اسپی مزگت مربوط به دوره های سلجوقی و صفوی است

ایسنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر شده، اسپی مزگت مربوط به دوره های سلجوقی و صفوی است.

اسپی مزگت از دو کلمه «اسپی» در زبان تالشی به معنای سفید و «مزگت» در زبان اوستا به معنای «مسجد» تشکیل شده است. این بنا یک آتشکده قدیمی و بزرگ بوده که در دوران پس از اسلام و احتمالا بعد از قرن سوم هجری به مسجد تبدیل شده و تا مدتهای مدیدی مورد استفاده قرار گرفته است. قدمت این بنا با توجه به کتیبه کوفی و سفال های بدست آمده از آن به دوره سلجوقیان می رسد که با شیر بز و خشت درست شده و با آهک اندود و نماسازی شده است.

اطلاعات بدست آمده از نوع معماری و همچنین وجود سفال های مربوط به عصر ایلخانی، از قدمت حداقل 800 ساله این مسجد حکایت می کند. برخی از روایات حاکی از آن است که بنای مسجد مربوط به دوره ساسانی است. در حال حاضر این بنا به حال خود رها شده و دارد نفس های آخرش را می کشد و شواهد تازه ای هم گویای این است که در اطراف این بنا برای بدست آوردن گنج حفاری های هم صورت گرفته است. این بنا در 80 کیلومتری باختر شهر رشت و 22 کیلومتری جنوب شهر تالش، در دهستان دیناچال پره سر در حاشیه باختری رودخانه دیناچال جای دارد.