تجارت B2B در صنایع دستی به صفر رسیده است

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده و گزارش های منتشر شده، تجارت B2B در صنایع دستی به صفر رسیده است.

عباس شیردلی، رئیس اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان با بیان اینکه مشکلات صنایع دستی را باید در سه گروه طبقه بندی کرد، اظهار کرد: گروه اول این مشکلات در حوزه تولید است، به این معنا که مواد اولیه و بخصوص مس و برنج در بورس ارائه شده و به صورت 100 تن و 50 تن معامله می شود در حالیکه انتظار داریم این مواد را به همان قیمتی که در بورس ارائه می شود به شرکت های تعاونی حوزه صنایع دستی هم ارائه کنند، در واقع لازم است که همه مواد اولیه در حوزه های مختلف صنایع دستی به صورت دست اول به تولید کننده برسد و به این ترتیب از صنایع کوچک حمایت شود و این چیزی است که در همه کشورهای دنیا متداول است، ولی در ایران از صنایع کوچک حمایت نمی شود.

او دومین مشکل صنایع دستی در ایران را موضوع بیمه هنرمندان دانست و افزود: وزیر میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری گفته اند که یک میلیون و دویست هزار نفر در حوزه صنایع دستی فعالند و 45 هزار نفر از آنها بیمه هستند! این ضعف مدیریت قبل و حال را می رساند که متأسفانه نتوانسته اند هنرمندان صنف صنایع دستی را بیمه کنند، البته اخیراً با رایزنی های انجام شده سازمان تأمین اجتماعی قبول کرده که حدود هزار نفر دیگر را بیمه کنند، اما اعلام کرد که این هزار نفر فعلا باید هزینه آزاد بیمه را پرداخت کنند تا بعد بودجه آن توسط دولت پرداخت شود، ضمن اینکه پیش از این همه کارگاه های صنایع دستی بیمه کارگاهی بودند، اما به دلیل اینکه دولت سهم خود را پرداخت نکرده، سازمان تأمین اجتماعی نیز بیمه را به دو یا سه کارگاه محدود کرده است.

رئیس اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان به اجرا نشدن اصل 142 قانون مالیاتی اشاره کرد و گفت: متأسفانه به شکل های مختلف از تولیدکنندگان مالیات میگیرند و این موضوع باید گوشزد شود که سلیقه ای عمل نکنند و مالیات را از تولید کننده نگیرند، همچنین پیمان ارزی یکی دیگر از مشکلات حوزه صنایع دستی است که به دو سال قبل و دولت قبلی بر میگردد. پیمان ارزی به این صورت است که دولت هیچگونه ارزی در حوزه صنایع دستی پرداخت نکرده، اما وقتی یک صادر کننده صنایع دستی می خواهد در این حوزه صادرات داشته باشد به او میگوید شما باید پیمان سپاری کنی و ارز آن را به ارز نیمایی برگردانی درحالیکه این غیرقانونی است.

از دو سال قبل که پیمان ارزی به حوزه فرش و صنایع دستی تحمیل شده، تجارت B2B در حوزه صنایع دستی به صفر رسیده و درست مثل این می ماند که دولت هنرمندان خود را تحریم کرده است، بنابراین باید این پیمان از صنف صنایع دستی برداشته شود.

او اضافه کرد: موضوع دیگر در حوزه صنایع دستی، قانونی است که در سال 1301 تصویب شد و براساس آن نقره، طلا، جواهرآلات و سنگ های قیمتی پشتوانه پول مملکت است و صادرات آنها باید با اجازه بانک مرکزی صورت بگیرد. این موضوع باعث مختل شدن صادرات در این حوزه شده است، درحالیکه در کشور ترکیه که رقیب ما است وقتی یک نفر از اروپا تماس میگیرد و مثلا میگوید هزار کیلو ظرف نقره می خواهد جنس مورد نیاز او یک ساعت بعد به گمرک وارد می شود، ولی در کشور ما برای چنین سفارشی اول باید اول هزار کیلو نقره خام وارد کرده و بعد هزار کیلو ظرف ساخته شده را تحویل دهیم که این تشریفات اداری دو یا سه ماه طول میکشد، یعنی ما فرصت را از دست می دهیم، درحالیکه تجارت در دنیای امروز ثانیه ای است.