مجموعه های آرامگاهی صوفیان دارای موقعیت رفیعی در معماری ایران هستند

خبرگزاری مهر/ براساس آخرین اخبار واصله، مجموعه های آرامگاهی صوفیان دارای موقعیت رفیعی در معماری ایران هستند.

کرسی ترویجی معماری آرامگاهی صوفیان در ایران با حضور علیرضا انیسی معاون پژوهشی پژوهشگاه به عنوان ارائه دهنده، علیرضا قلی نژاد پیر بازاری معاون فناوری و کاربردی سازی پژوهشگاه، مدیر جلسه و محمد حسن طالبیان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در جایگاه ناقد به صورت مجازی برگزار شد.

علیرضا انیسی در این نشست با نگاهی مختصر به پیدایش تصوف در ایران به بررسی تحولات صوفیه از قرن 2 تا 8 قمری پرداخت و با معرفی گونه های اصلی معماری صوفیان شامل خانقاه و آرامگاه و بیان ویژگی های آنها نمونه های معماری موجود را بررسی کرد.

او گفت: با توجه به گسترش تصوف از قرون 7 تا 9 قمری، ساخت آرامگاه مشایخ این مسلک با شیوه خاصی در این دوره توسعه یافت.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با بیان اینکه موضوع زیارت تأثیر زیادی بر پیدایش مقابر صوفیان داشته، افزود: بناهای آرامگاهی مشایخ تصوف به صورت مجموعه ای از بناها شکل گرفته اند و ترکیبی از مقبره و سایر فضاهای مورد نیاز زندگی و آداب اجتماعی صوفیان هستند که هسته اولیه این مجموعه های آرامگاهی خانقاه شیخ یا مراد صوفی بوده است.

به گفته انیسی، مقبره صوفیان در مجموعه های آرامگاهی به دو شکل اصلی فضای بسته یا سرباز حضیره قرار گرفته اند و ساخت مجموعه های آرامگاهی تابع سنت محلی معماری بودند و هماهنگ با نیازهای صوفیان برپا می شدند.

معاون پژوهشی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ایوان و گنبد خانه را دو عنصر اصلی معماری خواند که عموما در شکل گیری این بناها مؤثر بوده اند و گفت: مجموعه های آرامگاهی صوفیان بدلیل ویژگی های طراحی، ساختمانی و تزئیناتی دارای موقعیت رفیعی در معماری ایران هستند و در زمره برجسته ترین آثار بحساب می آیند.

انیسی با اشاره به اینکه بناهای آرامگاهی تصوف به عنوان مکانی مقدس و سمبلی از بهشت دارای کیفیت معماری و ساختمانی ارزشمند هستند و به نحوه شایسته ای با طرح های تزئینی و کتیبه های گوناگون از گچ و کاشی، آرایش شده و از زیبایی بصری برخوردارند، تصریح کرد: بانیان این بناها عموما حکام یا امرای وقت بودند که به تبعیت از مردم و برای احترام به این شخصیت های محبوب بانی ساخت چنین مجموعه هایی شدند.