، به عنوان مهره ها تبدیل شدند، زیرا آنها برای کنترل امپراتوری با یکدیگر جنگیدند و همه به قتل رسیدند.

در این میان اما المپیاس، مادر اسکندر مقدونی نقش مهمی در جنگ قدرت برعهده گرفت. در سال 317 قبل از میلاد او موافقت کرد که نگهبان اسکندر چهارم شود و با کمک ارتشی به رهبری ژنرالی به نام پولیپرکن، آریدائوس را اسیر کرد و او را به قتل رساند. با این حال، نیرویی به رهبری ژنرالی به نام کاساندر به المپیاس حمله کرد و او را همراه با اسکندر چهارم در سال 316 قبل از میلاد اسیر کرد و المپیاس را به قتل رساند.

اسکندر چهارم و رکسانا سپس خود را اسیر کاساندر یافتند که عملا مقدونیه را به عنوان پادشاه کنترل میکرد. کاساندر هیچ رقابتی برای تاج و تخت نمی خواست، بنابراین او اسکندر چهارم و رکسانا را در حدود سال 309 قبل از میلاد به قتل رساند تا از رسیدن وارث نوجوان و قدرت گرفتن بالقوه جلوگیری کند.

هراکلس مقدونی وضعیت بهتری نداشت. واترفیلد نوشته است: ژنرال پولیپرکن پسر نامشروع اسکندر را به اسارت گرفت و پس از توافق با کاساندر، او را اندکی پس از مرگ اسکندر چهارم به قتل رساند.