تل ابلیس یکی از جاذبه های دیدنی استان کرمان به شمار می رود

سیری در ایران/ براساس اخبار منتشر شده، تل ابلیس یکی از جاذبه های دیدنی استان کرمان به شمار می رود.

تل ابلیس در دشت بردسیر و در 80 کیلومتری جنوب غربی شهر کرمان واقع گردیده است. آثار باستانی تل ابلیس این منطقه در هفت لایه شکل گرفته که قدیمی ترین و عمیق ترین آن اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد و متاخرترین لایه های باستانی تل ابلیس هم مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد می باشد. در فصل اول کاوش های آن کلدول هفت لایه مشخص کرد که شامل آثار بسیار متنوعی بودند. سفال های منحصر بفرد ابلیس از هر طبقه قابل مقایسه با سفال های هم عصر خود در نواحی مجاور بودند. آزمایش های کربن 14 قدمت هر طبقه از نوع سفال را هم تائید نمود.

سفال های مکشوفه از عمیق ترین لایه این تپه نخودی رنگ و متعلق به هزاره دوم قبل از میلاد بودند. سفال های نخودی مکشوفه در تل ابلیس تاریخی بین هزاره پنجم تا چهارم قبل از میلاد را تائید کرد. در فصل دوم کاوش های باستان شناختی که در پائیز سال 1345 انجام شد، چند تراشه برای کشف و دسترسی به معماری آغاز گردید. اجاق های مکشوفه و کوره های آن که از خشت خام ساخته شده بودند، نوید بخش تحول بزرگی در معماری ابلیس بودند. در تل ابلیس کوره های برای ذوب مس وجود داشتهو همچنین اشیای سنگی مانند هاون کاسه، انواع ساینده، سنگ ساب تبر سنگی، پیکرک سنگی و ابزارهای سنگی در این تپه از دل خاک بیرون آورده شد.

همچنین اشیای استخوانی، صدفی و گلی متعدد، اشیای فلزی مسی و انواع اجسام گلی از این تپه بدست آمده است. طبق شواهد بدست آمده، صنعت فلز کاری در هزاره پنجم قبل از میلاد در این منطقه از پیشرفت زیادی برخوردار و به طرز وسیعی رایج بوده است. آنچه فلز کاری ابلیس را بی نظیر می سازد، روش فلز گدازی و در درجه حرارت کم و بیش کنترل شده ای انجام میگرفته است. افراد ساکن این تپه در هزاره پنج پ م در خانه هایی با بیش از یک اتاق که با خشت دست ساز ساخته میشد، زندگی می کردند. کشاورزی و دامداری کار آنها بود.

زیر یکی از اتاقهای خانه ای مسکونی در تل ابلیس ، بقایای اسکلت مرد بالغی قرار داشت . همراه این اسکلت ، یک لیوان سنگی نیز بدست آمد که نشان دهنده عقاید مذهبی ساکنان آنجا بوده است . از وضع این اتاق و ارتباط آن با بقیه اتاقها معلوم شد که این محل عمدا برای دفن جسد ساخته شده بود. به این ترتیب ، قبرهای ساکنان تل ابلیس در داخل دهکده و در اتاق خانه ها قرار داشته است . به نظر کالدول ، اهالی تل ابلیس با مرودشت فارس و سپس با بخش های مرکزی تر فلات مرکزی ایران ارتباط فرهنگی داشتند و در دوره های بعدی ، همین رابطه را با بین النهرین نیز برقرار کردند. دکتر سرفراز که کاوش های باستانی در تل ابلیس را ادامه داد، تاریخ هزاره پنجم قبل از میلاد را پذیرفته است.