چرا گردشگران باید به مکان های مذهبی و فرهنگی احترام بگذارند؟
گردشگرانی که به سفر مسئولانه و توام با احترام متعهد هستند می بایست به فرهنگ مردم محلی و مکان های مذهبی مقدس آنها احترام بگذارند. وقتی به کشورهای مختلف سفر می کنید، احترام می بایست یکی از اصول کلیدی نهفته در تمامی اعمال شما باشد. حتی اگر با یک رسم یا یک درخواست میزبان خود موافق نیستید، به نقش خود به عنوان یک میهمان و بازدیدکننده که در منزل شخص دیگری به میهمای آمده است احترام بگذارید و به هر چه او می گوید عمل کنید؛ در حقیقت به مردم محلی اجازه بدهید که تمامی رفتارهای شما را هدایت کنند. زیرا نقشی که برخی مکان های خاص در زندگی مردم آن منطقه دارند از احساس رضایتی که یک گردشگر از راحت بودن و لذت بردن از آن مکان خاص کسب می کند بسیار بسیار مهم تر است. در سفر به نقاط مختلف در جهان، بهتر است با خود عهدی اینچنینی ببندید : "من تعهد می دهم که هرگز برخلاف خواست مردم یک منطقه، از مکان های مذهبی و فرهنگی که برای آنها اهمیت حیاتی دارند بازدید نکنم؛ و اگر آنها اجازه این بازدید را به من می دهند، تعهد می کنم که به طرز مناسب رفتار کنم و احترام به مکان های مذهبی را ابراز نمایم." با همگردی همراه باشید تا نمونه های مفیدی در مورد اهمیت احترام به مکان های مذهبی و فرهنگی در طول سفر برایتان نام ببریم. تعداد مکان های مهم از لحاظ فرهنگی و مذهبی در سرتاسر دنیا آنچنان زیاد است که نام بردن از همه آنها در یک فهرست امکان پذیر نیست. از بلندترین قله در جهان تا یک صخره مقدس در یک منطقه کوهستانی در میانمار، بهتر است از مثال هایی تحقیقی استفاده کنیم تا نشان بدهیم گردشگران چگونه می توانند احترام خود به سنت ها، باورها، رسوم و خواهش های مردم یک منطقه را نشان دهند. با این هدف، در این مطلب همگردی به معرفی سه مکان گردشگری در جهان که برای مردم محلی اهمیت فرهنگی یا مذهبی دارند می پردازیم و به نقشی که گردشگران در احترام به مکان های مذهبی مقدس دارند اشاره می کنیم.
صخره اولورو Uluru در استرالیا
صخره اولورو Uluru مظهر مخالفت بین مردم محلی در مورد گردشگری به شمار می رود. این صخره که یکی از مشهور ترین بخش های کشور استرالیا است و با عنوان آیرز راک Ayers Rock نیز شناخته می شود، یک صخره ماسه ای مرتفع و یکپارچه است که در مرکز این کشور از زمین، مانند یک کوه، از زمین بیرون آمده است. این نقطه دیدنی یکی از اصلی ترین نقاط جذب کننده گردشگر در سرتاسر جهان محسوب می شود. با این که بالا رفتن از صخره اولورو Uluru برای عموم آزاد است، این صخره برای مردم محلی منطقه یک مکان های مذهبی مقدس به شمار می رود و آنها می خواهند گردشگران به آن احترام بگذارند و از بالا رفتن از آن خودداری کنند. این موضوع باعث مخالفت بین گردشگران و مردم محلی که خود را نگهبانان این صخره مقدس می دانند شده است. صخره اولورو Uluruنقش مهمی در اسطوره شناسی مردم بومی استرالیا دارد و مسیر گردشگران به سمت بالاترین نقطه آن، یک مسیر سنتی مقدس Dreamtime یا "روزگار رویا" را قطع می کند (روزگار رویا که چوکورپا Tjukurpa نیز نامیده می شود مفهومی در اسطوره شناسی بومیان استرالیا است و به دورانی «مقدس» اشاره دارد که در باور مذهبی بومیان استرالیا، ایزدان و نیاکان، جهان ما را آفریدند). مالک سنتی این مکان از مکان های مذهبی مقدس، کونمانارا Kunmanara گفته است: "ما ترجیح می دهیم که شما به عنوان میهمان سرزمین آنانگو Anangu با بالا نرفتن از این صخره، به قانون و احترام به مکان های مذهبی مقدس بگذارید."
اما با وجود این که حتی سازمان گردشگری استرالیا توصیه می کند که گردشگران از این صخره بالا نروند، مسیر بالا رفتن به روی گردشگران باز است و براساس گفته یکی از نگهبانان پارک، حدود 30 درصد از بازدیدکنندگان انتخاب می کنند که از آن بالا بروند. برخی از این گردشگران به خود حق می دهند که به بالا بروند و مناظر زیبای اطراف را تماشا کنند. حتی یکی از گردشگران به این نکته اشاره می کند که "من فقط می خواستم یک عکس خود بیاندازم." سایر گردشگران نیز تنها به بازدید از این مکان می روند و هنگامی که در مورد اهمیت فرهنگی آن نزد مردم بومی استرالیا آگاهی پیدا می کنند، تصمیم می گیرند که به خواست آنها احترام بگذارند و از صخره بالا نروند. اما در کل، بالا رفتن یا نرفتن از این جاذبه گردشگری استرالیا به یک چالش برای گردشگرانی که از این کشور دیدن می کنند تبدیل شده است. به عنوان یک گردشگر مسئول، قانون رفتاری مناسب به این معناست که حتی اگر شرکت کردن در یک فعالیت مجاز باشد، شما می بایست اقدامات خود را با خواست کسانی که آن مکان برایشان اهمیت و معنای عمیق دارد هماهنگ کنید.
کوه اورست Mount Everest در نپال
با این که کوه اورست Mount Everest جایگاه مقدسی در نظر جوامع هیمالیایی دارد، لقب این کوه به عنوان بلندترین نقطه سیاره زمین باعث شده است احترامی که مردم بومی منطقه در گذشته برای آن قائل بودند تحت تاثیر این ویژگی قرار گیرد. مردم این منطقه که برای قرن ها در کوهپایه های این کوه زندگی کرده اند و آن را با نام شومولونگما Chomolungma می شناسند، هرگز از این کوه و کوه های دیگر هیمالیا بالا نرفته اند؛ زیرا آنها را خانه خدایان می دانند. وقتی کوهنوردان در قرن بیستم میلادی به نپال رسیدند، از مردم بومی منطقه به عنوان راهنما و کارگر برای حمل کردن لوازم کوهنوردی به هدف فتح قله اورست Mount Everest استفاده کردند. در طی قرن گذشته نیز وظیفه سنگین و غم انگیز بارکشی برای گردشگران و تبدیل کردن فتح این قله به یک تجربه قابل دستیابی بر شانه مردم بومی این منطقه قرار داشته است. مجله آوتساید Outside یک پرونده پرجزئیات از مقاله های مختلف در مورد تلفات وحشتناکی که گردشگری در اورست Everest بر روی جوامع محلی گذاشته است منتشر نموده است. در یکی از این مقاله ها نوشته شده است: "کار کردن و خدمات رسانی به گردشگران، یک روش زندگی در مناطق محروم و فقیر است؛ اما هیچ صنعت خدماتی در جهان اینگونه کارگران خود را برای منفعت مشتریان خود معیوب نمی کند و به کشتن نمی دهد. بومی هایی که در این منطقه کشته می شوند اغلب به فراموشی سپرده می شوند و برای خانواده های آنها چیزی جز غم و فقر باقی نمی ماند."
و تمامی این خسارات برای فتح کردن قله ای صورت می گیرد که بومیان عقیده دارند مکانی بسیار مقدس است. سایر کوه هایی که در آن نزدیکی قرار دارند، از جمله کوه کانگچنجونگا Kanchenjunga (یکی از «پنج جواهر برفی» که سومین قله بلند جهان است و به همراه چهار قله دیگر مجاور خود، 5 قله هستند که همگی آنها بالای 8450 متر ارتفاع دارند) نیز مورد احترام اهالی منطقه هستند. کوهنوردانی که به نوک این قله ها می رسند، در حقیقت هرگز پایشان را روی قله نگذاشته اند؛ در عوض، بخاطر عقیده مردم که این قله را جایگاه خدایان می دانند به آن احترام می گذارند. بعد از بهمن وحشتناک و ویران کننده در اردوی کوهپایه ای اورست در سال 2014 و زلزله ای که در سال 2016 اتفاق افتاد و هر دو این حوادث، خسارات و تلفات بالایی برای مردم و کوهنوردانی که از این کوه ها بالا می رفتند در برداشت، برخی درخواست کرده اند که گردشگری در اورست Everest پایان یابد. ژان موریس Jan Morris زن روزنامه نگاری که در سال 1953 اخبار موفقیت فتح اولین قله در هیمالیا را پوشش داده بود، اعتقاد دارد دیگر نیازی نیست کسی اورست را دوباره فتح کند. از نظر او مردم بومی حق دارند؛ اما او به زیبایی توضیح می دهد که چرا ما به عنوان یک جامعه می بایست همانطور که به تمامی قله ها در سرتاسر جهان احترام می گذاریم، برای اورست Everest نیز احترام قائل شویم.
کیایکتیو پاگودا Kyaiktiyo Pagoda
کیایکتیو پاگودا Kyaiktiyo Pagoda یا صخره طلایی Golden Rock که یکی از گرم ترین نقاط گردشگری میانمار است، یک پاگودای کوچک طلایی روی یک تخته سنگ عظیم طلایی رنگ است که هر دو در دیواره یک کوه قرار گرفته اند. افسانه ها می گویند صخره طلایی Golden Rock (که به نظر می رسد به آسانی قل می خورد و از دیواره کوه به پایین پرتاب می شود) تعادل خود را روی یکی از موهای بودا حفظ کرده است. این مکان سومین مکان زیارتی مهم در میانمار به شمار می رود و بازدیدکنندگان از سرتاسر کشور و جهان به این منطقه می آیند تا به تکریم این مکان مقدس بپردازند. به عنوان بخشی از رسوم محلی، زنان اجازه ندارند این صخره را لمس کنند و می بایست فاصله ای در حدود 15 پا (حدود 5 متر) را با آن حفظ کنند. این قانون مسلما با قوانین و سیاست های برابری زن و مرد در بسیاری از نقاط جهان در تضاد است. به عنوان یک بازدیدکننده در یک فرهنگ خارجی، گاهی بسیار سخت و ناراحت کننده است که رسوم و سنت هایی که برخلاف عقیده شما هستند را ببینید. کیایکتیو پاگودا Kyaiktiyo Pagoda تنها یک نمونه از یک رسم و عقیده است که با نقطه نظر گردشگران تعارض دارد؛ اما در سرتاسر جهان، مذاهب و رسوم متفاوت دارای قوانین رفتاری، پوششی و سنت هایی هستند که برای مردم محلی اهمیت بسزایی دارند. اما با این که فرهنگ محلی ممکن است با عقاید شما در تضاد باشد، این نکته را به یاد بیاورید که برخی رفتار ها یا شوخی ها در یک بخش از جهان ممکن است معنای متفاوتی داشته باشند و قابل تعمیم نباشند. یکی از چیزهایی که بتازگی مد شده است، انداختن عکس با لباس های نامناسب در مکان های مذهبی و فرهنگی (از ماچوپیچو Machu Picchu در پرو تا کوه مقدس کینیبالو Mount Kinibalu در مالزی تا آنگکور وات Angkor Wat در کامبوج) است که کاملا با نگاه مسئولانه و محترمانه در سفر تناقض دارد. بسیاری از اوقات، گردشگران در شرایطی قرار می گیرند که می بایست برای درک رفتار مناسب در یک مکان مذهبی یا تاریخی به مردم محلی نگاه کنند و از آنها پیروی نمایند. فرقی نمی کند نظر و عقیده شما چه باشد، شما به عنوان یک گردشگر با اراده خود قدم به فرهنگ و سنت های مکان های جدیدی که از آنها بازدید می کنید می گذارید. شما در این جوامع یک میهمان هستید؛ قوانین و سنت ها اغلب اهمیت بالایی در زندگی این جوامع دارد؛ بنابراین شما می بایست با اراده خود محترمانه رفتار کنید.