هشدار درباره شیوه مرمت برخی بناهای تاریخی شیراز

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای واصله، هشدار درباره شیوه مرمت برخی بناهای تاریخی شیراز صورت گرفت.

انجمن صنفی مرمتگران آثار تاریخی استان فارس در حالی درباره حجم مرمت های سلیقه ای در شیراز هشدار داده که محدوده 360 هکتار از بافت تاریخی شهر شیراز با 410 اثر ثبتی و 2500 بنای باارزش تاریخی تابستان 1402 در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده و مطابق قانون حفاظت از این بافت و آثار آن الزامی است.

انجمن صنفی مرمتگران آثار تاریخی استان فارس در این بیانیه بافت تاریخی این شهر را «میراث گرانبها و عصاره تمام گذشتگان» دانسته و تاکید کرده است: اینکه ما به عنوان یک امانتدار، چگونه این میراث گرانقدر را ارج می نهیم و به چه نحو این هدیه هزار ساله پدرانمان را برای فرزندانمان به ارث خواهیم گذاشت که هویت و اصالتمان را خدشه دار نکند، مهمترین وظیفه و دغدغه ماست.

در بخش دیگر این بیانیه آمده است: گاه گاهی در این دوره و زمان، شاهد تخریب به عمد و غیرعمد بناهای تاریخی در بافت به هم پیوسته شیراز هستیم. خوشبختانه سازمان های مردم نهاد، انجمن های صنفی و افکار عمومی با آگاه سازی توانسته اند در این زمینه ورود کنند و از سرعت این تخریب ها بکاهند. اما اشاره ما به تخریب های پنهانی است که در ظاهر امر حمایت نام گرفته اما در عمق و درون، کمتر از تخریب های عمدی به بافت و هویت تاریخی شیراز ضربه نزده است.

انجمن صنفی مرمتگران آثار تاریخی استان فارس یادآور شده است: تخریب، اگرچه به هویت و اصالت تاریخمان به صورت آنی آسیب خواهد زد، اما تغییر نادرست باعث تغییر نامحسوس و آرام هویت و اصالت تاریخمان می شود و کم نیستند این تغییرهای سلیقه ای و ناکارشناسانه که در بافت تاریخی شیراز عزیزمان در حال انجام هستند.

در بیانیه انجمن صنفی مرمتگران آثار تاریخی استان فارس همچنین تصریح شد: مرمت و حفاظت از آثار تاریخی، حساسیت و ظرافتی دارد که مانند راه رفتن بر لبه تیغ است. اگر این مرمت سلیقه ای پیش برود، تمام هستی و تاریخچه یک اثر از بین می رود، بنا شخصیت خود را از دست می دهد و هویتش را می بازد. وجود دلالان بافت باعث ورود افراد غیر متخصص به این حیطه شده که به صورت سلیقه ای مرمت هایی را انجام داده اند به نحوی که به مذاق سرمایه گذاران خوش بیاید اما هویت و اصالت را از بنا دزدیده اند.

یک بنای مرمت شده، دیگر یک بنای تاریخی ارزشمند شیرازی نیست بلکه بنای شیر، گاو، پلنگی شده که میتوانست در بافت تاریخی شیراز نباشد و در هر کجای دیگر باشد.

مسأله مهمی که در مرمتهای سلیقه ای باید مورد توجه قرار گیرد، تبدیل شدن این ناهنجاری به ارزش در بازار کار و نگاه سرمایه گذاران است، به نحوی که این سبک و سیاق مرمت در حال رواج است و به زودی زود دیگر اثری از هویت تاریخی شیرازی در هیچ کدام از بناهای مرمت شده بافت نخواهیم دید و شاهد دگرگونی و تغییر هویت خواهیم بود.