شهرداری شوش باید مدارک خود را رسانه ای کند

شهرداری شوش مدارک و مستندات پرداخت هایش به میراث فرهنگی و اسناد و مجوزهای قانونی تخریب پل روگذر شوش را که قاعدتا باید از سوی وزارت راه و شهرسازی و استانداری خوزستان صادر شده باشد و مجوز مکتوب احداث زیرگذر از سوی سازمان میراث فرهنگی را رسانه ای کنند.

به گزارش ایسنا، پشت صحنه، باستان شناسان در حال کاوش در عرصه جهانی شهر باستانی شوشند، اما روی صحنه و مقابل مردم هنوز حرف و حدیث ها، جلسات، سخنرانی ها و نامه نگاری ها برای کشاندن ذهنیت مخالفان و موافقان ماندن یا تخریب پل روگذر شوش هنوز در حال برگزاری است و تا این جای کار به نظر می رسد بیشتر موافقان تخریب پل روگذر شوش و تبدیل آن به زیرگذر در جدالند تا دلیل هر اتفاقی که در شوش می افتد را تخریب نشدن این پل و به کرسی ننشستن حرفشان می دانند و در این میان سید راضی نوری - نماینده مردم شوش در مجلس شورای اسلامی - هم به نظر می رسد یکی مؤثران این اتفاق باشد وگرنه انتظار می رود با توجه به جایگاه حقوقی او در شهر و شهرداری شوش دست کم مردم را تا حدی آرام کرده و بخواهد تا زمانی که نتایج بررسی های مطالعاتی باستان شناختی در این منطقه تاریخی که در عرصه جهانی شهر باستانی شوش قرار دارد، صبر کنند تا میراث ملی و جهانی شهر از بین نرود.

اما نوری در تذکر شفاهی جلسه علنی نوبت عصر مجلس در تهران در این زمینه به رئیس جمهور تذکر داده که «ما خواهان دستور برای آغاز این پروژه هستیم. میراث فرهنگی خود را در مقابل مردم قرار ندهد. مسئولیت حوادث صورت گرفته با میراث فرهنگی است.»

از سوی دیگر در کنار اقداماتی که سازمان میراث فرهنگی به عنوان وظیفه ذاتی خود در جلوگیری از چنین تخریب هایی انجام می دهد و حتی درخواست برای یک مسیری جایگزین یعنی طرح کمربندی، دستور توقف موقت توسط معاون وقت وزیر راه، نامه نگاری ها و هشدارهایی که از سوی باستان شناسان و دیگر نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای توقف تخریب پل روگذر شوش از زمان آغاز دوباره تخریب ها به طور دائم مطرح شده را می توان بخشی از اقداماتی دانست که مخالفان تخریب پل روگذر برداشته اند.

در آخرین اقدام نیز از سوی باستان شناسان «جامعه باستان شناسی ایران» در بیانیه ای نسبت به اتفاقات رخ داده و جهت گیری های ادامه دار شهرداری و شورای شهر شوش برای تخریب پل روگذر شوش درخواست کرد، تا اگر اسنادی از پرداخت اعتبار برای کاوش باستان شناسی در شوش به میراث فرهنگی پرداخت کرده و این سازمان فرهنگی مجوزی برای تخریب پل رو گذر صادر کرده، رسانه ای کنند.

در این بیانیه آمده است: «در بهمن ماه 1396 "جامعه باستان شناسی ایران" پیرو خبرهایی که نشان از آسیب به عرصه شهر تاریخی و باستانی شوش داشت نامه ای به وزارت راه و شهرسازی نوشت. مجموعه باستانی شوش با قدمتی هفت هزارساله به دلیل ارزش های منحصر به فرد در سال 1394 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. در این نامه، ضمن ارائه پیشنهادهایی برای پیش گیری از تعرض به عرصه ی باستانی شوش، مراتب هشدار و اعتراض نسبت به کم توجهی به این میراث تمدن بشری بیان شده بود. این اعتراض مورد توجه وزیر وقت راه و شهرسازی قرار گرفت و طرح مذکور موقتا متوقف شد.

به تازگی در پی یورش شبانه بولدوزرها به عرصه باستانی شهر شوش، علاوه بر اعتراض های گسترده ای که این اقدام ناهنجار برانگیخت و در رسانه ها بازتاب داشت، یکی از نمایندگان ملّت در مجلس شورای اسلامی پروانه سلحشوری، نیز در این زمینه واکنش مناسبی نشان داد. او ضمن استفاده از نظر متخصصان باستان شناسی که در نامه جامعه باستان شناسی ایران درج شده بود، در نامه ای به وزیر راه و شهرسازی خواستار اعلام نظر تخصصی این وزارتخانه در خصوص عبور زیرگذر شوش و جلوگیری از دوباره کاری شدند.

پس از انتشار این نامه، شهرداری و شورای شهر شوش جوابیه ای در قبال نامه خانم سلحشوری منتشر کردند که در انتهای آن به اعتراض "جامعه ی باستان شناسی ایران" نیز پرداخته شده بود. متأسفانه در آن جوابیه، آن نامه ی تحریف شده است.

"جامعه باستان شناسی ایران" با تشکر از خانم سلحشوری برای استفاده از مفاد آن نامه در استیفای حقوق مردم شوش و ملّت ایران و تذکر برای پرهیز از به تاراج دادن میراث ملّی و جهانی، نخست به روشنگری درباره تحریف آرای «جامعه باستان شناسی ایران» پرداخته و سپس چند پرسش از مسئولان شهرداری و شورای شهر شوش دارد.

در «جوابیه شهرداری و شورای شهر شوش» چند بار تأکید شده است که پل روگذر شوش مورد مناقشه در بیرون از عرصه میراث جهانی شوش قرار دارد. به نظر می رسد که «عرصه میراث جهانی» دستاویزی برای سرپوش گذاشتن به اقدامات خلاف قانون در طرح مذکور شده است. شهر باستانی شوش واجد عرصه ای ملّی است که در سال 1394 به تصویب جمهوری اسلامی ایران رسیده و قاعدتاً باید از سوی همگان، به ویژه از سوی اجزا دولت یا نهادهای وابسته به آن محترم شمرده شود.

عرصه ی مذکور 700 هکتار است و «زیرگذر» مورد مناقشه، آشکارا درون عرصه مصوّب و ابلاغ شده ملّی قرار دارد. اما افزون بر این، زیرگذر مذکور درون «حریم درجه یک» جهانی شهر شوش نیز واقع شده است.

مسئولان شهرداری و شورای شهر شوش به نامه ای از رئیس اداره ی میراث فرهنگی شوش استناد می کنند که در آن قید شده «زیرگذر شوش در عرصه میراث جهانی واقع نیست» و با نادیده گرفتن سایر اسناد متقن، این نامه را مبنا و مجوزی برای اقدامات غیرقانونی خود قرار داده اند.

این در حالی است که حتی در نامه مذکور نیز گفته نشده که محل «زیرگذر» در درون عرصه ملّی شوش قرار ندارد. در واقع، با توجه به فضای به وجود آمده در شوش، مسئول اداره میراث فرهنگی شوش، با علم به اینکه مبنای عمل برای همه ادارات - از جمله فرمانداری، شهرداری و شورای شهر شوش- مصوّبات ملّی است، از درج این نکته که «زیرگذر» در عرصه مصوّب ملّی جای ندارد، اجتناب کرده است.

بعد از توضیح این دو نکته، لازم است مسئولان شهرداری و شورای شهر شوش به چند سوال که دغدغه بسیاری از مردم ایران در قبال وقایع شوش است پاسخ دهند:

یک- در این جوابیه به تخصیص و پرداخت «550 میلیون تومان اعتبار جهت گمانه زنی برای سازمان میراث فرهنگی» اشاره شده است. خواهشمند است مدارک و مستندات این پرداخت ها را رسانه ای کنند. از سوی دیگر از مدیران مربوطه در سازمان میراث فرهنگی نیز خواهشمندیم تا با ارائه مستندات و شواهد متقن در این خصوص شفاف سازی کنند.

دو- در این جوابیه، به طرزی عجیب و غیرحرفه ای، دلیل برچیدن «پل روگذر» شوش را «توافق معاون سازمان میراث فرهنگی با برچیده شدن آن پل» و «موافقت با احداث زیرگذر» عنوان کرده اند. از مسئولان محترم شهرداری و شورای شهر شوش درخواست می شود تا اسناد و مجوزهای قانونی تخریب «پل روگذر» شوش را که قاعدتاً باید از سوی وزارت راه و شهرسازی و استانداری خوزستان صادر شده باشد، منتشر کنند. همچنین مجوز مکتوب «احداث زیرگذر» از سوی سازمان میراث فرهنگی را رسانه ای کنند.

بدیهی است که در صورت صدور چنین حکمی از سوی مدیران میراث، مسئولان مربوطه باید جهت صدور مجوز و عملکرد غیرتخصصی و حرفه ای مورد بازخواست قرار بگیرند. اما در صورت وجود نداشتن چنین اسنادی، تمامی حوادث و معضلات ناشی از تخریب «پل روگذر» بر عهده مسئولان و مدیران در شهرداری و شورای شهر شوش خواهد بود و باید پاسخگو باشند.

سه- در جوابیه ذکر شده است که «طرح جاده کمربندی شوش» به دلیل «وجود آثار و محوطه های باستانی» از سوی سازمان میراث فرهنگی مورد مخالفت قرار گرفته است. بنابر اطلاع، این امر نیز صحت ندارد. از مسئولان محترم شهرداری و شورای شهر شوش درخواست می شود، نقشه های مسیر پیشنهادی «جاده کمربندی»، گزارش بررسی های باستان شناسی این مسیر و نیز اسناد مخالفت سازمان میراث فرهنگی را منتشر کنند.

چهار- با توجه به بالا بودن سطح آب های زیرزمینی در شوش، از مسئولان محترم شهرداری و شورای شهر شوش درخواست می شود مدارک و راهکارهای عملی حفاظت از «زیرگذر» در این منطقه مرطوب را ارائه کنند. گذشته از این مورد، تمهیدات لازم برای مواقع بحرانی مانند سیل، آتش سوزی و سوانح بزرگ از جمله تصادفات در درون زیرگذری به طول 1900 متر چیست؟ و در صورت بروز چنین وقایعی، کمک رسانی به حادثه دیدگان چگونه خواهد بود و مسئولیت عواقب آن با چه کسانی است؟ صدماتی که با وقوع این بحران ها به جان انسان ها و نیز به آبروی کشور وارد خواهد آمد را چه کسانی برعهده خواهند گرفت؟ از مسئولان مربوطه تقاضا داریم در این باره هم توضیحات کافی به ملت ایران و شهروندان استان خوزستان و شهرستان شوش ارائه کنند.

در پایان، سخنی با مردم شریف و آگاه شهر شوش داریم: در جوابیه مسئولان شهرداری و شورای شهر شوش دلیلِ بی توجهی به طرح احداث «جاده کمربندی شوش» به وضوح «هزینه بسیار کلان اجرای این پیشنهاد و شرایط تخصیص اعتبارات در سطح کشور» اعلام شده است. می دانیم که راهکار بنیادی برای حل معضلات ترافیکی و رفع حوادث جاده ای شهر شوش احداث یک «جاده کمربندی» است. چه ضرورتی دارد که جاده ترانزیت شمال به جنوب کشور الزاما باید از دل شهر شوش بگذرد؟ واضح است که در این صورت نه تنها از بار ترافیکی شهر کاسته نخواهد شد، بلکه با تردد خودروهای سنگین از بافت شهری، خطرات بیشتری متوجه جان ساکنان شده و افزایش آمار تصادفات را به دنبال دارد.

مثل همه شهرهای کشور، مشکلات ترافیکی شهر شوش با «جاده زیرگذر» حل شدنی نیست، بلکه تنها با «جاده کمربندی» مرتفع خواهد شد. احداث جاده زیرگذر مانند جاده تخریب شده روگذر به طور موقت مشکلات را رفع کرده و در آینده نزدیک بر مشکلات موجود خواهد افزود. احداث جاده زیرگذر اتلاف منابع اعتباری شهر شوش است. به راستی چه زمانی مسئولان مربوطه به این نتیجه خواهند رسید که باید برای امنیت روانی و جانی مردم شهر شوش و استان خوزستان تلاش کنند و احترام واقعی قائل باشند؟ بجاست که شهروندان شوش از مسئولان مربوطه بخواهند تا روشنگری کنند که با علم به هزینه بردار بودن احداث «جاده کمربندی»، چرا پل روگذری را که موقتا مشکلات مردم را برطرف می کرد، برچیدند؟!»