ارائه پیشنهاداتی برای بهبود شرایط گردشگری
ایلنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، ارائه پیشنهاداتی برای بهبود شرایط گردشگری صورت پذیرفت.
همانطور که می دانیم، گردشگری رابطه مستقیمی با دیپلماسی و سیاست دارد؛ امروزه؛ از نوع جدیدی از دیپلماسی به نام دیپلماسی گردشگری یاد می شود.
کنجکاوی عموم مردم و علاقه به یادگیری و دانستن فرهنگ دیگر نقاط جهان، دیپلماسی گردشگری را در سیاست خارجی و روابط سیاسی میان کشورها دارای اهمیت ساخته است، زیرا گردشگری تعاملات فرهنگی را افزایش داده و امنیت ملی و منافع اقتصادی کشور را تقویت می کند و از این رو یکی از ابزارهای مهم دیپلماسی در تنظیم روابط خارجی است.
برقراری ارتباطات بین المللی، مبادلات تجاری و بازرگانی، فرهنگی بین کشورها سبب تبادل گردشگر، ایجاد صلح و دوستی، امنیت، تعامل و همکاری میان کشورها، رونق اقتصادی و افزایش درآمد می شود؛ عدم توسعه سیاست خارجی، نداشتن ارتباط با کشورهای مختلف، نا آرامی ها و بحران های سیاسی، عدم وجود خدمات مالی ارزی و شفافیت در سیستم بانکی، بحران های منطقه ای و جهانی، ناامنی و احساس ناامنی عمومی، وضعیت قوانین محدود کننده سفر و فراهم نبودن زیرساخت کافی برای گردشگران سبب انحطاط و توقف در رونق گردشگری تمامی کشورها می شود.
در سه سال گذشته با همه گیری کرونا در جهان و سکوت گردشگری، ایران با عوامل دیگری نیز دست به گریبان شد تا جایی که پیش از گذشته حیات این صنعت را در ایران به مخاطره انداخت و فعالان گردشگری را بیش از پیش ناتوان و به مرز ورشکستگی کشانده است.
در سه سال اخیر یعنی از سال 98، گردشگری ایران همزمان با تحمل بحران های طبیعی و برخی وقایع اجتماعی مانند سقوط هواپیمای اوکراینی، ناامن اعلام شدن آسمان ایران و توقف پروازهای بین المللی وارد رکود شد؛ و پس از آن بحران همه گیر کرونا، توقف سفر بر جهان حاکم شد و این آغاز رکود گردشگری در ایران بود؛ عوامل دیگری چون بحران منطقه ای جنگ آذربایجان ارمنستان، جنگ روسیه اوکراین، تسلط طالبان بر افغانستان و بسیاری از ماجراجویی های کشورهای منطقه و افزایش انتشار خبرهای منفی کاهش ارزش ریال و بالا رفتن لحظه ای قیمت دلار و گردشگری ایران با شدت بحران روبرو شد. اما باید در این شرایط چه کرد؟ آیا باید دست روی دست گذاشت و شاهد نابودی میراث و زحمات نیاکان برای این صنعت بود یا راههای تازه ارائه داد؟
آنچه به نظر نگارنده برای راه نجات گردشگری ایران از وضعیت فعلی مهم می رسد تشکیل و راه اندازی کمپین تبلیغات گسترده برای مقابله با ایران هراسی و نجات صنعت گردشگری است. گرچه برای راه اندازی چنین کمپینی و حمایت از فعالان برای بقای این صنعت نیاز به عزم ملی و تامین بودجه کافی و مشارکت تمامی دستگاه ها و حوزه های مرتبط است، لذا؛ نخست پیشنهاد راه اندازی و ایجاد صندوق مالی احیای گردشگری با حضور تمام دستگاه ها، وزارتخانه های بزرگ همچون نفت، صنعت، معدن و تجارت و فعالان بخش خصوصی و علاقمندان با مصوبه هیات وزیران می شود.
با مصوبه هیات وزیران دستگاه ها و وزارتخانه های زیربط، سازمان ها و موسسات مطرح عمومی و خصوصی موظف می شوند بودجه و کمک های مالی را به این امر اختصاص دهند تا تامین بودجه برای کمپین مقابله با ایران هراسی و نجات صنعت گردشگری انجام شود. پس از تشکیل صندوق مالی، باید به این موارد براساس مقاله ارائه پیشنهاداتی برای بهبود شرایط گردشگری توجه کرد:
- برندسازی مجدد گردشگری ایران در بازارهای هدف
- تلاش همه جانبه جهت تغییر اذهان جامعه جهانی و تبلیغات واقعی جذابیت های گردشگری
- دایر کردن دفاتر تبلیغات و بازاریابی در سراسر جهان با اختیارات و اعتبارات کافی
- حضور در رویدادهای مهم گردشگری جهان
- برپایی جشنواره های گردشگری با کمک رایزنی های فرهنگی سفارتخانه های جمهوری اسلامی
- کمک و یاری از ایرانیان دلسوز گردشگری و فرهنگ ایران مقیم خارج از کشور
- برگزاری فم تورها برای آژانس ها و بلاگرهای بین المللی سفر
- تولید محتوای مناسب و حرفه ای و استفاده از مدیا و مطبوعات و شبکه های اجتماعی
- اعزام سفیرهای فرهنگی و گردشگری ممتاز به جهان
- حمایت و استفاده از خلاقیت و نوآوری فعالان بخش خصوصی، استادان، راهنمایان، نخبه های صنعت
- استفاده از کمک علاقمندان داخلی و خارجی بویژه دانشجویان جهت پیوستن به این کمپین
- برگزاری متعدد تورهای آشناسازی و نشست های بی تو بی با تورگردانان جهان با همکاری سفرا و کنسولهای ایران و خارجی مقیم
- پیشنهاد برگزاری باشکوه نوروز ایرانی توسط سفارتهای ایران و دعوت از افراد تاثیرگذار گردشگری آن کشور
- بخشودگی مالیاتی و جرایم بیمه ای دفاتر و تاسیسات گردشگری در چهار سال گذشته
- طراحی و اعطای بسته های حمایتی و تشویقی جهت احیای گردشگری داخلی
- ایجاد فضای همدلی و همبستگی بخش دولتی و خصوصی بویژه تمام تشکل های گردشگری
- دعوت و بکارگیری افراد خلاق و نخبه گردشگری در وزارت گردشگری
با اجرای این موارد و با تشکیل اتاق فکر ناظر و تصمیم ساز با حضور متخصصان گردشگری و افزایش تعاملات بین المللی، بعد از یک سال میتوان امیدوار بود که راه نجات صنعت گردشگری هموار شود.
مطلبی از: محسن قادری (مدیرعامل آژانس مسافرتی و کارشناس گردشگری)