کهن ترین محوطه میراثی ایران نیازمند پایگاه پژوهشی است
ایرنا/ براساس سخنان معاون کاوش میرک سمنان، کهن ترین محوطه میراثی ایران نیازمند پایگاه پژوهشی است.
سید میلاد هاشمی افزود: راه اندازی پایگاه پژوهشی برای تپه های تاریخی میرک سمنان در افزایش سطح مطالعات این محوطه نقش مهمی دارد.
وی بیان کرد: محوطه میرک در سطح جهانی شناخته شده و تاکنون مقالات متعددی در رابطه با میرک در نشریات فاخر انگلیسی زبان منتشر شده است.
معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان با تأکید بر اهمیت جهانی این محوطه باستانی گفت: در استان سمنان باید این محوطه توسط تمام نهادها مورد توجه جدی قرار گیرد.
این باستان شناس گفت که در حال حاضر که به دلیل مشکل کمبود آب، کشاورزی دچار مشکل است گردشگری به صورت جایگزین می تواند زمینه ساز توسعه پایدار و درآمدزایی شود و روستاهای حاشیه جنوبی کویر سمنان مانند دلازیان، با رشد گردشگری و بازسازی زندگی گذشتگان و خانه های تاریخی، راه اندازی پایگاه های پژوهشی و اقامتگاه های بومگردی شاهد رونق اقتصادی خواهند بود.
وی با اشاره به اینکه به احتمال زیاد نئاندرتال ها در کنار انسان خردمند در این منطقه حضور داشته اند و زندگی آنها بر پایه شکار و گردآوری گیاهان بوده، گفت: راه اندازی پایگاه پژوهشی زمینه ساز جذب اعتبار بیشتر و اجرای مطالعات گسترده تر است.
هاشمی ادامه داد: در حدود 20 سال اخیر، توجه به بخش شمالی فلات مرکزی ایران معطوف شده است و بطور خاص هیات باستان شناسی حامد وحدتی نسب، تمرکز بر استان سمنان داشتند و تعداد زیادی محوطه در استان را بررسی کردند.
فرضیه کریدور شمال کویر مرکزی در دوران پارینه سنگی
معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان با اشاره به مطالعات انجام شده در محوطه های دلازیان و میرک در سمنان، صوفی آباد در سرخه، محوطه چاه جم در دامغان و مطالعات اخیر در ایوانکی گفت: بر این اساس توسط وحدتی نسب فرضیه کریدور شمال کویری مرکزی در دوران پارینه سنگی در یک مقاله مطرح شد و این کشفیات کمک می کند که پازل مرتبط با این فرضیه تکمیل شود.
معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان ادامه داد: گاه نگاری مطلق نشان داد که این محوطه سه لایه دارد و قدیمی ترین لایه در حدود 55 هزار سال پیش از اواخر دوران پارینه سنگی میانی است و لایه بعدی پارینه سنگی جدید را تشکیل می دهد.
وی اضافه کرد: جذب گروههای انسانی در دوره های مرطوب به چشم انداز محوطه میرک باعث شد که لایه های باستانی مختلفی در این محوطه شکل بگیرد و در دوره های خشک به احتمال زیاد در این منطقه جمعیتی زندگی نمی کردند و این موضوع باعث شده است که لایه های مختلفی در این محوطه شکل بگیرد که این لایه ها به صورت دوره های خشک و مرطوب هستند.
هاشمی از جمله یافته های این محوطه را استخوان ها و دندان های جانوری در کنار ابزارهای سنگی شاخص بویژه با تکنیک لوآ لوآ عنوان کرد و گفت: بیشتر جانوران این منطقه اسب سان ها و گاوسان ها بودند که برخی از گونه های آنها منقرض شده اند.