کشف بنای خشتی دوره ساسانی در داوود آباد اراک
میراث آریا/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، کشف بنای خشتی دوره ساسانی در داوود آباد اراک صورت گرفت.
محمدرضا نعمتی، سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: کاوش تپه زروبند 2 از محوطه داوود آباد با هدف مطالعه لایه ها و توالی فرهنگی، مشخص کردن وضعیت تپه از نظر آثار و بقایای معماری و تعیین کارکرد بنای موجود در آن با مجوز پژوهشگاه و حمایت مالی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی انجام شد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با بیان اینکه پس از یک ماه کاوش در تپه زروبند 2 بخشی از حصار و ورودی یک بنای ساسانی بدست آمد، افزود: دیوارهای حصار شامل دو دیوار ضخیم به موازات هم و به عرض 125 سانتیمتر و راهرویی که در حدفاصل این دو دو دیوار قرار دارد.
او با اشاره به اینکه دیوارها به طور کل از خشت هایی به ابعاد 12×40×40 و 12×54×54 سانتیمتر با ملات گل به رنگ سفید ساخته شده اند، تصریح کرد: خشت های بکار رفته در دیوارها از خاک محل تهیه شده و اغلب دارای کیفیت پایین و به رنگ مایل به سفید و قرمز روشن که دارای مقدار زیادی شن درشت و سنگ ریزه هستند.
نعمتی افزود: تمام سطح دیوارها و کف راهرو با گچ اندود شده است و در قسمت شرقی ترانشه از طریق یک ورودی راهرو به یک یرج بیضوی شکل منتهی می شود که بخش هایی از سقف گهواره ای آن با طاق ضربی سالم باقی مانده است.
به گفته این باستان شناس، خشت های بکار رفته در برج به ابعاد 12×34×34 سانتیمتر و کوچکتر از خشت های دیوارها هستند و به منظور استحکام دیوار برج بخش بیرونی آن با چینه ای به رنگ مایل به سفید پر شده است.
سرپرست هیئت باستان شناسی با بیان اینکه این بنا بر روی صفه ای از چینه بنا شده که یک متر از سطح دشت ارتفاع دارد، گفت: با توجه به تصاویر هوایی و توپوگرافی تپه حصار و برج مکشوفه بخش غربی ورودی به بنا بوده و احتمالا بخش شرقی ورودی نیز به همین شکل است.
این باستان شناس اظهار کرد: با توجه به ترک آگاهانه این بنا در کاوش های انجام شده اشیا و یافته های سالمی بدست نیامد و مهمترین یافته این فصل بقایای یک مجمر سفالی است که در سطح بدنه بیرونی آن تزئینات کنده زیادی وجود دارد، علاوه براین تعدادی شاخ قوچ، استخوان های مربوط به گراز، قاپ مخصوص بازی، ابزارهای سنگی و تعدادی زیادی قطعات سفال بدست آمد.
او افزود: براساس لایه نگاری انجام شده و شواهد بدست آمده این تپه تک دوره و مربوط به دوره ساسانی است که در اواخر این دوره و اوایل دوره اسلامی با خشت، چینه و خاک پر شده و بطور کامل متروک شده است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تصریح کرد: با توجه به یافته های معماری و شواهد موجود این بنا مسکونی نبوده و بنظر می رسد که بنایی با کارکرد مذهبی باشد.
نعمتی گفت: با توجه به موقعیت جغرافیایی این اثر، ادامه این کاوش ها می تواند اطلاعات تازه ای از دوره ساسانی شرق زاگرس و فلات مرکزی ایران و کارکرد قطعی بنا بدست دهد، از طرفی دیگر با وجود سالم ماندن بنا کاوش آن می تواند کمک زیادی به حضور گردشگران در منطقه کند.