حیات حاجی آئینی سنتی مذهبی با محوریت دریا است

ایسنا/ براساس آخرین گزارش های بدست آمده، حیات حاجی آئینی سنتی مذهبی با محوریت دریا است.

یکی از بانوان شهر دیلم می گوید: یک ماه قبل شب عید قربان در چند قوطی خالی از رب و شیر خشک گندم، لوبیا، کنجد و ماش می کاشتیم و با وسواس تا روز مراسم «حیات حاجی» آن را نگهداری می کردیم. صبح روز نهم ذیحجه قوطی های سبزه را با تکه ای سیم یا ریسمان دسته ای درست می کردیم تا بتوانیم به راحتی آن را در هوا بچرخانیم.

سکینه ادامه می دهد: عصر آن روز پس از خواندن دعای عرفه و در هنگامه غروب آفتاب و شب عید سعید قربان، با نیت سلامتی حاجیان، از بستگان و دوستان دعوت میشد در محل هایی مثل «خور دخترل»، «من خیمره»، منزل «بو قیلون» و یا محله بشوشی و بهبهونی حاضر شوند تا حیاتی یا همان سبزه ها به دست امواج خلیج فارس سپرده شود. این رسم به «حیات حاجی» معروف بود.

او خاطرنشان می کند: در هنگام پرت کردن سبزه به دریا این مسئله برایمان بسیار جالب بود که چه کسی می تواند قوطیش را به فاصله دورتری پرتاب کند.

این بانوی دیلمی می گوید: حاضران در مراسم «حیات حاجی» هنگام انداختن سبزه ها در دریا هم صدا با هم شعر "حیات حاجی مِنم - کشکول حاجی مِنم" و" حاجیون حاج می رن - بلکه ثوابی داشته بَن" را می خواندند و به محض ادای آخرین کلمه شعر، رگبار قوطی های حاوی سبزه به سمت دریا پرتاب میشد.

او ادامه می دهد: بعد از آن که سبزه ها را به دریا می انداختیم. همه مهمانان با پای پیاده به سمت منزل حاجی می رفتیم و 2 «تاب» که در اصطلاح محلی به آن «ایدو» می گفتند را تزئین می کردیم.

سکینه عنوان می کند: در تمام طول سفر حاجی، زنان شهر به خانه حاجی می رفتند و روی تاب می نشستند و با خواندن شعر و کل کشیدن برای حجاج آرزوی صحت و سلامتی و قبولی طاعات و عبادات می کردند.

او می گوید: از مادر خدا بیامرزم شنیده بودم که «حیات حاجی» در سالهای خیلی دور که زائران با لنج از دیلم به سمت مکه و مدینه می رفتند، برای سلامت حاجی از خطر دریا و اینکه فرد در طول مسیر طولانی بیمار نشود و به سلامت به مقصد برسد، برگزار می شده است.