صنعت گردشگری می تواند محور بازیابی توان اقتصادی ملی و جهانی شود

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، صنعت گردشگری می تواند محور بازیابی توان اقتصادی ملی و جهانی شود.

امروزه هیچ اقتصاددان و مدیر توسعه گرایی بر پیشران بودن صنعت گردشگری و تأثیر و نقش مثبت آن بر مؤلفه های اقتصاد ملی و منطقه ای و افزایش اشتغال و تولید ثروت و رشد و پیشرفت جامعه محلی مقصد تردیدی ندارد. حتی سیاستگذاران اجتماعی برون رفت از مسائل اجتماعی و گسترش نشاط عمومی را در هم در بستر توسعه گردشگری در انواع و گونه های مختلف آن توصیه و برنامه ریزی می کنند.

با نگاهی فرامرزی، اکنون روابط درهم تنیده اقوام و ملیت های مختلف در یک منطقه جغرافیایی هرچند گسترده، ایجاب می کند دیپلماسی گردشگری در کنار دیپلماسی فرهنگی، عمومی و اقتصادی، محور مذاکرات و تعاملات نمایندگان و دیپلمات های کشور حتی اگر مأموران سیاسی هستند، قرار گیرد، زیرا این صنعت جذاب ثابت کرده می تواند تضمین کننده صلح و امنیت و تداوم دوستی میان ملت ها باشد.

گردشگری حتی در صحنه بین المللی انعطاف و تاب آوری خود را اثبات کرده است، جهان سه سال سخت و طوفانی را با شیوع کرونا پشت سرگذاشت، صنعت گردشگری نه تنها باعث گسترش دامنه و شیوع کرونا نشد، بلکه با حداکثر همکاری و با رعایت کامل دستورالعمل های جهانی بهداشت، عاملی برای مهار و پایان این بحران بود؛ شاهد آنکه در ایران اگرچه خسارت های مالی کرونا در این حوزه بیش از 40 هزار میلیارد تومان است، اما تقریباً خسارت جانی در تأسیسات گردشگری نزدیک به صفر است.

اکنون که پساکرونا را تجربه می کنیم برای احیای اقتصاد ملی، گردشگری می تواند محور بازیابی توان اقتصادی شود البته باید از همه ظرفیت های ملی مانند جاذبه های متنوع گردشگری و ظرفیت های بین المللی مانند علاقه به سفر میان ملت ها در کشورهای همسایه و مناطق هموار و مشترک المنافع در کشورهای عضو اکو و اوراسیا و اتحادیه کشورهای مستقل و هم سود (CIS) برای رونق کسب و کار صنعت گردشگری بهره برد.

جدا از جایگاه تاریخی و تمدنی ایران زمین، موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک ایران در منطقه غرب آسیا به عنوان چهارراه اقتصادی، فرهنگی و تاریخی جهان، ویژگی استثنایی و کم نظیر برای توسعه گردشگری فراهم کرده است، شرایطی که می تواند همکاری با کشورهای همسایه و کشورهای عضو سازمان ها و اتحادیه های بین المللی و منطقه ای مانند اکو، اوراسیا، شانگهای را در چارچوب تبادلات گردشگر محور گسترش دهد.

گزارش ها نشان می دهد بیش از 200 میلیون گردشگر، سالانه از کشورهای عضو اکو - که خود حدود 500 میلیون نفر جمعیت دارد - دیدن می کنند، اوراسیا هم جمعیتی حدود 200 میلیون نفر را در خود جای داده است، دولت می تواند با یک برنامه ریزی از این ظرفیت برای جذب گردشگر و حتی سرمایه گذار برای توسعه صنعت گردشگری استفاده کند.

اهداف توسعه و تقویت گردشگری در این مناطق زمانی محقق می شود که گردشگری محور اصلی دیپلماسی اقتصادی و فرهنگی دولت ها قرار گیرد، مناطقی که مردمانش کمابیش فرهنگ و تاریخ مشترک دارند، مؤلفه های فرهنگی آنها از زبان و ادبیات و شعر تا لباس و غذا و مشاهیر علمی، ادبی و دینی آنها از قرابتی تا چندین سده و گاهی هزاره برخوردار است.

آنچه شاید در گام اول و در حوزه سیاسی می تواند تسهیل کننده باشد لغو روادید میان ایران و کشورهای عضو این اتحادیه ها و سازمان های بین المللی است، مسیری که اقدام ویژه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و وزارت امور خارجه را می طلبد که البته در دولت سیزدهم با همه شرایطی که تحریم و کرونا به بدنه صنعت گردشگری تحمیل کرد، اما بسیار هماهنگ و هم درک و هم سو حرکت می کنند.

اگر چرخ اقتصاد گردشگری در ایران و کشورها همسایه و همفکر در منطقه به حرکت درآید بطور حتم درآمد سرشاری نصیب ملت های آنها خواهد شد، اما برای تحقق این امر باید با برنامه ریزی اصولی در گام دوم پروازهای روزانه بین ایران و این کشورها برقرار تا گردشگری فراگیر شود؛ البته بنا به وسعت مرز زمینی با همسایگان شرقی و غربی توسعه مسیر جاده ای و ریلی هم می تواند در دستور کار قرار گیرد؛ همچنین مناسب است در محور جنوبی با کشورهای حوزه خلیج فارس و در محور شمالی با کشورهای حاشیه دریای خزر و اتحادیه کشورهای مستقل و هم سود (CIS)، گردشگری دریایی را گسترش دهیم، زیرا علاوه بر امنیت مناسب، برای گردشگران سفرهای کم هزینه و جذابی هستند.

در گام بعد هم فعالان صنعت گردشگری از صنوف مختلف باید با هم اندیشی با همکاران خود در کشورهای عضو این مناطق، بسته های واحد گردشگری به فراخور جاذبه های متنوع و مشترک تعریف کنند، تا علاوه بر تبادل گردشگر میان خود با رویکردی مشخص، گردشگران دیگر کشورهای جهان را هم به منطقه جذب کنند.

یقینا صنعت گردشگری می تواند بار دیگر اقتصاد فروپاشیده و کرونازده جهان را سامان دهد، به شرط آنکه دولتمردان و قانون گذاران با نگاهی جامع و عمیق حساسیت ها و ظرایف آن را درک کنند، فرصت های همکاری بین المللی را غنیمت شمرده و برای محور قرار گرفتن گفتمان گردشگری در دیپلماسی منطقه ای خود تلاش و سرمایه گذاری کنند.