موزه سینما نقش مهمی را در برقراری جریان نشاط و امید می تواند ایفا کند

ایسنا/ براساس آخرین اخبار منتشر شده، موزه سینما نقش مهمی را در برقراری جریان نشاط و امید می تواند ایفا کند.

همزمان با هفته جهانی موزه و میراث فرهنگی نشستی با موضوع تاثیر قدرت «موزه سینما» در سینمای ایران در محل این موزه با حضور محمد بهشتی، احمد محیط طباطبایی، حبیب احمدزاده و شادمهر راستین برگزار شد.

در این جلسه اعلام شد که موزه سینما در ارزیابی ایکوم -شورای بین المللی موزه ها- در ایران، رتبه سوم را در میان موزه های دولتی کشور کسب کرده است.

احمد محیط طباطبایی، رئیس ایکوم ایران در این نشست شعار امسال موزه ها را که همان قدرت موزه است، تشریح کرد و اینکه موزه ها چطور می تواند در جلب نظرها موثر باشند.

او افزود: تمام موزه های صلح در جهان یادمان جنگ هستند ولی خروجی تمام موزه ها صلح است، چون تداوم کینه کار موزه نیست.

محمد بهشتی، رئیس سابق بنیاد سینمایی فارابی و از مدیران پیشین سازمان میراث فرهنگی هم به جنبه های پایدار موزه یعنی موزه بودن موزه اشاره کرد و گفت: در کشور نهادهای مختلفی امور متعددی را اداره می کنند که آن امور هیچ کدام پایدار نیستند و عمر طولانی ندارند مثل کشاورزی ولی پدیده موزه می تواند ادعای پایداری داشته باشد. سبک زندگی و تکنولوژی از متغیرهایی هستند که ثابت نبودنشان گاهی این تصور را بوجود می آورد که هیچ چیز ثابتی دیگر در دنیا وجود ندارد، درحالیکه همه اینها میوه ها و شاخه های درختی هستند که آن درخت ثابتی است. موزه ها درهمین جریان مسئولیت دارند و یادآوری می کنند که امر ثابت را فراموش نکنیم و فکر نکنیم آن تنه خشک را باید از بین ببریم.

او افزود: در روزگاری که با طوفان تغییرات مواجهیم، نقش موزها مثل یک لنگر برای کشتی در طوفان بسیار اهمیت پیدا می کند. امروز که سینما و سینماگران را از دور نگاه میکنم، میبینم حالشان خوب نیست و اصلا تصور نمی کنند بشود کاری انجام داد یا مثلا قله ای را فتح کرد. من وقتی این دوستان ناامید را می بینیم به آنها میگویم که به موزه سینما سری بزنید و بینید که قله ها فتح شدنی هستند.

بهشتی با یادآوری اینکه موزه سینما دوبار افتتاح شده که بار اول در خانه پیرنیا بود و مرحوم حسن حبیبی حضور داشت، گفت: در آنجا جایزه آقای کیارستمی را که برای فیلم طعم گیلاس در فستیوال کن گرفته بود گذاشته بودم و کنار آن هم نامه ای مربوط به 50 سال قبل از مدیران کن بود که از سوی سفارت ایران به وزارت خارجه فرستاده بودند. در آن وزارتخانه نمی دانستند که با نامه چه کنند پس آن را به وزارت کشور فرستادند و بعد دوباره به وزارت خارجه برگشت و آخر رسید به وزارت دربار و آنها هم گفته بودند به نحوی به جشنواره اعلام شود که امسال آمادگی نداریم و بعدا شرکت می کنیم و آن موقع کنار هم بودن نامه و جایزه کن و موفقیت سینمای ایران جالب توجه بود.

حال موزه سینما یک آلبوم خانوادگی است که شرح فتوحات سینمای ایران در آن ثبت و ضبط شده و هر وقت اهالی سینما در توانایی این جامعه و هنر دچار تردید شدند باید به این موزه بیایند و مطمئن باشند که اینجا مثل لنگری آنها را در طوفان آرام می کند، بخصوص اینکه وقتی بدانیم در دنیا شاید 15 کشور هم نباشند که با چنین قدمتی بتوانند موزه ای پربار داشته باشند.

در ادامه حبیب احمدزاده، مستندساز در سخنانی به کارکرد موزه های مختلف و نیز موزه سینما اشاره و بر اهمیت خروجی آنها تاکید کرد.

او در این باره چند مثال زد از جمله اینکه بازدیدکننده ای در موزه دفاع مقدس میگفته، وقتی وارد موزه دفاع مقدس میشوی می فهمی که ایران اول هیچ چیز نداشته درحالیکه عراق موشک داشته و به آخر که میرسی فقط می بینی که ایران هم موشک دارد.

نمونه دیگر به گفته احمدزاده سفرهای راهیان نور است که یک مسیر مشخص را طی می کند و گذری به جایی مثل چغازنبیل ندارد و این اتفاق از آن جهت است که ما تمدن خود را قطعه قطعه کرده ایم و یک جنگ درونی راه انداخته ایم که از روز اول غلط بوده است.

او تاکید کرد که وقتی به پایه اصلی (تمدن، تاریخ) توجه نمی کنیم، به جایی می رسیم که بعضی ها می خواهند پایه را هم از بین ببرند.

این مستندساز با اشاره به اینکه اصلی ترین موضوع این است که بدانیم از هر امری مثل موزه چه تداعی می خواهیم داشته باشیم، خاطره ای را از دوران کودکی خود یادآوری کرد که چگونه شنیدن تلاوت قرآن توسط عبدالباسط او را به یاد مرگ می انداخته است.

احمدزاده همچنین یادآور شد که این نوع تداعی شدن ها درباره خیلی مسایل دیگر مثل سخنرانی های مذهبی موقع افطار ماه رمضان هم اتفاق می افتد و باید هر کدام بررسی شوند که چه کارکردی دارند و به چه شکل بهتر است استفاده شوند تا موثر باشند.

او در ادامه این بحث گفت: حال باید دید خروجی جایی مثل موزه سینما چیست؟ به نظر من کارکرد اینها مثل شارژرهای قوی است. بزرگترین کار موزه سینما همین جایگاهی است که به عنوان یک محل غیرجناحی و غیرسیاسی با برپایی همین نشست های تخصصی دارد. موزه سینما رسالت بزرگی دارد و همانطور که موزه صلح منتظر نشد کسی برای بازدیدش بیاید، خودش سراغ کسانی رفت که امکان دیدن موزه را نداشتند و حالا موزه سینما هم میتواند به شهرها برود و برای مردم و بچه ها فیلم نمایش دهد و به نوعی سیندرلا به قصر رفتن را برای بچه ها مهیا کند. من فکر می کنم امر ماندگاری که آقای بهشتی گفتند در این محقق می شود که برای بچه های این مملکت کاری کنیم و موزه سینما باحضور هنرمندان خیلی بیشتر این قابلیت را دارد.

در بخش پایانی شادمهر راستین هم با تاکید بر اینکه جنبه روایتی ما خیلی کم است، گفت: در دوران کرونا همه سریال ها و فیلم ها را دیدند ولی بعد با خود گفتند دیگر چه چیز ثابتی هست که سراغش برویم؟! اینجاست که ضعف ما در روایت مشخص می شود، چون شکل روایی جدیدی برای مخاطب نداشته ایم درصورتیکه نتفلیکس پنج سریال را براساس فرهنگ ایرانی در حال تولید دارد.

او با اشاره به اینکه فرهنگ، قدرت نرم است و موزه ها می توانند پایگاه های آن باشند، گفت: من حتی هیچ ترسی ندارم که موزه و کسب و کار با هم ارتباط داشته باشند ولی معتقدم روشهای جدید ارتباط با مخاطب بر پایه درام باید قوی شود و آن وقت از چنین گنجینه هایی در موزه میتوان استفاده کرد.