خروج بیش از 500 بومگردی از چرخه فعالیت رسمی در سال گذشته
ایسنا/ براساس خبرهای منتشر گشته، خروج بیش از 500 بومگردی از چرخه فعالیت رسمی در سال گذشته صورت گرفت.
یاور عبیری که تعطیلات نوروز سال 1403 را یکی از خلوت ترین دوره های کاری بومگردی ها در بسیاری از نقاط کشور میداند، اظهار کرد: البته با توجه به شرایط اقتصادی، پیش بینی میشد که وضعیت سفر و اقامت در نوروز 1403 به نسبت خوب نباشد، اما فکر نمی کردیم تا این حد با ریزش تقاضا مواجه شویم. در برخی استانهای پرتردد از جمله خراسان رضوی در روزهای نخست تعطیلات نوروز تنها حدود هشت درصد ظرفیت اقامتگاه های بومگردی آن تکمیل شده بود. وضعیت در استانهای همدان، چهارمحال و بختیاری و دیگر استانها نیز خوب نبود.
او که اصلی ترین عامل کاهش رغبت مردم برای استفاده از بومگردی ها را وجود خانه های اجاره ای و غیرمجاز میداند، در ادامه گفت: ماههاست که فریاد می زنیم فعالیت اقامتگاه های غیرمجاز به بومگردی ها ضربه زده است، اما توجهی نمی شود، در حالی که وضعیت در برخی مناطق بغرنج شده است، مثلا در یک روستا فقط یک اقامتگاه بومگردی دارای مجوز وجود دارد، اما حدود هفت هشت خانه دیگر با این عنوان در حال فعالیت هستند، این خانه ها نه مالیات می دهند، نه تعهدی دارند و نه به جایی پاسخگو هستند و هر اتفاق و تخلفی که در آن خانه ها رخ دهد، به نام بومگردی ها تمام می شود.
رئیس جامعه حرفه ای اقامتگاه های بومگردی ایران اضافه کرد: بارها گزارش هایی از تخلف های خانه های اجاره ای و اقامتگاه های بدون مجوز به ما اعلام شده است، ولی وقتی بررسی شده متوجه شده ایم آن اقامتگاه اصلا مجوز نداشته و ما نمی توانیم به موضوع آن رسیدگی کنیم. متاسفانه هیچ عزمی هم برای پلمب این غیرمجازها نیست. ما ماههاست فریاد می زنیم که در وضعیت موجود، بومگردی ها دیگر رغبتی به ادامه فعالیت و یا مهمتر از آن تمدید و یا گرفتن مجوز گردشگری ندارند.
عبیری افزود: در سال گذشته بیش از 500 اقامتگاه بومگردی از سامانه «جانا» خارج شده و مجوزشان را تمدید نکرده اند و بعضی از آنها چراغ خاموش فعالیت می کنند، چون وقتی می بینند در همسایگی آنها اقامتگاهی وجود دارد که دردسرهای گرفتن مجوز از گردشگری را ندارد، ناچار هم نیست به جایی پاسخگو باشد و بدون آنکه مالیات بدهد و کسی با آن کاری داشته باشد، راحت کار می کند، آنها هم زیر بار آن همه تعهد نمی روند. این در حالی است که بومگردی ها کار فرهنگی انجام می دهند و اصلا هویت و ماموریتشان با اقامتگاه های دیگر متفاوت است.
رئیس جامعه حرفه ای اقامتگاه های بومگردی ایران درباره دیگر عوامل رکود کاری بومگردی ها در نوروز امسال گفت: بیشترین مهمانان بومگردی ها از قشر متوسط جامعه بودند، اما ظاهرا آنها امسال کمتر مسافرت رفته اند. پرس و جوها نیز حاکی از این است که هتل های 4 و 5 ستاره همانند دوره های گذشته مهمانانشان را داشته اند، مسافران این اقامتگاه ها معمولا از قشر مرفه تر جامعه هستند که وضعیت اقتصادی روی آنها تاثیری نداشته و اگر بررسی شود حتما هتل های کم ستاره وضعیت مشابه بومگردی ها را داشته اند.
او فعالیت ستاد اسکان نوروزی در مدارس و اقامتگاه های فرهنگیان و مهمانسراهای دولتی را معضل دیگر اقامتگاه های رسمی گردشگری دانست و اظهار کرد: البته که آموزش و پرورش، فضاهایی را برای قشر ضعیف تر جامعه و یا مواقع اضطراری آماده می کند، اما در کجای قانون آمده است که آنها در هر شرایطی باید مهمان و مسافر بپذیرند و نگاه درآمدزایی به این بخش که هیچ سنخیتی با ماموریت آنها ندارد، داشته باشند؟
عبیری افزود: باید تاکید بر استفاده مسافران از ظرفیت اقامتگاه های رسمی باشد و بعد از ظرفیت مدارس و اقامتگاه های فرهنگیان استفاده شود. هر دستگاهی باید به وظایف خود بپردازد؛ آیا این درست که بومگردی ها هم وارد حوزه آموزش شوند؟
رئیس جامعه حرفه ای اقامتگاه های بومگردی ایران در ادامه با بیان اینکه برخی عامل خلوت بودن بومگردی ها در نوروز را قیمت آنها دانسته اند، گفت: شاید برخی بومگردی ها قیمت ها را بالا اعلام کرده باشند که البته می گویم درباره بومگردی های دارای مجوز نمی تواند خیلی درست باشد، چون آنها ملزم به ارائه نرخنامه مصوب هستند و نظارت وجود دارد و نمی توانند نرخ بالاتر از حد تعیین شده بدهند، اما موضوع این است که برخی اقامتگاه ها در نوروز امسال حتی یک تماس نداشتند که ما بگوییم مردم چون قیمت بالا گرفته اند پشیمان شده اند و سراغ اقامتگاه های غیرمجاز و یا مدارس رفته اند.
قطعا عوامل دیگری دخیل بوده است. اقامتگاه های بومگردی داشته ایم که تا قبل از تعطیلات نوروز ظرفیتش تکمیل میشد اما در نوروز حتی یک تماس نداشته است. وقتی حتی روبروی هتل ها کارتن به دست های خانه های اجاره ای ایستاده اند و کسی با آنها کاری ندارد، چه انتظاری میتوان داشت؟
عبیری تاکید کرد: با ادامه این وضعیت، بومگردی ها دوام نمی آورند و این صنعت به بیراهه می رود.