شهرستان گمیشان در انتظار گردشگران نوروزی است

ایسنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، شهرستان گمیشان در انتظار گردشگران نوروزی است.

منطقه گمیشان یکی از غنی ترین مناطق گردشگری استان گلستان است که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. در این منطقه انواع تالاب و اماکن تاریخی یافت می شود. بسته به آن که بیشتر از چه دیدنی هایی لذت می برید، می توانید انتخاب کنید که به تالاب ها رفته و پرندگان مهاجر را تماشا کنید یا سری به دیوار دفاعی گرگان بزنید و در رابطه با تاریخ آن بیشتر بیاموزید.

براساس مقاله شهرستان گمیشان در انتظار گردشگران نوروزی است، باید بدانید که این شهر قدیمی خواستگاه فرهنگ اصیل ترکمن و زادگاه بسیاری از بزرگان و روحانیون بزرگ ترکمن صحراست و به آتا باتان یا سرزمین پدری و مادر ترکمن صحرا نیز مشهور است.

اگر شما هم از آن دسته گردشگرانی هستید که از رفتن به جاهای تکراری خسته شده اید و به دنبال دیدن جاذبه های شگفت انگیز و کمیاب می گردید، ما شهرستان تاریخی گمیشان را به شما پیشنهاد می کنیم؛ سرزمینی خشک با بیابان های وسیع و شتران تک کوهانه ترکمن با تالاب ها و آپارتمان هایی به قدمت دوران قاجار و مردمی نجیب که فرهنگ اصیل خود را به شدت حفظ کرده اند.

بیشتر ساکنان این شهرستان را هموطنان ترکمن تشکیل می دهند و بومیان منطقه به جای به کاربردن اصطلاح گمیش تپه (مرکز شهرستان) از عنوان «کوموشدفه» استفاده می کنند که در زبان ترکمنی به معنی «تپه نقره ای» است؛ برای این نامگذاری دلایل زیادی مطرح شده که مهمترین آن به یافت شدن سکه های نقره در پیرامون این شهر بر می گردد.

گمیش تپه، کهن ترین شهر ترکمن نشین در گلستان و پرجمعیت ترین نقطه جمعیتی این منطقه در دوره قاجاریه است؛ شهری که سابقه تأسیس شهرداری آن سال 1309 بوده و با تهران برابری می کند.

گمیش تپه هرچند جمعیتی کمتر از 20 هزار نفر دارد اما به سبب ظرفیت های فراوان گردشگری، تاریخی، ویژگی های جغرافیایی و همجواری با دریای خزر از جمله مهمترین شهرهای گلستان محسوب می شود که تاکنون توجه موثری به آن نشده است.

گمیش تپه سابقه تاریخی جزیره آبسکون را با تاریخی هزار ساله یدک می کشد که در حدود چهارصد سال قبل به محلی برای اسکان ترکمن ها تبدیل شد و به زبان ترکمنی به کوموش دفه از آن یاد شد.

براساس مقاله شهرستان گمیشان در انتظار گردشگران نوروزی است، باید بدانید که در غرب و شمال گمیش تپه، آبگیر گسترده ای با نیزارهای انبوه قرار دارد که به نام تالاب گمیشان معروف است.

تالاب بین المللی گمیشان یک زیستگاه منحصر بفرد با وسعت بیش از 20 هزار هکتار است که 14 هزار هکتار آن جز مناطق شکار، صید و تیراندازی ممنوع سازمان حفاظت محیط زیست است.

گمیشان یک تالاب ساحلی محسوب می شود و طیف گسترده ای از گونه های مختلف پرندگان همچون مرغابی، غاز، قو، پلیکان، باکلان، پرستوی دریایی، سلیم، کاکایی، چنگر، اگرت، خوتکا، گیلان شاه و تلیله در فصول گوناگون سال به آن مهاجرت می کنند.

تعداد گونه های موجود که برای زمستان گذرانی یا زادآوری در تالاب هستند، حدود 110 گونه برآورد می شود.

علاوه بر این همه ساله تالاب میزبان تعداد زیادی از پرندگانی است که از نیمکره شمالی به مناطق جنوبی مهاجرت کرده و ماه ها در این مکان می مانند و مجددا برای جوجه آوری به وطن اصلی خود باز می گردند.

مهاجرت پرندگان از اواسط پاییز آغاز و گونه های مختلف از عرض های بالاتر و نواحی شمالی سیبری به تالاب بین المللی گمیشان می آیند.

در میان پرندگان آبزی چنگر فراوان ترین و غاز پیشانی سفید و پلیکان پا خاکستری کمیاب ترین و شاید ارزشمندترین پرندگان تالاب بین المللی گمیشان محسوب می شوند.

گمیش تپه بعد از گرگان، دومین بافت تاریخی و باارزش را در استان گلستان را داشته و فرم شیروانی بناها، سکوسازی و بهره گیری فراوان از چوب از ویژگی های برجسته معماری این شهر بحساب می آید.

سبک معماری شهر به صورت معماری روسی بوده و قدمت بسیاری از بناهای تاریخی این منطقه به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی برمی گردد.

بیشتر این خانه ها در دو طبقه احداث شده و دارای سازه های چوبی با مقاومت بالا هستند. اقدامات مرمتی بناهای ارزشمند بافت تاریخی گمیشان، در کنار اجرای سنگ فرش ها در جهت زنده سازی و حفاظت از این بافت و توسعه گردشگری منطقه انجام شده است.

هرچند تاکنون بیش از 20 خانه قدیمی در گمیش تپه به ثبت ملی رسیده ولی حداقل 60 خانه قدیمی در گمیشان وجود دارد که اگر خانه های قدیمی روستایی را هم به آن اضافه کنیم، تعداد آنها بیش از این خواهد شد.

خانه هایی که خشت خشت آن فرهنگ بومی و محلی مردم خوب ترکمن را فریاد می زند ولی متأسفانه تعدادی از آنها به دلیل رطوبت بالای منطقه و برخی بی مهری ها در حال تخریب است.

تقریبا در مرکز بافت سنتی و زیبای شهر گمیش تپه ساختمان تاریخی معروف به خانه گوکلانی وجود دارد که قدمت آن به دوره پهلوی اول می رسد؛ ساختمانی که به سب ویژگی های خاص خود به موزه مردم شناسی گمیشان تبدیل شده است.

این موزه به معرفی مشاغل بومی و سنتی قوم ترکمن، آداب و رسوم محلی و صنایع دستی آنها می پردازد و در سال 1389 راه اندازی شده است.

گمیشان به سبب ویژگی های جغرافیای دارای 2 گل فشان نفتلیجه و قارن یارق است.

گلفشان ها فرمولوژی یک مخروط پهن حدود پنج متر ارتفاع و چندصد متر قطر خارجی دارند که در بالای آن دریاچه کوچکی شکل یافته و همچون آتشفشان های کوچک از دهانه آنها آب شور به همراه گل رس و گاز با فشار و غلظت زیاد خارج می شود

گل فشان نفتلیجه در حدود 20 کیلومتری شمال شهر گمیش تپه واقع است و از چند سال قبل به سبب رخدادهای زمین شناختی آب آن به رنگ بنفش درآمده است.

گل فشان نفتلیجه و تشکیل حوضچه آب به رنگ بنفش در 15 کیلومتری شهر مرزی و ترکمن نشین گمیش تپه مرکز شهرستان گمیشان واقع در کرانه شرقی دریای خزر امکانی جدید و بدیع در گردشگری ایران است که می تواند بواسطه خاصیت درمانی، علاوه بر رونق گردشگری طبیعی پای علاقمندان به توریسم درمانی را هم به منطقه باز کند.

اغلب مردم ساکن در شهرستان گمیشان ترکمن بوده و دارای هنرهای سنتی و صنایع دستی و آداب و رسوم، آئین ها و مشاغل بومی ویژه ای هستند که حفظ و معرفی آنها علاوه بر توسعه فرهنگی منطقه و حفظ اصالت آن سبب جذب بیشتر گردشگر خواهد بود.

بخش بافندگی تولید صنایع دستی قوم ترکمن بیشتر شامل قالی، نمد و گلیم بوده و سوزن دوزی، ساخت زیورآلات سنتی و حصیربافی از دیگر فعالیتهاست.

دیوار بزرگ گرگان یا دیوار سرخ که در برخی متون قدیمی با عنوان مار سرخ مطرح شده، طولانی ترین دیوار آجری دنیا و سومین دیوار بزرگ جهان است که از شرق دریای خزر در گمیشان شروع شده و پس از گذر از شمال آق قلا و گنبدکاووس به طرف شرق ادامه داشته و در کوههای پیش کمر محو می شود.

ساحل روستای چارقلی در پنج کیلومتری جنوب غربی شهر گمیش تپه واقع شده و تنها ساحل ماسه ای گلستان محسوب می شود.

مهمترین ویژگی ساحل چارقلی نداشتن معارض، ماسه ای بودن و ارتباط مستقیم با دریای خزر است که پتانسیل بی نظیری برای سرمایه گذاری محسوب می شود.