برنامه بررسی و شناسایی باستان شناسی بخش مرکزی سقز انجام شد

ایلنا/ براساس آخرین اخبار بدست آمده، برنامه بررسی و شناسایی باستان شناسی بخش مرکزی سقز انجام شد.

فرشته شریفی (سرپرست هیئت باستان شناسی) گفت: برنامه بررسی و شناسایی باستان شناسی بخش مرکزی شهرستان سقز با هدف بازنگری و روزآمد ساختن اطلاعات موجود از آثار باستانی منطقه آغاز شد، چرا که حدود 20 سال از انجام چنین برنامه هایی در این منطقه میگذرد و به دلیل انتشار نیافتن نتایج از کیفیت آن بی خبر هستیم.

این باستان شناس با بیان اینکه در مرحله نخست، دهستان سرا مورد بررسی قرار گرفت و 91 اثر در آن شناسایی شد که پیشتر کمتر از نیمی از این شمار شناسایی شده بود، تصریح کرد: آثار شناسایی شده شامل تپه ها و محوطه های زیستگاهی، بافت گورستانی، بناها و قلاع می شود که از این میان یافته ها و تراکم زیستگاه های مس و سنگ جدید، عصر مفرغ و عصر آهن جالب توجه است.

او افزود: مهمتر از همه، حضور گونه های سفالی گودین IX (مرحله سه گابی) و گودین VII در این بخش از زاگرس شمالی است که اهمیت بسزایی دارد.

شریفی با بیان اینکه شهرستان سقز شامل سه بخش مرکزی، زیویه و سرشیو است و شکل گیری شهر امروزی سقز دست کم به دوره صفویه بر میگردد، اظهار کرد: دهستان سرا در بخش مرکزی قرار دارد و شهر سقز را نیز در بر میگیرد.

او از جمله بناهای پا برجای این دهستان به حمام حاج صالح (صفوی)، مسجد دو مناره (افشاریه) و مساجد شیخ مظهر و سرا (قاجاریه) اشاره کرد و افزود: هر چند که از بافت تاریخی شهر سقز بجز چند آثار یاد شده چندی به جای نمانده است اما شواهد موجود و مدارک و اسناد تصویری که از این بافت تاریخی باقی مانده، اهمیت و جایگاه شهر سقز را در این منطقه از کشور که در مسیر راههای ارتباطی شمال غرب و جنوب غرب ایران بوده روشن میسازد.

این باستان شناس خاطرنشان کرد: البته نباید شهر سقز را قابل مقایسه با شهرهای بزرگ غرب قلمداد کرد، ولی در یک محدوده و بازه زمانی از جایگاه و اهمیت تجاری و اقتصادی برخوردار بوده است.

سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: شهرستان سقز در منطقه ای سوق الجیشی قرار گرفته که حلقه اتصال زاگرس شمالی به سرزمین های شمالی میان رودان و زاگرس مرکزی است و این منطقه به همراه دیواندره و بیجار از منظر راههای ارتباطی بسیار حائز اهمیت هستند که هیچگاه بطور روشمند و هدفمند مورد بررسی باستان شناختی قرار نگرفته اند و آنچه که ما می دانیم معطوف به تک پژوهش هایی است که بر روی زیستگاه هایی با کاربری خاص حاکمیتی و نیایشی از جمله زیویه و کرفتو یا بقایای گورستانی است.

شریفی با اشاره به اینکه این برنامه با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و اعتبار مالی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کردستان انجام شد، خاطرنشان کرد: از این رو، بازنگری بررسی حاضر که مرحله نخست آن در دهستان سرا انجام گرفت، می تواند دید جامع تر و مناسب تری را نسبت به فعالیت نیاکان ما در این منطقه سوق الجیشی جلوی روی ما بنهد.