تپه سلمیان یکی از جاذبه های دیدنی استان تهران است

سیری در ایران/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر شده، تپه سلمیان یکی از جاذبه های دیدنی استان تهران است.

تپه سلمیان ویژگی باستانی شاخصی در میان محوطه ای هموار است که از شمال و غرب به زمین های زراعی، از شرق به راهی خاکی به سوی ماهدشت و امامزاده احمد و محمود کشیده شده و از جنوب به خیابان اصلی روستای سلمیان منتهی می شود. فعالیت های کشاورزی علاوه بر شمال و غرب تپه سلمیان در ضلع شرقی این تپه و در سمت راست جاده خاکی اجرا می شود. تپه سلمیان از نظر شکل ظاهری تقریبا شبیه به یک بیضی بوده که قطر بزرگ آن را در امتداد شمال جنوب است. قسمت راس تپه شیب ملایمی از شمال به جنوب دارد. دامنه های هر چهار جهت اصلی این تپه به صورت دیواره های قائم بوده و آثار تخریب ناشی از عوامل طبیعی به شکل شکاف ها و شیارهای عبور آب بر ظاهر آنها دیده می شود.

اجرای فعالیت های کشاورزی در اطراف تپه را نیز باید یکی از عوامل آسیب رسان به ماهیت این محوطه باستانی بشمار آورد. وجود جاده خاکی در ضلع شرقی و عبور و مرور مداوم در آن به تدریج باعث تخریب دامنه شرقی تپه خواهد شد. از این رو و با توجه به به شرایط محیطی تپه سلمیان، نظارت بر محل و رعایت ضوابط حفاظتی ضروری است. در بررسی تپه سلمیان و محوطه اطراف آن سفال های متنوعی جمع آوری شده که غالبا در زمره آثار دوره اسلامی هستند. بطور کلی سفال های تپه سلمیان به دو گروه بی لعاب و لعابدار تقسیم می شود. رنگ رایج سفال های بی لعاب نخودی و قرمز است.

شاموت سفال های بی لعاب را ماسه بادی با ماسه نرم تشکیل می دهد. در بین سفال های بی لعاب از نظر تزیین دو گروه سفال ساده و منقوش را میتوان شناسایی کرد. نقوش این سفال ها تزیینات کنده و افزوده را به صورت خطوط موازی، عمودی و مواج با انواع ساده یا تزیینی در بر میگیرد. جالب توجه تکه سفالی است که علاوه بر نقش افزوده در نزدیکی لبه، فرورفتگی باریک و نسبتا عمیقی را در روی لبه دارد. سفال های بی لعاب تپه سلمیان چرخ ساز و پخت آنها کامل است. گروه دوم مدارک سفالی نمونه های لعابدار هستند. تکه سفال های لعابدار عموما ظریف بوده و هر دو سطح داخل و خار ج آنها با لعاب هایی به رنگ آبی تیره و روشن، زرد، سبز و قهوه ای تزین شده است. براساس مجموعه شواهد موجود میتوان قدمتی برابر با دوره صفوی را برای تپه در نظر گرفت.