افزوده شدن 8 رشته جدید به صنایع دستی و تصویب آن در سال 1401

ایلنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، افزوده شدن 8 رشته جدید به صنایع دستی و تصویب آن در سال 1401 صورت پذیرفت.

محمدحسین عسکرپور (سرپرست اداره کل حمایت از تولید صنایع دستی) با اشاره به تصویب رشته های جدید صنایع دستی در سال 1401 و افزوده شدن این رشته ها به حوزه صنایع دستی گفت: 8 رشته جدید صنایع دستی ازجمله تنبور دوزی، ابر و بادسازی، لنج سازی سنتی، قطاعی پارچه، چاپ باسمه ای و…در سال 1401 مصوب شده اند.

او با توضیح هریک از این رشته های صنایع دستی ادامه داد: تنبور دوزی (دوخت بر روی پارچه های توری با استفاده از آرایه ها) در واقع تکنیک کشش محکم پارچه توری روی یک قاب برای دوختن یک کوک زنجیره ای منظم است که سوزن و قلم تنبور-انواع دار تنبور- انواع پارچه ابزار کار آن هستند و از انواع تکنیک های تمبور دوزی میتوان به دوخت از روی کارگاه- دوخت از پشت کارگاه- دوخت زنجیر ساده- دوخت های منجوق- توپر دوزی- ساخت پنلهای لباس اشاره کرد.

به گفته عسکرپور، رشته ابرو بادسازی کاغذ نیز در واقع استفاده از رنگدانه های معدنی و گیاهی در ایجاد طرح و نقش درهم تنیده و انتزاعی بر روی کاغذ با اهداف کاربردی از جمله خوشنویسی است که با تکنیک توزیع و ترکیب رنگ در ایجاد نقوش انتزاعی و انتقال نقوش در مدت زمان مناسب بر روی کاغذ ایجاد می شود.

مدیر اداره کل حمایت از تولید صنایع دستی همچنین درخصوص رشته لنج سازی سنتی گفت: لنج سازی (گلافی) یکی از مشاغل بومی مناطق ساحلی حوزه خلیج فارس و دریای عمان بوده که قدمت آن به دوران قبل از اسلام می رسد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ورود موادی مانند فایبر گلاس این صنعت رو به افول نهاده و بسیاری از گلافان این حرفه را سینه به سینه از پدران خود فرا گرفته اند. لنج سازی تزیینی از جمله مشاغل بومی مناطق جنوبی کشور به ویژه بوشهر است که مورد اسقبال علاقمندان و گردشگران علی الخصوص کشورهای حوزه خیلج فارس قرار دارد.

مواد اولیه این رشته، انواع چوب عناب، ساج، جنگلی، بابل…است و با استفاده از ابزارآلات دستی ساخته و تولید می شود. تکنیک کار نیز با انتخاب چوب و آماده کردن نقشه آغاز می شود و با برش چوب و ساخت پایه زیرین، آماده سازی ستونها، نصب ستون ها ادامه یافته و با ساخت عرشه و ساخت قماره یا خانه لنج پایان می یابد.

او در ادامه به رشته ریخته گری احجام هنری – کاربردی (شن و ماسه) اشاره کرد و گفت: با توجه به شیوه تولید به صورت قالب ماسه ای و پیشینه آن در ادوار گذشته و به منظور جلوگیری از هرگونه انحراف در تشخیص فعالین این رشته و تفکیک از سایر روش های ریخته گری، ریخته گری احجام هنری به روش قالبی شن و ماسه تصویب شد. انجام پرداخت نهایی به شیوه حکاکی و چکش کاری بر روی احجام فلزی بدست آمده مورد تاکید است.

به گفته عسکرپور، قطاعی پارچه، هنری است که از کنار هم چیدن قطعات مختلف انواع پارچه های رنگی براساس طرح و نقش از پیش تعیین شده و چسباندن آن بر روی سطح زیر ساخت که معمولا از جنس پارچه با رنگ مخالف است، حاصل می شود. در این هنر، طرز قیچی کردن و برش قطعات نیازمند مهارت فرد بوده و از این روی نیازمند ظرافت دقت در ساخت محصول است. بهره گیری از طرح و نقوش اصیل و دارای هویت ایرانی اسلامی و استفاده از انواع رودوزی ها سنتی در تزیین بیشتر قطات پارچه و همچنین دور دوزی قطعات پارچه با استفاده از کوک و دوخت لبه های پارچه به ارزش هنری محصول می افزاید.

او درخصوص چاپ باسمه ای (چاپ رو پارچه) نیز گفت: به دلیل تشابهات تولیدات و محصولات چاپ های سنتی با سایر چاپ ها از جمله چاپ مهری قلمکار و چاپ باتیک، به منظور حفظ شاخص های تولید رشته چاپ باسمه ای که تفاوت هایی از جمله نوع مهر و تنوع رنگی بیشتر در مقابل روش های قبلی دارد، این رشته تصویب شده است.

به گفته مدیر اداره کل حمایت از تولید صنایع دستی، تکه چینی نامنتظم چوب نیز با استفاده از قطعات چوب که عمدتا دور ریزهای چوب هستند انجام می شود که براساس اشکال مختلف همراه با رنگهای غیر همسان در کنار هم چفت شده و ترکیب می شوند و زیبایی خاصی به یک اثر هنری می بخشد. چوب های چفت شده و ترکیب شده می تواند به عنوان یک ماده اولیه برای خلق اثر هنری از روشهایی چون خراطی چوب و…مورد استفاده قرار گیرد.

سفیدگری (پیشه وابسته) نیز از دیگر رشته های مصوب جدید در حوزه صنایع دستی است که عسکرپور در توضیح آن گفت: با توجه به پیشینه سفیدگری ظروف مسی (که عبارتست از سفید کردن ظروف مسی با فلز قلع بعد از حرارت) و لازمه کاربرد محصولات مسی این رشته در گروه پیشه های صنایع دستی اضافه شد.