گشتی در بهترین جشنواره های بهاری ایران: شور و نشاط بهار در کشور

فصل بهار یکی از زیباترین فصلهای سال بوده و در این فصل است که طبیعت زیبایی های خود را بیش از پیش نمایان می کند. ایران هم یکی از مناطقی بوده که در فصل بهار بسیار دیدنی هست و جای جای آن میزبان زیبایی های این فصل. در فصل بهار در هر بخش از ایران که قدم بگذارید، با جاذبه ای متفاوت روبرو می شوید که انگار جذابیتش هم برای شما افزایش یافته است. یکی از این جاذبه ها، جشنواره های بهاری بوده که در این فصل از سال حال و هوای دیگری را به شهرها و روستاهای کشور بخشیده اند. با ما در مقاله بهترین جشنواره های بهاری ایران همراه باشید تا شما را با معروف ترین جشنواره های بهاری ایران آشنا نماییم.

جشن های نوروزی

نوروز نخستین روز سال خورشیدی، برابر با یکم فروردین و یکی از کهن ترین جشن های به جا مانده از دوران ایران باستان است. نوروز در مناطق وسیعی از آسیا و دیگر نقاط جهان هم جشن گرفته می شود. زمان برگزاری آن اعتدال بهاری و آغاز فصل بهار است. نوروز با عنوان رسمی «روز بین المللی نوروز» توسط یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی به ثبت جهانی رسید. نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می شود و در برخی دیگر از کشورها مثل تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی بوده و مردم جشن برپا می کنند.

نوروز به عنوان یک جشن قدیمی و کهن از اقوام متعددی در منطقه به ارث رسیده، شناسنامه ایرانی به خود گرفته و از آن به عنوان نماد پیوند دهنده افراد و اقوام ایرانی یاد می شود. ایرانیان نوروز را آغازگر رستاخیز طبیعت و گاه رویش و زایش باغ و بوستان می دانند و بر این باورند که در نوروز و همزمان با طبیعت باید روزگار نو و جدیدی را با روان و نگرش نو در تن پوشی تازه آغاز کنند. این روز همچنین یکی از روزهای مقدس و اعیاد مذهبی زرتشتیان و بهائیان به شمار می رود.

نوروز مجموعه ای از جشن ها و مناسبت هاست. سال نو در ایران برنامه های متعددی داشته که ابتدا با چهارشنبه سوری شروع می شود. بعد از جشن چهارشنبه سوری هم آخرین پنجشنبه رفتن به مزار و آرامگاه تازه درگذشتگان است. سومین برنامه که بیشتر در خراسان جنوبی رایج بوده، مراسم الفه است. این مراسم نیز در آرامگاه ها و قبرستان ها یا مساجد برگزار می شود و بیشتر برای تکریم و احترام به مردگان است. در این مراسم شیرینی و کیک های محلی به همراه سبزه در سفره گذاشته می شود. سفره نوروزی که امروزه در ایران به آن سفره هفت سین معروف بوده، دارای دو نوع مواد هست: اجناسی که جنبه نمادین و سمبولیک دارد مانند سیر و سکه و مواد و اشیایی که جنبه خوراکی و پذیرایی دارند. مانند انواع آجیل ها و شیرینی های سنتی یا جدید.

در بسیاری از نقاط ایران، جمهوری آذربایجان و برخی از نقاط افغانستان سفره هفت سین پهن می شود. در این سفره هفت چیز قرار می گیرد که با حرف س آغاز شده باشد مثل سیر، سنجد، سمنو، سیب و…به هفت سینی که چیده می شود هم معانی خاصی را نسبت داده اند مثلا، سیب را نماد زیبایی و تندرستی، سنجد را نماد عشق و محبت، و سکه را رزق و روزی گفته اند. سفره نوروز از زمان های کهن بوده اما به این صورت که سفره ای را پهن می کردند و در بشقاب های سفالی یا فلزی انواع آجیل های خشک شده مانند توت خشک، برگه خشک شده زردآلو و هلو و پختیک و…را می گذاشتند. تخم مرغ رنگ شده هم از اجزای اصلی این سفره ها بود.

در این سفره بعضی چیزها فقط جنبه زیبایی و نمادین داشت مانند تخم مرغ و آینه ولی سایر چیزها برای خوردن و پذیرایی از میهمانان بوده و هر زمان که تمام میشد، بلافاصله صاحبخانه ظروف را دوباره برای میهمانان جدید پر میکرد. در ایان نوروز مردم به دید و بازدید و تفریح پرداخته و در کنار هم شاد هستند. مردم ایران در روز 13 فروردین هم به مکانهای طبیعی مانند پارکها، باغ ها، جنگل ها و مناطق خارج از شهر می روند. این مراسم سیزده بدر نام دارد. از کارهای رایج در این جشن، گره زدن سبزه است. مراسم سیزده بدر در مناطق غربی افغانستان از جمله شهر هرات نیز برگزار می شود.

با وجود اینکه روز سیزدهم فروردین در کشور افغانستان جزو تعطیلات رسمی نیست اما مردم این مناطق برای گردش در طبیعت عملا کسب و کار خود را تعطیل می کنند. مردم این منطقه همچنین اولین چهارشنبه سال را نیز با گردش در طبیعت سپری می نمایند. علاوه بر این، ساکنان کابل هم در طول دو هفته اول سال جدید برای گردش به همراه خانواده به مناطقی که در آنها گل ارغوان می روید، می روند.

جشن گلاب گیری

گلاب گیری مراسمی است که هر سال در 14 استان ایران و از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه برگزار می شود. گل محمدی پایه و اساس این جشنواره دیدنی بوده و زیبایی و بوی خوش آن قبل از جدا شدن از شاخه باعث شده تا صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی تمایل داشته باشند که در مراسم گلاب گیری شرکت کنند. ایرانی ها جزو اولین کسانی بودند که از قدیم به ویژگی های خوراکی و درمانی گل محمدی پی بردند، چون رنگ و بوی خوش این گلها خیلی آرامش بخش بوده و گلبرگ های سرخابیش همیشه برای زینت سفره ها مورد استفاده قرار می گرفته است.

جالب است بدانید که به جز ایران کشورهای بلغارستان، ترکیه، آرژانتین، اسپانیا، پرتغال و سوئیس هم با روشهای مختلف مواد معطر این گل را استخراج می کنند. اما در ایران مناطقی مثل قمصر و توابع دیگر کاشان سابقه دیرینه در امر تولید گلاب و اسانس از گل محمدی دارند. کاشت گلهای محمدی در ایران قدمت 7000 ساله داشته و مراسم گلاب گیری هم آیینی 1000 ساله هست. گلاب اولین بار توسط ابوعلی سینا تهیه شد و گوهر گل سرخ یا جوهر گل سرخ نام گرفت. امروزه هم تا اردیبهشت فرا می رسد، گلستان ها پر از زنان و مردانی می شوند که شروع به گل چینی می کنند.

گل چین ها از اوایل صبح و قبل از طلوع آفتاب شروع به چیدن گلها کرده و سعی دارند تمام گلهای گلستان را قبل از اینکه آفتاب طلوع کند بچینند، چون اعتقاد دارند که این گلها قبل از طلوع خورشید عطر و بوی بیشتری دارند. سپس، دیگ های بزرگی را بر روی آتش می گذارند و حدود 3 برابر حجم گلها به آن آب اضافه می کنند. آتش زدن هیزم ها مهمترین بخش کار است که 4 ساعت طول میکشد و بهتر است در کنار آب روان و با خواندن دعاها صورت بگیرد. بعد، تمام منافذ و درب دیگ را پوشانده تا بخار در درون آن محبوس شود.

بعد از جوشیدن کامل، بخار را در درون پارچی که با استفاده از آب خنک می گردد، رها می کنند. این بخارها پس از سرد شدن گلاب را ایجاد می نمایند. برای ساخت عطر هم می توانید روغن سطح گلاب را جدا کنید و از آن بهره ببرید. اگر هم خواستید گلاب دو آتیشه باشد، باید دوباره گلاب را بجوشانید. در این جشنواره گلاب و عرقیجات گیاهی در بین مردم و گردشگران توزیع شده و خاطره ای شیرین را از حضور در کاشان برایشان بجا می گذارد. لازم هست بدانید که از خواص گلاب میتوان به خاصیت ضد عفونی کننده و ضد میکروبی، رفع بیماری های گوارشی مانند نفخ، دل به هم خوردگی و اسهال مزمن، رفع دردهای روماتیسمی، تقویت قلب و معده، رفع گرمازدگی و...اشاره داشت.

آیین گل غلتان

آیین گل غلتان نوزادان یکی از رسوم دیرینه امیریه دامغان بوده و در نخستین بهار زندگی نوزاد برگزار می شود. آیین گل غلتان برای نوزادان بیشتر توسط مادر، خاله، عمه و مادربزرگ انجام شده و اگر تولد نوزاد با فصل بهار و زمان رویش گلهای محمدی مصادف شود، چند نفر از زنان فامیل برای چیدن گل، اول صبح به باغ و مزارع رفته و پس از جمع آوری گلهای چیده شده، گلها را شسته و پر پر می کنند. در خانه نوزاد را حمام کرده و پس از خشک کردن تن و بدنش، وی را میان پارچه ای که معمولا سفید است و گلبرگ ها در آن ریخته شده، می خوابانند. سپس، چهار نفر از اعضای خانواده چهار گوشه پارچه را با صلوات و شعرخوانی گرفته و تکان می دهند. پس از انجام مراسم هم میهمانان با چای و شربت و شیرینی پذیرایی می شوند.

در گذشته، این آیین برای نوزادانی که در فصل بهار متولد می شدند، در دهمین روز پس از تولد و در حمام عمومی محل انجام میشد. برای دیگر نوزادان که در سایر فصول سال به دنیا می آمدند هم این مراسم در اولین بهار زندگیشان برگزار میشد. خانواده هایی که آگاهی از زمان تولد فرزند خود دارند، در طول سال اقدام به نگهداری مقداری برگ گل در یخچال نموده تا با تولد نوزاد، به انجام این مراسم بپردازند. در باور اهالی منطقه، غلتاندن نوزاد در میان گلهای محمدی سبب طراوت و شادابی او و دور ماندن از زشتی ها و بیماری های مختلف می گردد. این مورد از معروف ترین جشنواره های بهاری ایران بسیار دیدنی بوده و سالانه گردشگران بسیاری برای دیدن آن راهی این منطقه می شوند.

عروسی درخت نارنج

عروسی درخت نارنج یکی از رسوم اهالی شیراز در بهار بوده که داستانی جالب را در بطن خود دارد. این مراسم به جز شیراز در رامسر هم برگزار شده و دیدنی هست. این جشن و داستان آن نسل به نسل انتقال یافته و نشان دهنده ارزشی است که مردم منطقه برای درخت بهار نارنج قائل هستند. داستان آن هم روایتگر بانویی است که قصد دارد درخت بهار نارنج را قطع کند، چون درخت مدتها بوده که ثمری نداشته و کم بار بوده است. مردم شهر وساطت می کنند و زن را راضی کرده که درخت را قطع نکند. بعد از آن هم عروسی برپا می شود و مردم به شادی می پردازند. در این جشن که هر ساله برگزار شده، درخت نارنجی را تزئین کرده و بر سرش تور سفید می کشند. سپس، مردم به کل کشیدن و خواندن شعر و ترانه مشغول می شوند.

در نهایت هم بر سر درخت شکرپنیر می پاشند. این جشن برای این برگزار می شود که درخت را از آفات دور نگه داشته و درخت در آن سال محصول دهد. اگر هم در سالی محصولش کم باشد، باز هم جشن را برایش برگزار می کنند. همچنین، در این مورد از بهترین جشنواره های بهاری ایران به صورت نمادین فردی تبر برداشته و برای قطع کردن درخت نارنج اقدام می کند ولی همسایگان جلوی او را گرفته و متوقفش می کنند. پس از آن هم او را آرام کرده و به جشن می پردازند و حتی آش هم درست می کنند و در کنار هم می خورند.

جشن بهاربد و روز شیراز

پانزده اردیبهشت روزی خاص و عزیز بحساب می آید هر چند که امروزه دیگر خیلی از رسوم ایرانی و باستانی به فراموشی سپرده شده و کسی از آنها خبری ندارد. 15 اردیبهشت، روز جشنی باستانی است که ریشه اش به زمان زرتشت پیامبر باز می گردد؛ جشن میانه بهار یا جشن بهاربد که تقریبا به کلی فراموش شده است. روز مهم دیگر هم روز شیراز هست؛ شیراز عزیز و زیبا که عطر بهار نارنجش تشخیص خیال و واقعیت را در ذهن انسان ناممکن می کند.

در ایران باستان گاهشماری به شکل امروزی وجود نداشت و از سیستم گاهشماری به نام گاهنبار استفاده می کردند که کهن ترین گاهشمار شناخته شده ایرانی است. در این سیستم به جای دوازده ماه، هشت بخش وجود داشت که شامل چهار فصل و چهار نیم فصل میشد. پس از پایان این هشت بخش، سال نو را که مصادف بود با اول تابستان جشن می گرفتند. این قضیه را میتوان از صحبت پدربزرگ و مادربزرگ ها فهمید که به جای اینکه اسم ماه خاصی را بیاورند، می گویند امروز بیستم بهار هست یا اینکه پنج روز به تابستان ماند. هر کدام از این بازه های زمانی نام و جشنی ویژه داشتند که جشن مربوط به روز پانزده اردیبهشت جشن بهاربد یا جشن میانه بهار بود.

هر چند که بطور دقیق روز شانزده اردیبهشت میانه بهار محسوب می شود اما از آنجا که در تقویم مذکور روز پانزدهم ماه دوم هر فصل میانه فصل محسوب میشد، هم در گذشته و هم امروز روز پانزدهم را مصادف با چنین روز و جشنی می دانیم. در واقع، این روز را مصادف با روزی می دانند که نماینده خدا بر زرتشت ظاهر شد، او را به انجمنی در کرانه رود دائیتی برد و اهورامزدا رسالتش را به او ابلاغ کرد. متاسفانه، اکنون دیگر کمتر جایی را می بینیم که مراسم مخصوص این جشن را برگزار نمایند و تنها باقیمانده هایی از این مراسم زیبا در جاهایی مثل حوض سعدیه شیراز و چشمه کناریش برگزار می شود.

از هر طرف که بنگرید، شیراز شهر عشق است و طرب، شعر و شاعری، شهری پر از شور و اشتیاق برای عاشقی بخصوص در هوای نرم و لطیف اردیبهشت. پا که به این شهر می گذارید، مسحور لطافتش می شوید و ناخوداگاه به تبعیت از آن غرور را کنار می گذارید و غرق در زیبایی ها می شوید. به راستی که حق این شهر بود که روزی را به نامش در تقویم ثبت کنند. این قضیه پس از تصویب شورای شهر شیراز و تایید مجلس شورای اسلامی به وقوع پیوست و نه یک روز بلکه یک هفته به نامش شد و 15 اردیبهشت نیز روز شیراز نام گرفت. اما، متاسفانه تنها در همان سالهای آغازین بود که با جشن و برنامه های مختلف این روز را پاس می داشتند و حتی مردم شیراز در روز شیراز همراه با گردشگران بالن های رنگی را بر فراز آسمان این شهر به پرواز درآوردند.

از برنامه های شاد و جالبی هم که به مناسبت آن در سرتاسر شهر برگزار می شوند، میتوان به بازدید رایگان از همه دیدنی های شیراز، حمل و نقل رایگان مردم در شهر، تخفیف های فوق العاده برای مراکز اقامتی، برگزاری جشنواره هایی برای پختن غذاهای محلی شیراز، برگزاری نمایشگاه عکس شیراز قدیم، اجرای برنامه های خوشنویسی و شعر در کنار آرامگاه حافظ، برگزاری کنسرت و جشن در باغات شیراز و برگزاری کنسرت در جای جای شهر اشاره داشت.

جشنواره گل و گیاه

جشنواره گل و گیاه همه ساله از نیمه اردیبهشت تا اوایل شهریور ماه در محلات که قطب تولید گل و گل در خاورمیانه هست، برگزار می شود و گردشگران بسیاری را به این منطقه می کشاند. در این جشنواره گلها و گیاهان مختلفی در معرض دید عموم قرار می گیرند. نمایشگاه های گل و گیاه متعددی هم برگزار شده و حتی دانشجویان و پژوهشگران می توانند در کلاسهای آموزشی شرکت کرده و درباره گلها و گیاهان اطلاعات مفیدی را کسب کنند. در این جشنواره که در برخی دیگر از شهرهای ایران هم برگزار شده، گلها و گیاهان و حتی بذر آنها به فروش می رسد و علاقمندان می توانند از این فرصت استفاده کرده و با این گیاهان زیبا خانه های خود را تزئین نمایند.

جشنواره لاله های واژگون

لاله واژگون نام گلی است از راسته سوسن سانان که عمر کوتاهی دارد و معمولا از اوایل اردیبهشت ماه گل داده و با شروع باران از بین می رود. لاله واژگون که در برخی مناطق ایران با نام لاله اشک معروف است، قصه ای دارد که بنیانش به اسطوره های شاهنامه می رسد. می گویند وقتی سیاوش روئین تن را به ناحق و ناجوانمردانه با انواع حیله و نیرنگ به قتل رساندند، این گل لاله زیبا شاهد بوده، توان و تحمل این همه پستی و نامردی را نیاورده و غمی عظیم بر دلش نشسته است. از سر این اندوه هم سر به زیر افکنده و اینچنین واژگون بر قامت تاریخ مانده است و هر بار که می روید، برای این رویداد اشک می ریزد.

این گل زیبا تا ارتفاع 120 سانتیمتری از سطح زمین رشد می کند و در یک دشت تا 10 هزار شاخه از آن می روید و چنان منظره شگفت انگیزی را بوجود می آورد که از نگاه کردن به این همه زیبایی اعجاب آور در کنار هم سیر نمی شوید. پیاز تازه لاله واژگون سمی بوده و خوردنش خطرناک است هر چند که مردمان چین با گرفتن سمش، از آن در آشپزی چینی سود می برند. سازمان محیط زیست ایران هم این گل را عنصر زیبایی و ذخیره ژنتیکی سرزمین ایران می شناسد و در نگهدارای آن بسیار کوشاست.

این جشنواره در مناطق مختلفی از ایران برگزار شده و گردشگران دخلی و خارجی متعددی را از اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت ماه به این مناطق کشانده تا شاهد زیبایی این گل باشند. این منطقه عبارتند از:

• اصفهان: اواخر فروردین تا اواخر اردیبهشت شهرهای اطراف اصفهان پذیرای لاله های واژگون بسیاری است. فریدونشهر با 15 منطقه رویش یکی از اولین مقاصد گردشگران این گیاه زیباست. مناطقی چون قلعه سرخ، بردشیر، میدانک اول، میدانک دوم، مناطق پیشکوه، گلونی، چشمه لنگان، پشتکوه اول و پشتکوه دوم در زمره جولانگاه های این گل غمزه گر هست. منطقه بعدی روستای دره بید بود با ده کیلومتر فضا با لاله های واژگون سرخ مایل به بنفش. خوانسار هم با 17 هزار هکتار منطقه حفاظت شده گلستان کوه از دیگر مکانهای رویش لاله های واژگون در ایران است. شهر افوس نیز با داشتن این گلهای زیبا در میان خود فرصتی یافته تا برای گردشگران قابل احترام باشد.
• چهارمحال و بختیاری: دامنه کوههای گرگانک و آب کاسه خوربه در کنار محل هایی چون بنواسکی و مله زرده نیز از رویشگاه های لاله های واژگون ایران زمین است. البته، 3600 هکتار منطقه تحت حفاظت کوهرنگ نیز یکی دیگر از این مناطق بوده که به کوهرنگ در این فصل جلا و زلالی خاصی را می بخشد. برای دیدن این دشت پر گل باید از روستای فخرآباد یک پیاده روی یک ساعته را تجربه کنید و ناز این گلهای سر به زیر را خریدار باشید.
• ایلام: ایلام با آن همه اماکن تاریخی و دیدنی لاله های واژگون ارغوانی و قرمز را از دست نداده و در منطقه 33000 هزار هکتاری حفاظت شده مانشت و قلارنگ به میزبانی این جشنواره پرداخته تا در جذب گردشگران عاشق طبیعت چیزی کم نگذاشته باشد. انگار که برای پذیرایی یک ماهه از این گل شهرهای ایران به رقابت مشغولند و از این مسابقه طبیعی لذت می برند.
• لرستان: استان لرستان با زیبایی های طبیعی بیکران و دست نخورده اش برای لاله های واژگون هم قابل ستایش است و پر از دیدنی های رازآلود هست. اما دشت دالانی با مساحتی در حدود 2900 هکتار در منطقه حفاظت شده اشترانکوه بزرگترین دشت لاله های واژگون ایران و جهان است و از این همه زیبایی چشم ها پلک زدن را نیز از یاد می برند. کوههای قالی کوه، نسار تخت، شله کول و مورزرین نیز در این استان چشم نواز با لاله های واژگون خود هر بیننده ای را مجذوب و دلباخته می کنند.
• کرمانشاه: بر فراز کوههای شاهو در منطقه پاوه نیز این گلهای زیبا می رویند تا از میزبانی اهالی این منطقه نهایت استفاده را ببرند و با جذب مسافر، به رونق اقتصادی مردمان میهمان نواز ناحیه یاری برسانند.

این جشنواره هر ساله برگزار شده و برنامه هایی نظیر رقص محلی، موسیقی و نمایشگاه های صنایع دستی و خوراک محلی هم بر جذابیت آن می افزایند. در این جشنواره شماری از مسئولان کشوری، هنرمندان و ورزشکاران شرکت کرده و با مردم همراهی می کنند.

جشنواره گلهای سوسن چلچراغ

سوسن چلچراغ یکی از گونه های تیره سوسنیان بوده و ارتفاع آن بین 50 تا 150 سانتیمتر است. تنها گونه ایرانی جنس سوسن بوده که از لحاظ زیبایی هم ردیف اکثر گونه های شناخته شده و پرورش یافته این جنس است. نمونه هایی از آن که بیشتر از 15 گل دارند، نیز دیده شد اما معمولا دارای 4 تا 10 گل است که قطعات گل پوش آن در حدود 7 سانتیمتر طول دارد. سوسن چلچراغ تنها در ایران (روستای داماش) و شمال شرق نمین و همچنین در بخش کوچکی از جمهوری آذربایجان می روید و برای مدت کوتاهی و در حدود دو ماه گل دارد. این گیاه از میانه های خرداد گل داده و گلهای آن تا نیمه تیر پایدار می ماند.

برخی بر این باورند که زیبایی و همانندی این گل به چلچراغ دلیل چنین نامگذاری آن است. در حالی که مردم محلی می گویند، سوسن چلچراغ در شب نورافشانی می کند و به همین دلیل هم چلچراغ نامیده شده است. در واقع، پرچم سوسن چلچراغ دارای مواد فلورسانس بوده که قابلیت بازتابش نور را دارد. در جشنواره گلهای سوسن چلچراغ که هم زمان با گل دادن آن برگزار شده و گردشگران بسیاری را به مناطق ذکر شده می کشاند، مردم با پوشیدن لباس های محلی، اجرای موسیقی و انجام رقص ها و بازی های مختلف محلی به پیشواز زیبایی های این گل می روند. در آن بازار صنایع دستی، سوغات و غذاهای محلی هم حسابی داغ بوده و می توانید در کنار لذت بردن از زیبایی های این گل، از آنان هم بهره ببرید.

جشنواره بهار نارنج

بهار نارنج شکوفه درخت نارنج است که در عطرسازی و ساختن اسانس، انواع نوشیدنی های فصلی و عرقیجات و تهیه مربا، گز، سوهان و…کاربرد بسیار دارد. از بهار نارنج در ایران استفاده های صنعتی بسیاری می شود. از بهار نارنج عرق تهیه شده که طبیعتی گرم دارد. این عرق اشتهاآور قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی مفید است. همچنین نشاط آور بوده و در تسکین ناراحتی های سینه و تپش قلب نیز موثر است. مداومت در مصرف بهار نارنج برای رفع بزرگی طحال مفید بوده و چنانچه به همراه آب کرفس مصرف شود، برای استخراج سنگ های کلیه و مثانه و خرد کردن آنها بسیار موثر هست. مصرف این عرق هنگام بروز ناراحتی به افراد مبتلا به بیماری غش توصیه می شود.

جشنواره بهار نارنج به مدت 7 روز در برخی از مناطق ایران نظیر شیراز، بابل و...برگزار شده و هم زمان با شکوفه دادن درختان نارنج هست. این جشنواره از 15 اردیبهشت برگزار شده و هر ساله با استقبال شمار کثیری از گردشگران داخلی و خارجی همراه هست. در این جشنواره افراد در کنار لذت بردن از عطر بهار نارنج و خرید محصولات فرعی آن، می توانند از برنامه های جانبی جشنواره نظیر اجرای موسیقی و رقص محلی، مسابقه آشپزی، مسابقه شعر بهار نارنج، قصه خوانی برای کودکان و نمایشگاه های صنایع دستی، سوغات و غذاهای محلی هم بهره برده و خاطره ای شیرین را از سفر برای خود خلق نمایند.

جشنواره کوچ عشایر

جشنواره کوچ عشایر معمولا در روزهای ششم و هفتم و هشتم اردیبهشت هر سال برگزار شده و در آن مردم هر چه بیشتر با فرهنگ و شیوه زندگی و کوچ عشایر شاهسون آشنا می شوند. این جشنواره که فرصتی برای معرفی ظرفیت های گردشگری عشایری بوده، به صورت بین المللی و با حضور سفرای کشورهای مختلف و مسئولان کشوری در اردبیل برگزار شده و بخشهایی نظیر غرفه های صنایع دستی و نمایش فرهنگ و آداب و رسوم و معرفی ظرفیت های گردشگری استانهای مختلف، برگزاری مسابقات ورزشی بومی و محلی، معرفی محصولات لبنی، شتر دوکوهانه، پخت انواع آش های محلی، شوی اسب، موسیقی محلی، انتخاب قوچ برتر مغانه، آلاچیق محلی و لباس سنتی هم میزبان گردشگران هستند.

جشنواره بادبادک ها

جشنواره بادبادک ها یکی از معروف ترین جشنواره های بهاری ایران بوده که در نقاط مختلف کشور مثل کیش، برج میلاد و...برگزار می شود. در این جشنواره پارک ها و بوستان ها میزبان هزاران نفر بوده که بادبادک هایی رنگارنگ و زیبا را ساخته و آنها را در آسمان به پرواز در می آورند. بادبادک بازی یکی از تفریحات جالب بوده و یکی از اختراعات چینی ها به شمار می رود و قدمتی طولانی دارد. جالب هست بدانید که بادبادک در ابتدا به عنوان یک وسیله نظامی مورد استفاده قرار گرفت و برای اندازه گیری فاصله دو کشور و همچنین انتقال پیام ها کاربرد داشت.

کم کم بادبادک به ابزاری برای تفریح و شادی تبدیل شد و به کشورهایی مثل ژاپن، مالزی، کشورهای اروپایی و آمریکایی راه یافت. این جشنواره هر سال در فروردین و اردیبهشت برگزار شده و در کنار آن هم اجرای موسیقی، انجام بازی های محلی، عروسک گردانی و نمایشگاه های صنایع دستی و غذاهای محلی دیده می شود. هدف از برگزاری آن هم حفظ سنت ها و آیین ها و همچنین ایجاد شور و نشاط در میان مردم اعلام شده است.

جشنواره ملی زیبایی اسب اصیل دره شوری

یکی از جشنواره های دیدنی که به جهت حمایت از تولید کنندگان و پرورش دهندگان اسب دره شوری هر ساله برگزار شده، جشنواره ملی زیبایی اسب اصیل دره شوری نام دارد. در این جشنواره که با حضور صاحبان و پرورش دهندگان اسب و علاقمندان به اسب و سوارکاری همراه بوده، از اسب های نژاد دره شوری رونمایی می شود. جشنواره ملی زیبایی اسب اصیل دره شوری از 23 تا 26 اردیبهشت ماه در شهر شیراز برگزار گشته و در انتهای آن هم زیباترین و قوی ترین اسب انتخاب می شود.

جشنواره ملی موسیقی آواها و نواها

یکی از جشنواره هایی که خصوصا در شهر شیراز برگزار شده و مورد توجه و علاقه شیفتگان موسیقی محلی ایرانی هست، جشنواره ملی موسیقی آواها و نواها و آیین موسیقایی نواحی مختلف ایران نام دارد. در این جشنواره که از 25 اردیبهشت تا 30 اردیبهشت ماه در تالار حافظ شهر شیراز برگزار شده، گروههای موسیقی اقوام مختلف به اجرای برنامه می پردازند. جشنواره ملی موسیقی آواها و نواها با رقص محلی همراه بوده و در انتهای آن هم برندگان معرفی می شوند. جشنواره ملی برای حمایت از موسیقی محلی برگزار می گردد.

جشنواره هزار دف پالنگان

جشنواره هزار دف پالنگان یکی از جشنواره های دیدنی استان کردستان بوده که در آخرین جمعه فروردین در روستای پالنگان برگزار می شود. این جشنواره با حضور گردشگران داخلی و خارجی و مسئولان کشوری همراه بوده و بسیار دیدنی هست. ساز دف ساختی آسان و قدمتی چند هزار ساله داشته و جزو آلات موسیقی متقدم هست. دف نوازی و خواندن اشعار مذهبی هم برای اهالی کردستان خصوصا سنندج مهم بوده و برای عرفای منطقه نماد تجدید پیمان با حضرت محمد (ص) است.

این مراسم هر جمعه در محفل درویشان هم اجرا شده و روزهایی مثل عید قربان، میلاد پیامبر و...می توانند برای برگزاری آن مناسب باشند. لازم است بدانید که در آن، دف نوازان بر روی پشت بام خانه های پلکانی منطقه قرار گرفته و به شعر خوانی می پردازند که بسیار جالب هست.