حمام های تاریخی و قدیمی بابل این روزها حال خوشی ندارند

ایرنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، حمام های تاریخی و قدیمی بابل این روزها حال خوشی ندارند.

حمام های عمومی و تاریخی بابل که در 30 سال گذشته بسیار پر رونق بود و در دورترین روستاهای این شهرستان فعال بودند با بی مهری اهالی محل یکی پس از دیگری از گردونه هر گونه فعالیت خارج و تعداد قابل توجهی از این بناها به طور کلی تخریب شد.

حمام های تاریخی که با سبک معماری خاص دوران صفویه و قاجار فعال بودند از اواخر دهه 70 با رونق حمام های خصوصی منازل مسکونی از مدار مصرف خارج شد و قفلی که بر این حمام ها زده شد دیگر باز نشد تا سازه های آنها فرو ریخت.

حمام میرزا یوسف بابل به همراه حمام های تاریخی شیردارکلا، مرزی کلا، روشن آباد، بالف کلا، قرآن تالار به همراه صدها حمام قدیمی بابل که در 6 بخش، هفت شهر و بیش از 600 روستای بابل فعالیت داشتند بعد از تعطیلی آنها حتی یک حمام بازسازی و مرمت نشد. امروز دوستداران میراث فرهنگی حسرت این فرصت از دست رفته را می خورند و پیگیرند تا دست کم حمام های نیمه تخریب شده باقی بماند تا بخشی از هویت اجتماعی و تاریخی مردم برای نسل آینده حفظ شود.

برخی از این حمام های تاریخی که با معماری خاص در زیر زمین بنا شده بود همانند حمام عمومی و تاریخی شیردارکلا و رئیس کلای بابلکنار به شکل کامل تخریب و بر روی آن مغازه و پارک احداث شد. صاحب نظران و دوستداران میراثی بر این باور هستند این بناها میتوانست با کاربری های مختلف فعالیت داشته باشد و برای اهالی محل بسیار خاطره انگیز باشد.

آنها معتقد هستند در روستاها این بنا میتوانست با همکاری دهیاران و شوراهای هر روستا به موزه تبدیل شود و عکسها و مستندات تاریخی این روستاها در این موزه با مدیریت دهیاری دایر شود. به عنوان نمونه در این موزه ها قدیمی ترین عکسهای اهالی محل یا عکسهای قدیمی که به سفرهای زیارتی رفته بودند در کنار مشاهیر و مفاخر برجسته روستا یا هر سند ارزشمند دیگر قابل جمع آوری بود.

حمام تاریخی میرزا یوسف بابل یکی از خاطره انگیزترین حمام عمومی و تاریخی شهرستان بابل است که در وسط شهر بابل در محله ای به نام سر حمام دایر است که این بنا هم در معرض تخریب کامل قرار دارد. این حمام در تاریخ 19 مهر 1378 با شماره 2475 در فهرست آثار ملی ثبت شد و با وجود ثبت این اثر تاریخی وقفی، این روزها بابلی ها شاهد فروپاشی کامل یکی از خاطره انگیزترین آثار تاریخی شهر خود هستند.

پنج دانگ از حمام تاریخی میرزا یوسف بابل وقفی و در تملک اداره اوقاف و امور خیریه بابل و یک دانگ آن ملکی است که نزدیک به یکصد سال در اجاره و تملک محمد حسن ولی پور و اجداد آن است. حال این بنای تاریخی که در عصر فتحعلی شاه قاجار در سال 1216 قمری احداث شد، بعد از سالها خاطره انگیزی برای بابلی ها به روزهای آخر عمر خود نزدیک شده است.

دوستدار میراث فرهنگی بیان داشت: حمام های تاریخی باقی مانده در روستاها می تواند به عنوان موزه محله فعالیت داشته باشد.

مریم باقری اظهار داشت: راه اندازی موزه در روستاها برای اهالی همان محل و گردشگران بسیار جذاب خواهد بود.

وی گفت: در این موزه میتوان تمامی اسناد تاریخی همانند عکسهای قدیمی، معرفی نخبگان و بزرگان روستا به همراه اولین ها همانند اولین معلم، دانشجو، کارمند، نظامی و موارد دیگر در این موزه جمع آوری شود.

باقری ادامه داد: هر روستا می تواند تاریخچه شکل گیری و فرآیند تحولات اجتماعی و تاریخی محله خود را در معرض دید علاقمندان قرار دهند.

این دوستدار میراث فرهنگی با ذکر این مطلب که بسیاری از مدیران ارشد کشور و استانها از اهالی همین روستاها هستند که از حمام های عمومی محله خود استفاده کردند، افزود: برای مهاجرین روستاها که در نقاط مختلف کشور حضور دارند و در روزهای تعطیل در زادگاه خود حضور می یابند این موزه برای آنها حیرت انگیز خواهد بود.

مریم باقری افزود: در حال حاضر با گسترش طرح های بومگردی و رونق خانه مسافرها گردشگران زیادی در روستاهای جنوب بابل حضور می یابند و در همان روستا قدم می زنند که این موزه برای آنها جذاب خواهد بود.

این دوستدار میراث فرهنگی و بناهای تاریخی تصریح کرد: تقاضای ما از همه مسئولان، دهیاران و شوراهای اسلامی شهر و روستاهای بابل آن است که تعدادی از حمام های تاریخی که هنوز کامل تخریب نشده را دریابند و از این ظرفیت به درستی استفاده کنند.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بابل بیان داشت: سرمایه گذار بخش خصوصی براساس سود و زیان خود تصمیم به سرمایه گذاری می کند و حمام های تاریخی برای آنها آورده اقتصادی ندارد.

مهران فلاح اظهار داشت: سرمایه گذاران بخش خصوصی به دنبال طرح های 99 ساله هستند که سرمایه گذاری آنها بازگشت سرمایه داشته باشد.

وی با بیان این مطلب که سرمایه گذاران زیادی به ما مراجعه می کنند، اظهار داشت: بسیاری از این افراد به دنبال طرح های بومگردی در مناطق جنوب بابل به خصوص بابلکنار هستند.

وی ادامه داد: تا کنون یک حمام تاریخی در بابل مرمت و بازسازی نشد که این موضوع سبب نگرانی مجموعه میراث هم است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بابل با ذکر این مطلب که از ظرفیت شورای اسلای و دهیاران روستاها برای حفظ حمام های تاریخی باید بهره مند شویم، ادامه داد: این بناها می توانند به عنوان موزه یا فعالیت های فرهنگی بکارگیری شوند.

این مقام مسئول تصریح کرد: اگر این بناهای تاریخی بازسازی و مرمت شوند و با کاربری فرهنگی یا سفره خانه سنتی تبدیل شود یک درآمد پایدار برای روستاها ایجاد خواهد شد.