ترویج فرهنگ و اقلیم ایرانی با توسعه گردشگری خوراک

ایسنا/ این خبر پیرامون ترویج فرهنگ و اقلیم ایرانی با توسعه گردشگری خوراک برای شما نگارش شده است.

از آنجایی که غذا به عنوان یکی از مهمترین نیازهای اولیه انسانی است، نماد فرهنگ محسوب می شود و میتوان از آن به عنوان یکی از عناصر فرهنگی شناخت جوامع نام برد. با توجه به اینکه غذا از محبوبیت و جذابیت بالایی برخوردار است در سالهای اخیر با رشد صنایع خدمات در بستر غذا روبرو شده ایم که بخش بالایی از درآمدهای اقتصادی را به خود اختصاص داده است.

البته میتوان گفت که بخش قابل توجهی از درآمدهای اقتصادی کشورها از صنعت غذا ناشی از توسعه گرشگری در این حوزه بوده است. برگزاری انواع فستیوال ها، جشنواره ها، آیین های سنتی غذایی در نقاط مختلف جهان از جمله اقدامات فرهنگی مؤثر در توسعه گردشگری این مناطق بشمار می رود که نقش بسیار مهمی در صنعت گردشگری ایفا می کند.

ترویج گردشگری خوراک، ترویج فرهنگ و اقلیم یک قوم برای هر گردشگر را به دنبال خواهد داشت که این مهم می تواند بزرگترین رسالت برای این صنعت باشد. همچنین غذا و آداب غذایی که خود یکی از مولفه های فرهنگی یک منطقه محسوب می شود، می تواند در افزایش یا کاهش آمار گردشگری تاثیرگذار باشد، چرا که غذای سنتی و محلی یک منطقه از ارزش والایی نزد گردشگر برخوردار بوده و یکی از اهداف کلیدی و علایق گردشگر در سفر به مقصدهای گردشگری بشمار می رود.

ایران نیز به جهت بهره مندی از فرهنگ و تمدن تاریخی کهن بویژه در امر غذا از ظرفیت ها و توانمندی های بسیاری برخوردار است که محوریت فرهنگ مناطق ایران را به خود اختصاص داد. به دلیل وجود قومیت ها و فرهنگی های متنوع در کشور، غذا نیز از این گستره تنوع برخوردار بوده و بستر فرهنگی قابل توجهی را برای توسعه گردشگری فرهنگی ایران در اختیار دارد.

گردشگری خوراک می تواند ظرفیت بالایی در توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی یک منطقه داشته باشد که استان خراسان بخصوص شهر مشهد نیز از این قاعده مستثنی نیست. در همین راستا خراسان رضوی به عنوان یکی از مناطق با تمدن تاریخی کهن میزبان قومیت هایی با آداب و رسوم مختلف است که این مورد ما را با تنوع غذایی مختلف روبرو می کند. البته در هر منطقه ای از کشور تعدادی از غذاها به شهرت و محبوبیت فراوانی رسیده اند که از آنها میتوان به عنوان نماد آن منطقه نیز یاد کرد.

به عنوان مثال شله یکی از موارد گفته شده است که سنت طبخ آن سالهای سال است که در مشهد و در ایامی خاص صورت میگیرد. شله غذایی سنتی و منحصر بفرد است که روش های ویژه ای برای پخت آن وجود دارد و در حقیقت میتوان گفت که بر پایه آداب و رسومی خاص تهیه مواد اولیه و پخت آن انجام می شود. منحصر بفرد بودن این غذا باعث شد که در ابتدای دهه 90 سنت طبخ شله مشهدی در ششمین اجلاس سراسری شورای سیاست گذاری ثبت آثار کشور در فهرست میراث معنوی ملی به ثبت برسد.

از آنجایی که شهر مشهد از قدیم تا به امروز زائرپذیر بوده، همیشه هنگام ورود کاروان ها به شهر عده ای از زائران و مسافران با غذاهایی همچون شله از آنها پذیرایی میکرده اند و چون در دوره صفویه ورود کاروان ها به این شهر بیشتر از دوره های قبل بوده و مشهدی ها نیز از دیرباز اعتقاد بسیاری به زائرین امام هشتم (ع) داشتند، میتوان این دوره را شروع پذیرایی با شله مشهدی در نظر گرفت. همچنین باید گفت که شله مشهدی در هیچ منطقه دیگری بجز استان خراسان رضوی پخته نمی شود.

در نهایت طبخ غذاهای سنتی و اصیل علاوه بر ایجاد کارآفرینی و توسعه کسب و کارها و اشتغال می تواند زمینه استفاده از ظرفیت های تبلیغاتی و ایجاد فضاهای مشارکتی و جذب تسهیلات دولتی و سرمایه گذاری لازم در این خصوص را فراهم کند. همچنین باید گفت که گردشگری خوراک می تواند به اشتغالزایی و توسعه اقتصاد محلی منجر شود.

البته موضوع برندسازی گردشگری خوراک باید در کشور ما مورد توجه قرار گیرد که برای این کار میتوان غذاهای ایرانی را به عنوان میراث فرهنگی ناملموس مانند شله مشهدی شناسایی کرده و به ثبت ملی رساند و در ادامه پرونده های آنها را برای ثبت جهانی یونسکو آماده کرد.

در نهایت باید گفت که مطرح شدن خوراک های متنوع ایرانی در قالب پرونده های فرهنگی در سطح بین الملل باعث توسعه گردشگری کلان خواهد شد و از آنجایی که گردشگری در ایران در ابتدای راه است و برای پیشرفت به زمان بیشتری احتیاج دارد باید موضوع گردشگری خوراک در اولویت توجه قرار گیرد و با توجه به تنوع بالای خوراکی ها در مناطق مختلف کشور از این موضوع برای جذب بیشتر گردشگر و توسعه گردشگری استفاده شود.