خانه تاریخی یزدی ها یکی از بناهای فاخر و نفیس قزوین است
ایسنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، خانه تاریخی یزدی ها یکی از بناهای فاخر و نفیس قزوین است.
زهره فرزادپور، یک کارشناس ارشد برنامه ریزی توسعه توریسم اظهار کرد: در سالهای 1132 تا 1142 هجری قمری، افغان ها هنگام حمله به اصفهان، به یزد نیز حمله ور شدند و بسیاری از مردم را کشتند. جمع کثیری از مردم یزد نیز از ترس افغان ها، به شهرهای غربی ایران که با مرکز فتنه فاصله داشتند، فرار کردند و در این میان عده ای از آنان در قزوین ساکن شدند.
وی ادامه می دهد: از آنجا که قزوین در آن زمان یک شهر بزرگ تجارتی یا به عبارتی یک بارانداز بزرگ بر سر راه آذربایجان، قفقاز و ترکیه، غرب و شمال بود، خاندان یزدی ها پس از استقرار در این شهر، پیشه خود را از سر گرفتند و به تجارت گسترده حنا پرداخته و این محصول را به قفقاز صادر می کردند.
این کارشناس توسعه توریسم بیان کرد: میتوان گفت خانه تاریخی یزدی ها یکی دیگر از بناهای فاخر و نفیس قزوین است که در اواخر دوران قاجار به دستور «حاج محمدحسین یزدی» از تجار نامی آن زمان بنا شد.
وی گفت: این خانه که درگذر صالحیه بنا شده، یکی از زیباترین خانه های قزوین محسوب می شود که به رسم خانه های ایرانی از 2 بخش بیرونی و اندرونی تشکیل شده بود. قسمت بیرونی این بنا شامل اسطبل و اتاق هایی برای خدمه ها بوده که در جریان فروش این بنا و پس از آن به کلی از بین رفته است.
فرزادپور اظهار کرد: قسمت اندرونی خانه یزدی ها شامل شاه نشین، 2 تالار شمالی و جنوبی، حوض خانه و آب انبار است. زیباترین بخش این بنا شاه نشین آن است که دارای تزئینات گچ بری با نقش گل و مرغ، ارسی، شومینه و بالاخره سقف خنچه پوش است.
وی ادامه داد: در کنار بهره گیری از ویژگی اصلی خانه های ایرانی یعنی معماری درونگرا، اختلاف سطح بین قسمت بیرونی در و قسمت درونی مرتبط با خانه مشاهده می شود که شاید دلیل این اختلاف ایجاد تمایز ارزشی بین محیط درون و بیرون باشد.
این فعال حوزه گردشگری عنوان کرد: درب ورودی خانه یزدی ها، با مقداری عقب نشینی فضای مکثی را ایجاد کرده که با توجه به فرهنگ هر منطقه می تواند کاربردهای گوناگونی مانند فضایی برای گردآمدن همسایگان یا فضایی برای بدرقه میهمان معنی شود.
وی با بیان اینکه فضای ورودی خانه به تبعیت از اهداف مذهبی و اجتماعی بگونه ای ساخته شده است که افراد به صورت ناگهانی و یک مرتبه وارد فضای خانه نشوند، افزود: حیاطی نیز در مرکزیت بنا وجود دارد که از عناصر موجود در آن میتوان به حوض در وسط و باغچه هایی در اطراف آن اشاره کرد.
فرزادپور تصریح کرد: در ضلع جنوب غربی این بنا، آب انبار نسبتاً بزرگی وجود دارد که آب آشامیدنی یک سال خانه را تأمین میکرد. همچنین در این قسمت، فضایی تحت عنوان «پنیر چاله» وجود دارد که همانطور که از نام آن پیداست، محل نگهداری کوزه های پنیر بوده است. علاوه بر این، «پنیر چاله» محل نگهداری میوه های فصلی مثل هندوانه و خربزه نیز بوده است.
وی افزود: همچنین در قسمتی از بنا، اتاقکی تحت عنوان «بالاخانه» جهت خشک کردن انگور با استفاده از جریان هوا و تهیه کشمش و مویز تعبیه شده بود. در حال حاضر متولی این بنای نفیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قزوین است که پس از خریداری و تملک این بنا در چند سال اخیر اقدام به مرمت و بهسازی آن کرده است.
این کارشناس عنوان کرد: «گنجینه نگارخانه هنر پایداری» عنوان جدید خانه یزدی ها در کاربری جدید است که به موزه هنرهای نفیس هنرمندان و نام آوران قزوینی تبدیل شده است.
وی گفت: در چند سال اخیر برخی از خانه های تاریخی شهر قزوین، با مرمت و تعریف کاربری مناسب جای خود را تا حدودی در میان جاذبه های گردشگری شهر باز کرده اند. اما جهت معرفی هر چه بیشتر این بناها که به واقع ازجمله جاذبه های اصیل و زنده شهر هستند، میتوان تورهایی را با محوریت این بناها در بافتهای تاریخی برای اهالی شهر و گردشگران اجرا کرد.
این فعال حوزه گردشگری در پایان با اشاره به محدودیت تردد وسایل نقلیه سنگین به بافت تاریخی شهر اظهار کرد: برای دیدن خانه های تاریخی قزوین باید تورهای پیاده روی و اصطلاحاً «بافت گردی پیاده» تعریف شود تا هم گردشگران از دیدن چنین بناهای زیبایی محروم نمانند و هم این خانه ها توفیق شناسایی و اضافه شدن در فهرست جاذبه های گردشگری را بیابند.