معرفی مهمترین ساختمانهای طراحی شده توسط آنتونی گائودی در بارسلونا
میراث آریا/ این خبر پیرامون معرفی مهمترین ساختمانهای طراحی شده توسط آنتونی گائودی در بارسلونا برای شما نوشته شده است.
در بافت شهری بارسلونا، تعدادی ساختمان غیرمعمول و شناخته شده از یک معمار مجرب به نام آنتونی گائودی توجه گردشگران را به خود جلب می کند. رویکرد منحصر بفرد این معمار شهیر به جنبش Art Nouveau (آرت نوآ) منجر به خلق برخی از خلاقانه ترین ساختمانهایی را که در این منطقه از اسپانیا معروف به کاتالونیا خواهید دید، شده است. حتی اگر چیزی در مورد معماری یا گائودی نمی دانید، وقتی در خیابانهای بارسلونا قدم می زنید، به راحتی می توانید ساختمانهای طراحی شده به دست گائودی را شناسایی کنید.
این سازه نه تنها اولین ساختمان (و اقامتگاه) مهم گائودی است، بلکه یکی از اولین ساختمان های سبک آرت نوا در جهان نیز محسوب می شود. Casa Vicens که بین سالهای 1883 و 1888 ساخته شده، یک پروژه مسکونی خیال انگیز است که برای خانواده ای ثروتمند که صاحب یک کارخانه سرامیک بودند، ساخته شده است. براساس مقاله معرفی مهمترین ساختمانهای طراحی شده توسط آنتونی گائودی در بارسلونا باید بدانید که گائودی سوابق حرفه ای مشتریان خود را در کاشی های سرامیکی در نمای «ترنکادیس» که شامل تنوع قابل توجهی از تزئینات سرامیکی می شود، منعکس می کرد.
گائودی این کار را به عنوان بازتابی از معماری نئو-مودجار طراحی کرد، سبک محبوبی که در اغلب آثار معماری گائودی دیده می شود و عناصر طراحی شرقی و نئوکلاسیک را در هم می آمیزد. همچنین در نمای برخی از اتاق های آن می توانید تأثیرات معماری اسلامی را مشاهده کنید. چیزی که در مورد Casa Vicens قابل توجه است این است که نشان می دهد چگونه گائودی از سنت فاصله گرفت و زبان معماری جدید خود را ایجاد کرد. این ساختمان نماینده فصل جدیدی در حرفه گائودی و همچنین در تاریخ معماری کاتالان است و نقطه آغاز آثار مشهور به «معماری گائودی» بشمار می رود. امروزه این بنا موزه ای است که اولین شاهکار گائودی و همچنین سایر نمایشگاه های دائمی و موقت را به نمایش می گذارد.
کاسا میلا Casa MiláLa/ Pedrera
کاسا میلا/کازا میلا که به دلیل ظاهر غیرمعمول و ناهموارش به عنوان «معدن سنگ» نیز شناخته می شود، یکی از محبوب ترین ساختمان های مدرنیستی بارسلون است. یونسکو این بنا را در سال 1984 به عنوان میراث جهانی به رسمیت شناخت. این خانه که بین سالهای 1906 و 1912 ساخته شد، نه تنها آخرین طراحی مسکونی خصوصی گائودی است، بلکه یکی از پروژه های دردناک او و یکی از تخیلی ترین خانه های تاریخ معماری نیز به شمار می رود. این سازه بیشتر شبیهه به یک مجسمه است تا یک ساختمان. نما، توده ای متنوع و هماهنگ از سنگ های مواج است که همراه با بالکن های آهنی خود، بی نظمی های دنیای طبیعی را منعکس می کنند.
معماری داخلی و همچنین بیرونی این ساختمان بسیار قابل تحسین است، اما یکی از نمادین ترین فضاهای آن، تراس دیدنی پشت بامش است. در این تراس، مجموعه ای از نورگیرهای حجاری شده و تزئین شده و خروجی راه پله ها، دودکش ها و دریچه ها را خواهید دید. به طور معمول اینها عناصر ضروری هستند که برای تضمین عملکرد صحیح ساختمان مورد نیاز هستند، اما در اینجا آنها علاوه بر کاربردشان، به شکل یک قطعه هنری طراحی شده اند.
پارک گوئل (Park Güell)
پارک گوئل توسط یکی از بزرگترین مشتریانش، Eusebi Güell i Bacigalupi، کنت گوئل به گائودی سفارش داده شد. این بنا بین سالهای 1900 تا 1914 ساخته شد و امروزه بخشی از میراث جهانی یونسکو است. این سازه در اصل باغی است که مجموعه ای از ساختمان های دارای طراحی پویا از جمله خانه گائودی را در خود جای داده است. خانه موزه گائودی مجموعه ای از مبلمان و اشیای طراحی شده توسط خود آنتونی گائودی را در خود جای داده است. این خانه تقریباً 20 سال، از سال 1906 تا پایان سال 1925 (فقط چند ماه قبل از مرگ او) منزل گائودی بوده است. اینجاست که گائودی سبک شخصی خود را که تا حد زیادی از اشکال ارگانیک الهام گرفته بود به کمال رساند.
بیشتر ساختمان ها دارای «ترنکادیس» (سطوح پوشیده شده با قطعات سرامیکی نامنظم) هستند که از مشخصه های آثار گائودی و آرت نوا است. سالن ستون دار و تراس با اشکال مارپیچ از معروف ترین مکانهای این پارک هستند. در مقابل تالار ستون دار معروفی است که اژدهای نمادین گائودی را می بینید که با موزاییک پوشانده شده است و از تراس این مجموعه می توانید یکی از زیباترین مناظر بارسلون را ببینید که آثار گائودی در پیش زمینه، و شهر در پس زمینه این منظره قرار دارد.
این پارک مکان مناسبی برای قدم زدن و لذت بردن از طبیعت و تماشای آثار هنری گائودی است. بازدید از Casa del Guarda (خانه سرایدار)، شامل نمایشگاه آثار گائودی را نیز از دست ندهید. در حالی که پارک گوئل تقریباً در حومه شهر واقع شده است، دسترسی به آن با حمل و نقل عمومی نسبتاً آسان است و تورهایی هم بازدید از این مکان را در برنامه های خود گنجانده اند.
پالائو گوئل (Palau Güell)
یوسبی گوئل، یک سرمایه دار صنعتی در اواخر قرن نوزدهم نه تنها یکی از مهمترین مشتریان گائودی بود، بلکه دوست خوب او نیز بود. او علاوه بر سفارش پارک گوئل، این کاخ و چند اثر دیگر را نیز به معمار مشهور گائودی سفارش داد. پالائو گوئل که بین سالهای 1886 و 1888 ساخته شد، به عنوان اقامتگاه کاخ خانواده گوئل عمل میکرد. این منطقه در محله گوتیک، درست در نزدیکی خیابان محبوب La Rambla که یکی از بهترین مناطق برای اقامت در بارسلونا بشمار می رود، واقع شده است. نمای بیرونی این سازه یک طراحی ساده و استاندارد را نشان می دهد که شبیه دیگر پروژه های ساخته شده توسط گائودی نیست، اما باز هم نکته هایی از سبک معماری خاص او را در خود جای داده است.
در آن زمان، میهمانان با کالسکه های اسبی از دروازه های آهنی جلویی که به طور ویژه برای طاق سهموی منحصر بفرد طراحی شده بودند، وارد خانه می شدند. درحالیکه نمای بیرونی کاملاً آرام و بی حاشیه است، فضای داخلی و سقف کمبود عناصر «گاودیکی» این ساختمان در نما را جبران می کند. اتاق نشیمن مرکزی دارای یک گنبد سهموی غیرمعمول است و سقف سالن توسط دایره هایی سوراخ شده که در زیر نور روز به سقف ظاهری افلاک نما می بخشد. سقف با دودکش ها و دریچه های مخروطی شکل شبیه درختان صنوبر است. درهای Palau Güell که اکنون در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، به روی بازدیدکنندگان باز است. شما می توانید در حین گشت وگذار در محله های گوتیک از این جاذبه دیدن کنید.
Colonia Güell
یک ساختمان دیگر گوئلی که ارزش بازدید دارد را دارد، Colonia Güell است. این سازه در اصل یک ساختمان ناتمام اثر آنتونی گائودی است. گائودی این کلیسا و سرداب بیضی شکل نامنظم را در سال 1898 به عنوان مکانی برای عبادت ساکنان حومه ای در نزدیکی بارسلون طراحی کرد. متأسفانه، پس از اینکه گوئل سود حاصل از تجارت خود را از دست داد، ساخت و ساز در سال 1914 متوقف شد و تنها دخمه تکمیل شد.
دخمه با آجرهای سنگی بازالتی با موزاییک هایی ساخته شده است که جلوه ای باستانی به آن می بخشد. شایان ذکر است که ستون های هندسی منحصر بفردی که اغلب توسط گائودی استفاده می شود، در داخل و خارج کلونیا گوئل یافت می شوند. داخل سرداب دارای پنج راهرو، یک شبستان مرکزی و دو راهرو در هر طرف آن است. پنجره های شیشه ای رنگی از روی دیوارها بیرون زده اند تا ظاهر تزئینی قوی تری به سازه ببخشند و در قسمت بالایی در، ترکیب بندی سرامیکی چهار فضیلت اصلی مسیحیان را نشان می دهد.
جزئیات پیچیده داخلی، از جزئیات سقف گرفته تا بازیگوشی ستون ها این کلیسا را دیدنی تر کرده اند. به نوعی این سازه یک طراحی پیشروی ناتمام و تهاجمی و از ساگرادا فامیلیا بسیار بزرگتر است. علاوه بر این، تکنیک های ساخت و ساز مورد استفاده در اینجا پایه و اساس تکنیک های بکار رفته در La Sagrada Familia را بنا نهاده است.
ال دراک دو گایودی El Drac de Gaudí
Finca Güell یکی از املاک قابل توجه Eusebi Güell است، اما آنچه در مورد این اثر جالب است، خود مجتمع نیست، بلکه دروازه آهنی در ورودی آن است. ساختمانهای این مجتمع توسط معماران دیگری طراحی شده اند، اما گائودی مأمور بازسازی خانه و ساخت یک دیوار پیرامونی همراه با دروازه ها شد. گائودی دیواری با چندین دروازه را به سبک مودجار برای این محل پیشنهاد کرد. با این حال، دروازه اصلی آن یک هیولای کاملاً متفاوت است، آن هم به معنی واقعی کلمه! در این دروازه یک توری فرفورژه به شکل اژدها وجود دارد که بالهای خفاش مانند تهدیدآمیز خود را باز می کند و زبان دوشاخه اش را نشان می دهد که از میله های در بیرون می آید.
این دروازه نمایانگر اژدهای افسانه ای از باغ هسپریدها است که به یاد شاهکار جسورانه هرکول طراحی شده است. این اژدهای خیره کننده توسط Vallet i Piquer ساخته شده است. این مجموعه از دو ساختمان تشکیل شده است که توسط یک دروازه چدنی به یادماندنی مشترک که با فانتزی های گیاهی آرت نوا تزئین شده و یک مدال با «G» گوئل به هم مرتبط شده اند.
Casa Batlló
کازا باتلو نتیجه بازسازی کامل یک خانه قدیمی در سال 1904 است که در سال 1877 ساخته شده بوده است. گائودی برای این بازسازی از عناصر اصلی مدرنیسم استفاده کرد که شامل سرامیک، سنگ و آهنگری می شود. اگرچه در طول ساخت و ساز به دلیل طراحی رادیکال آن که تمام قوانین شهر را زیر پا می گذاشت، به شدت مورد انتقاد شهر قرار گرفت، در سال 1906 شورای شهر بارسلونا عنوان یکی از سه ساختمان برتر سال را به آن اعطا کرد. این ساختمان به قدری نامنظم است که خطوط مستقیم کمی در آن دیده می شود و قسمت اعظم نمای موزاییکی رنگارنگی که به ترنکادیس معروف است، با استفاده از کاشی های سرامیکی شکسته تزئین شده است.
در حالی که این سازه به طور رسمی به عنوان Casa Batlló شناخته می شود، نام محلی Casa dels ossos یا خانه استخوان است، نامی که به دلیل طراحی ارگانیک احشایی و اسکلتی به آن داده شده است. حتی می توانید برخی از ستون های استخوان مانند را در نما ببینید؛ بویژه آنهایی که در مقابل پنجره های بیضی شکل نامنظم و سنگ تراشی های بازیگوشانه در طبقه اول قرار دارند. سقف ساختمان قوس دار و بخ شکل فلس های پشت اژدها است. یک نظریه رایج در مورد این ساختمان این است که برج مدور دارای با برجک و صلیب، نشان دهنده نیزه سنت جورج است که در پشت اژدها فرو رفته است.
ورود به همگردی