آشنایی با مکان های دیدنی که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند

اگر برنامه های علمی "ما و فرازمینی ها" را دیده باشید، می دانید که در هر قسمت از این برنامه تلویزیونی، یک بخش از شواهد و مدارک مکان های دیدنی که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند را ارائه می دهد. نظریه پردازان در این برنامه توضیح می دهند که چگونه موجودات فرازمینی به پیدایش زندگی بر روی زمین کمک کرده اند. ممکن است در مورد این نکته، بحث و مجادله های مختلفی در جریان باشند؛ اما نمی توانیم این حقیقت را انکار کنیم که مکانهای خارق العاده ای بر روی سیاره زمین وجود دارند که وجود آنها و نحوه ساختشان کاملا غیرقابل توضیح بوده و احتمالا، توسط فرازمینی ها یا به کمک آنها ساخته شده اند. برای مثال، اهرام مصر Egyptian pyramids بنظر می رسد که یکی از آثار باستانی که که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند، باشد.

با توجه به اینکه معماران مصر، دارای دانش یا مهارت کافی برای ساخت چنین بناهای حیرت آور با چنان دقت و جزئیات فراوان نبوده اند، وجود چنین ظرافت و جزئیاتی هر بیننده ای را به شگفتی وا می دارد. هنوز هم دانشمندان نتوانسته اند نظریه روشن و مطمئنی در مورد اینکه این اهرام چگونه و با چه قدرت و مهارتی ساخته شده اند را ابراز نمایند. تنها پاسخ موجه این است که موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها ساخت آنها را برعهده داشته اند. اما، بغیر از اهرام و بسیاری از بناهای باستانی شگفت انگیز دیگر که همه ما می شناسیم، مکان های کمتر شناخته شده ای نیز وجود دارند که بنظر می رسد با موجودات فضایی یا فرازمینی ها در ارتباط هستند. در این نوشتار قصد داریم مکان های دیدنی که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند را به شما معرفی کنیم.

کمربند سوراخ ها Band Of Holes

کمربند سوراخ ها Band Of Holes نیز مانند نقاط مهم باستانی دیگری در کشور پرو، مانند یک سوال اسرارآمیز بدون پاسخ باقی مانده است. این نوار طولانی تشکیل شده از سوراخ های متعدد، در دره پیسکو Pisco Valley و در امتداد دشت نازکا Nazca Plateau قرار دارد. این نوار 6000 سوراخه برای سالهای متمادی، باستان شناسان را شگفت زده کرد و هنوز هم به این کار ادامه می دهد. هیچکس تاکنون نتوانسته تا یک فرضیه عملی و قابل توضیح در مورد اینکه این سوراخ ها چگونه و چرا بوجود آمده اند و چه کسی آنها را بوجود آورده است، ارائه کند. اما، نظریه های متعددی در این مورد وجود دارند.

یکی از نظریه ها این است که یک نژاد از فرازمینی ها با استفاده از یک ماین خاص، این سوراخ ها را خلق کرد. هم ردیف بودن بی نقص این سوراخ ها و قرارگیری عالی آنها اینگونه تداعی می کند که همگی آنها بطور همزمان در زمین کنده شده اند. اما، مردم نازکا در دوران باستان چنین تکنولوژی پیشرفته ای برای انجام این کار نداشته اند. شاید، در طول یک دوره طولانی می توانستند در انجام این کار موفق باشند اما، برای این کار می بایست تمامی سالهای عمرشان را به کندن این سوراخ ها در زمین می گذراندند. بنابراین، به احتمال بسیار زیاد، موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها در خلق آنها دست داشته اند.

کمربند سوراخ ها بعد دیگری نیز دارد. در اطراف سوراخ های آن سنگ های کوچکی قرار داده شده اند. بنابراین، معماران آن دو کار را می بایست انجام داده باشند؛ اول اینکه سوراخ ها را در زمین بکنند و دوم اینکه اطراف آنها را با سنگ های کوچک پر کنند. همین به تنهایی کار فوق العاده زمانبر، پر چالش و کسل کننده ای می توانسته باشد. مگر اینکه از موجوداتی باهوش تر و تواناتر کمک یا راهنمایی گرفته باشند. حتی اگر نظریه ها را کنار بگذاریم، اسرارآمیز بودن کمربند این مورد از آثار باستانی که که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند تا سالهای متمادی در آینده ما را حیرت زده خواهد کرد. اینکه این سوراخ ها از کجا آمده اند و چگونه ایجاد شده اند، هنوز ناشناخته باقی مانده است.

کلیساهای سنگی لالی بلا Lalibela

کشور اتیوپی جایگاه یکی از اسرارآمیزترین نقاط روی سیاره زمین است: کلیساهای سنگی لالی بلا Lalibela که در منطقه آمهارا Amhara در اتیوپی واقع شده اند، هم اکنون به مسیحیان ارتدوکس تعلق دارند. تمامی این ستایش کنندگان به کلیساهای لالی بلا Lalibela می روند تا به عبادت بپردازند و شاید، برخی از آنها اصلا نمی دانند که این بناهای شگفت انگیز کاملا خارق العاده و غیرقابل توضیح هستند. دلیل اینکه این کلیساهای تک سنگی به چنین چیزی شهرت دارند، این است که مستقیما درون صخره ها تراشیده شده اند. این عمل ممکن بنظر می رسد اما، نوع دقت به کار گرفته شده در خلق آنها و کارهایی که روی سنگ ها انجام گرفته اند، به طرز غیر ممکنی ظریف و در عین حال پیچیده هستند.

ممکن است به نظر برسد که طرح های این کلیساها به وسیله یک چکش و مغار قابل انجام هستند اما، وقتی به سطح ظرافت و جزئیات کنده کاری شده روی این سنگ های عظیم نگاه می کنید، متوجه می شوید که انجام آن تنها به وسیله ابزارهای الکتریک قابل انجام است. ممکن هست نظریه ما در مورد ابزارهای الکتریک کاملا درست و دقیق نباشد اما، مطمئنا از روش های تکنولوژیک مدرن برای خلق کلیساهای سنگی لالی بلا Lalibela استفاده شد. مگر اینکه یک روش ساخت ناشناخته برای جامعه مدرن به کار برده شده باشد؛ وگرنه قطعا موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها به مسیحیان ارتدوکس در ساخت نیایشگاه هایشان کمک کرده اند.

مسیحیان ارتدوکس اهل اتیوپی مانند سایر مسیحیان عیسی مسیح را می پرستند اما، در نقاط دیگری از تاریخ و فرهنگشان، به پرستش فرازمینی ها نیز پرداخته اند. همین می تواند شرکت داشتن موجودات فضایی در خلق این بناهای شگفت انگیز را اثبات کند. در هر حال، به نظر می رسد تکنیک های پیشرفته ساخت کلیساهای سنگی لالی بلا توسط انسان ها قابل انجام نیستند. بنابراین، به احتمال بسیار زیاد توسط برخی موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها انجام گرفته اند، زیرا برش سنگ ها، آن هم سنگ هایی با این عظمت، اصلا آسان نیست و از آنجایی که ابزارهای قدرتمندی در نزد انسان های دوران باستان وجود نداشته، شواهد از این حکایت دارند که آنها از تکنولوژی فرازمینی برای برش سنگ های این مورد از مکان های دیدنی که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند، استفاده کردند.

سنگ های کارناک Carnac Stones

علاقمندان به مکان های خارق العاده دارای خرسنگ، ممکن است با استون هنج Stonehenge در انگلستان آشنایی داشته باشند اما، بیشتر آنها خبر ندارند که مجموعه بزرگتری از خرسنگ ها در فرانسه وجود دارد که با عنوان سنگ های کارناک Carnac Stones شناخته می شود. در این مورد از آثار باستانی که که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند، ردیف های متعدد از سنگ ها بر روی دشت های سبز قرار گرفته اند و این سنگ ها اصلا معمولی نیستند، چرا که از نظر اندازه بسیار بزرگ هستند. تحقیقات بیشتر نشان دادند که میزسنگ ها و معابد سنگی متعددی در نواحی اطراف این منطقه وجود دارند. این کشف بزرگ نشان داد که یک تمدن پیشرفته در برپا کردن این سنگ ها دست داشت.

اینکه چگونه توانسته اند به این موفقیت دست پیدا کنند، معمایی است که هنوز حل نشده باقی ماند. نظریه پردازان با توجه به چگونگی هم ردیف بودن سنگ ها حدس هایی می زنند که بنظر منطقی می آیند. نظریه پردازان فضانوردی باستان مدعی هستند که موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها این سنگ های عظیم را برای انسان های آن دوره حمل کرده اند یا حداقل در جابجایی و حمل آنها از مکان اولیه شان به بریتانی Brittany انسان ها را یاری داده اند. بنابراین به احتمال بسیار زیاد، مردم آن زمان برای ساخت معابد خود از موجودات فضایی یا فرازمینی کمک دریافت کرده اند. آنها قادر بوده اند پروسه جابجایی سنگ ها را به دفعات انجام دهند بنابراین، این کار برای آنها مانند یک کار روزمره آسان بوده است.

اینکه چگونه توانسته اند از پس انجام این کار برآیند، بزرگترین معماست. اگر بدنبال پاسخ های ممکن باشیم، دو امکان کاملا مجزا وجود دارد. امکان اول این است که مردم آن زمان از گونه ای موجودات فضایی آموخته اند چه باید بکنند؛ امکان دیگر این است که موجودات فضایی خود را برای مدت کوتاهی به آنها قرض داده اند. اگر دومین امکان را در نظر بگیریم، می توانیم به این نتیجه برسیم که موجودات فضایی بهمراه ابزارها و تکنولوژیشان سیاره زمین را ترک کرده اند. اما، چه چیزی باعث شد تا راه آنها از انسان ها جدا شود؟! شاید انسان ها با آنها سر جنگ داشته اند. اما، بغیر از چگونگی انجام این کار، توضیح اینکه چرا این سنگ های عظیم به آن صورت در ردیف های موازی قرار گرفته اند، بسیار مهم است.

خطوط نازکا Nazca Lines

قبل از اینکه خطوط نازکا Nazca Lines از زاویه بالا دیده شوند، هیچکس نمی دانست تا این حد عظیم و شگفت انگیز هستند. نکته اینجاست که نه تنها یک، بلکه چندین شکل و طرح مختلف از آنها در دشت نازکا Nazca Plateau در پرو موجود هستند. گلیف "فضانورد" انسان نمایی را نشان می دهد که انگار یک کلاه لباس فضایی بسر دارد. بنابراین، این نقش کاملا شبیه به یک فضانورد است. از طرف دیگر، ممکن هست این گلیف نشان دهنده یک انسان از نقطه نظر موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها باشد؛ انسانی که یک دستش را بالا برده است و همانطور که می دانیم، مفهوم بالا و پایین برای فرازمینی هایی که در فضایی سه بعدی سفر می کنند، تعریف نشده است. اما، ما انسان ها تنها با مفهوم بالا و پایین آشنا هستیم.

تا دهه 1950، انسان ها قادر به جهت یابی در فضای خارج از اتمسفر نبودند. تا قبل از آن، انسان ها از سفر در فضا خودداری می کردند. بنابراین، هر موجود فضایی که به بازدید از زمین می آمد، احتمالا اینگونه فکر می کرد که ما انسان ها قادر به جهت یابی در میان ستارگان نیستیم. بنابراین، شاید آنها از دست اشاره کننده به آسمان در گلیف "فضانورد" استفاده کرده اند تا مفهوم آشنا برای انسان ها را بازسازی کنند. البته، این را در نظر داشته باشید که همه اینها حدسیات هستند.

نظریه ای که بیشتر دانشمندان تاکنون روی آن توافق کرده اند، این است که این گلیف ها توسط مردم نازکا و در حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح خلق شده اند. این نظریه منطقی تر است. اما، با توجه به اینکه خطوط نازکا بگونه ای کشیده شده اند که از زاویه بالا قابل دیدن باشند، بنظر می رسد کسی از میان ستارگان در حال مشاهده و بررسی این شکل ها بود. علاوه بر آن، مردم نازکا هرگز تصورش را هم نمی کردند که انسان ها در نهایت دست به اختراع ماشین های پرنده خواهند زد و این نقش ها را از زاویه بالا خواهند دید. شواهدی دال بر اینکه آنها دارای تکنولوژی هوایی یا چیزی مانند بالن بوده اند تا بتوانند خطوط نازکا را از زاویه بالا ببینند، وجود ندارند. به همین دلایل، تنها توضیح منطقی این است که این گلیف ها به عنوان پیامی برای بازدیدکنندگانی که از آسمان به زمین می آمده اند، خلق شده اند.

دروازه خدایان Gate Of The Gods

در میانه یکی از دشت های پرو، صخره بزرگی وجود دارد که دروازه خدایان Gate Of The Gods نامیده می شود. سنگی در مرکز این صخره قرار گرفته که به دروازه شباهت دارد و مستقیما در مرکز این صخره عظیم تراشیده شد. این دروازه دارای طرحی هندسی بوده و 7 متر عرض و 7 متر ارتفاع دارد. جالب ترین نکته این است که این سنگ زیر انبوهی از سنگ های طبیعی مدفون شده و به همین دلیل، امکان اینکه توسط انسان ها درون این صخره بزرگ و زیر سنگ ها قرار گرفته باشد، کاملا غیر ممکن به نظر می رسد. همچنین، برش دادن و تراشیدن این سنگ توسط تکنولوژی مدرن شبیه به تکنولوژی امروزی نیز انجام نگرفت، چرا که اگر این کار انجام شده بود، نشانه و شواهد قابل تشخیصی بر روی سنگ باقی می ماندند.

بنابراین، تنها توضیح منطقی این است که این یکی از مکان های دیدنی که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند، هست. اما سوال مهم این است که این دروازه به کجا باز می شود؟! بنظر می رسد که دروازه خدایان در پایین ترین بخش خود دارای یک سوراخ کلید است. اگر به این دروازه دقت کنید، سنگ مربع شکل دارای یک نقش کوچک بوده که کاملا شبیه به یک سوراخ کلید بنظر می رسد. مشکل این تفسیر از دروازه خدایان این است که این دروازه به هیچ نقطه فیزیکی باز نمی شود. در طرف دیگر این دروازه، هیچ چیز وجود ندارد. با اینکه نظریه دروازه در این بخش دارای مشکل است، اما نمی توان انکار کرد که این سنگ کاملا به یک درب یا دروازه شباهت دارد و وقتی طبیعت غیرقابل توضیح این سنگ را در نظر می گیریم، سخت است ساخت آن را به انسان ها نسبت دهیم.

ناحیه سکوت Zone Of Silence

ناحیه سکوت ماپیمی Mapimí Silent Zone در مکزیک هر منطق و توضیحی را زیر سوال می برد. در این ناحیه که بیش از 48 کیلومتر در صحرا کشیده شد، اتفاقات عجیبی رخ می دهد؛ از جمله سیگنال های رادیویی که به دفعات گزارش شده اند. در دهه 1970 راکتی که برای ماموریت تحقیقی به جو فرستاده شده بود، به این ناحیه اصابت کرد. بهتر است این را در نظر داشته باشید که این فضای 48 کیلومتری، هدف کوچکی برای اصابت است؛ بخصوص وقتی شی اصابت شده از اتمسفر آمده باشد. از زمانیکه حکومت مکزیک، بخش بزرگی از این بیابان را به منطقه حفاظت شده تبدیل کرد، تعداد تصادفات و اتفاق های عجیب در این منطقه کاهش یافته اند.

براساس گزارشها، صدها دانشمند در این منطقه حفاظت شده مستقر شده و با هدف مطالعه در مورد پوشش گیاهی عجیب و جالب آن فعالیت می کنند. نکته مهم در مورد حضور دانشمندان این است که طبیعت و حیات وحشی که در موردش تحقیق می کنند، ممکن است بدلیل حضور داشتن در ناحیه سکوت، با طبیعت و حیات وحش مناطق دیگر زمین کاملا متفاوت باشند. گفتن آن سخت است اما، شاید نقاط ناشناخته دیگری در سرتاسر این بیابان وجود داشته باشند که هنوز توسط انسان ها کشف نشده اند. در حقیقت، تمامی دانشمندان حاضر در منطقه حفاظت شده زیست شناسی ماپیمی Mapimí Biological Reserve، در حال تحقیق در مورد این هستند که کشف کنند چه چیز خاص و منحصر بفردی در مورد این مجموعه وجود دارد.

سنگ های مارکاواسی Marcahuasi Stones

سنگ های مارکاواسی Marcahuasi Stones در پرو نیز از جمله نقاط عجیب جهان بشمار می روند. این ستون های ایستاده از گرانیت، در طول سالهای متمادی موضوع بحث و جدل های فراوانی بوده اند، چرا که هیچکس نمی تواند تشخیص دهد از کجا آمده اند و هدف از قرار داده شدن آنها در آن منطقه چه بود. برخی حدس می زنند که این سنگ ها بر اثر فرسایش طبیعی بوجود آمده باشند و برخی دیگر ادعا می کنند که یک تمدن باستانی این مجسمه های سنگی را ساخته و در این مکان قرار داده است.

مجسمه های مارکاواسی Marcahuasi Stones آنچنان ظریف و پیشرفته هستند که بتوان آنها را شاهکارهای بی چون وچرا دانست. اما، نشانه هایی از ظاهر کاریکاتورگونه وجود دارند که غیرممکن است بتوان آنها را نادیده گرفت. وقتی به این سنگ های عظیم نگاه می کنید، نمی توانید وجود برخی تصاویر را در آنها انکار کنید؛ حتی اگر وجود آنها را به پدیده های طبیعی نسبت بدهید. بنابراین، ایده دست داشتن موجودات فضایی یا همان فرازمینی ها در ساخت مجسمه های سنگی مارکاواسی اصلا نامعقول یا احمقانه نیست. این نکته که مردم نازکا در گذشته در این سرزمین می زیسته اند، حقیقت دارد. اما، هیچ شواهدی مبنی بر اینکه دارای تکنولوژی لازم برای خلق کردن چنین مجسمه های سنگی با طراحی عالی بوده اند، در دست نیست.

داستان و افسانه های متعددی که در مورد خدایان و الهه های فرهنگ این منطقه وجود دارند، ابراز می کنند که موجوداتی از آسمان، هدایایی به مردم نازکا تقدیم کرده اند. بنابراین، ممکن است یکی از این هدایا، دستگاه برشی با دقت لیزر بوده باشد. از آنجایی که طراحی سنگ ها به آثار هنری شباهت دارد، هر کسی که این نقش ها را بر روی سنگ ها کنده کاری کرده، این کار را به آسانی و در کمال آرامش انجام داده است. هر ابزار نیرومندی ممکن بود باعث شود اثرات بدی روی مجسمه ها باقی بمانند. اما، این مجسمه ها فوق العاده بی نقص هستند. بنابراین، یک دستگاه لیزری پیشرفته که فرازمینی ها به انسان های آن زمان هدیه داده باشند، بهترین پاسخ برای سوال چگونگی خلق این مورد از آثار باستانی که که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند، بشمار می رود.

شهر خدایان City Of The Gods

در نزدیکی مرکز کشور مکزیک، شهر تئوتیهواکان Teotihuacan که به عنوان "محل تولد خدایان" نامیده می شود، قرار گرفته است. این شهر در طول سالهای اخیر بخاطر کشف های متعدد از کانال های ظریفی که زیر هرم خورشید Pyramid of the Sun و هرم ماه Pyramid of the Moon در این مکان کشیده شده اند، شهرت بسیار زیادی پیدا کرد. این دو هرم در نزدیکی خیابان مرگ Avenue Of The Dead قرار دارند. بخش های مختلف شهر خدایان حقیقتا خارق العاده هستند. اما، چیزی که بیننده را به شگفتی وا می دارد، تمدنی است که ساخت این شهر را به عهده داشت، چرا که این تمدن و مردم آن کاملا نابود شده اند و هنوز دلیل این نابودی کشف نشده است.

تئوری های مختلفی در این زمینه وجود دارند که از خشکسالی، قحطی و دلایل دیگری مانند حمله خارجی را در بر می گیرند. اما، یکی از منطقی ترین تئوری ها عنوان می کند که براساس شواهد، طبقه کارگر این شهر بر ضد اشراف قیام کرده اند. البته، شواهدی نیز وجود دارند که قبل از این قیام، خشکسالی و قحطی بلندمدتی نیز گریبانگیر این شهر شد که می تواند از دلایل قیام مردم بر علیه اشراف باشد. هیچ دانشمند یا باستان شناسی هنوز نتوانسته تا دلیل قطعی نابودی این تمدن را کشف کند. اگر این نکته را کنار بگذاریم، پیشرفت های فوق العاده در معماری تئوتیهواکان Teotihuacan برای شهری باستانی در آمریکای میانه کاملا غیرقابل تصور بوده است.

شهر خدایان دارای خیابان های سنگفرش شده، اهرام، معابد و آرامگاه های متعدد بوده که همگی با دقت هندسی بسیار زیاد و به طور بی نقصی طراحی شده اند؛ ویژگی فوق العاده ای که در دوران باستان به آسانی قابل دستیابی نبود. نکته جالبتر اینکه آنها چگونه توانسته اند بدون هیچ اشتباهی، این کارهای فوق العاده را در نقاط مختلف شهر تکرار کنند. سنگفرش کردن خیابان ها کار اصلا آسانی نیست و وقتی هیچ دستگاه خاصی برای انجام دادن آن وجود نداشته باشد، دستیابی به یک نتیجه تمیز و بی نقص و تکرار این عملیات در نقاط مختلف، می تواند یک چالش غیرممکن باشد. تنها همین دلیل کافی است که ما نتیجه بگیریم که این یکی از مکان های دیدنی که توسط فرازمینی ها ساخته شده اند، هست.

سنگ سیاه کعبه Kaaba’s Black Stone

کعبه Kaaba از آنجایی که مرکز پرستش مسلمانان بشمار می رود و مسلمانان می بایست حداقل یکبار برای زیارت به بازدید از آن بروند، در سطح جهان شهرت دارد. اما، عنصری میان ستاره ای دقیقا درون این پرستشگاه جاسازی شده است. حتما، می دانید که مسلمانان با هفت بار چرخیدن در جهت خلاف عقربه ساعت به دور کعبه، خدا را پرستش می کنند. تعداد زائران این مکان مقدس آنچنان زیاد بوده که می توانید ردیف های متعدد از آنها را ببینید که به طور همزمان در حال چرخیدن به دور خانه خدا هستند. آنهایی که در مرکز این دایره و نزدیکتر به کعبه هستند، اغلب سنگ سیاه Black Stone یا حجرالاسود را می بوسند؛ سنگی که بنظر می رسد منشا فرازمینی دارد.

در مورد جنس این سنگ بحث و جدل های فراوانی انجام شدند. بنابر عقیده برخی، این سنگ از بقایای آتشفشانی قدیم در عربستان یا یک شهاب سنگ آسمانی است. جنس این سنگ را بازالت، آگاتا، شیشه طبیعی می دانند و برخی نیز آن را قطعه ای از یک شهاب آسمانی معرفی کرده اند. اگر همه این نظریه و حدس ها را کنار بگذاریم، ترکیب سنگ سیاه کعبه Kaaba’s Black Stone یا حجرالاسود هنوز شناخته نشده است. تاکنون هیچگونه مطالعات و تحقیقات علمی بر روی این سنگ صورت نگرفته اند. بنابراین، هیچ راهی برای اینکه تشخیص دهیم این سنگ از چه چیزهایی تشکیل شده، وجود ندارد.

از آنجایی که یافت شدن عناصر معدنی سیاه رنگ بر روی سیاره زمین خیلی معمول نیست، بنظر می رسد سنگ سیاه کعبه منشا فرازمینی داشته باشد. مواد معدنی روی کره زمین تنوع بسیار زیادی دارند اما، تنها سنگ های معدنی سیاه رنگ که می توان از آنها نام برد، آگات (عقیق) و آبسیدین (شیشه آتشفشانی) هستند. با توجه به نزدیک نبودن منابع آنها به مکه، بنظر می رسد احتمال اینکه این سنگ یک شهاب سنگ باشد، بیشتر است. همچنین، از مهمترین ویژگی های این سنگ، شناور ماندن آن بر روی آب است که احتمال شهاب سنگ بودن آن را افزایش می دهد.

از آنجایی که در بیشتر مذاهب، انسان ها الهه های آسمانی را می پرستیدند، منطفی تر است که اشیایی که از آسمان آمده اند را تقدیس کنند. در باور شیعیان، این سنگ از بهشت آمده است (روایتی از امام محمد باقر) و گفته می شود ابراهیم نبی و پسرش اسماعیل آن را یافته و در ساخت کعبه از آن استفاده کرده اند.

غول آتاکاما Atacama Giant

بیابان آتاکاما Atacama Desert یکی از خشک ترین بیابان های دنیا بشمار می رود و دانشمندان خاک آن را به خاک مریخ تشبیه کرده اند. با اینکه جالب ترین بخش این بیابان، یعنی غول آتاکاما Atacama Giant بزرگترین ژئوگلیف انسان گونه بر روی سیاره زمین بشمار می آید، اغلب نادیده گرفته می شود. این بی توجهی بخاطر جالب نبودن یا جذابیت کم این ژئوگلیف نیست بلکه، بیشتر بخاطر وجود خطوط نازکا در شمال آن است. این خطوط بیشترین توجه گردشگران را به خود جلب کرده و باعث شده اند غول آتاکاما Atacama Giant کمتر مورد توجه قرار گیرد. غول آتاکاما Atacama Giant از آن جهت اهمیت بسیار زیادی دارد که تصویری که این گلیف ارائه می دهد، یک موجود فرازمینی است.

دانشمندان و باستان شناسان ادعا می کنند که این گلیف، تصویری از خدای آب و هوای اینکاها است خدایی که به مردم اینکا توانایی تشخیص تغییرات فصلی را اهدا کرده بود. بنظر می رسد مردم اینکا که تفاوت بین موجودات فرازمینی و موجودات آسمانی را نمی دانسته اند، این دو را با هم اشتباه گرفته اند؛ شاید تشخیص اینکه کدام یک از این موجودات را دیده اند، برای ما ممکن نباشد اما، چیزی که کاملا آشکار و واضح بوده، این است که اینکاها تصویر این موجود انسان وار را روی زمین حک کرده اند. چه دلیل دیگری می تواند برای طراحی چنین ژئوگلیف عجیبی وجود داشته باشد؟!

هر کدام از دو گزینه بالا که به ملاقات مردم اینکا آمده باشند، مشخص است که روی جامعه باستانی آنها تاثیر بزرگ و شگرفی داشته اند. آنچنان که اینکاها یکی از بزرگترین گلیف های جهان را بخاطر آنها خلق نموده اند. ممکن است دلیل خلق غول آتاکاما Atacama Giant می تواند خلق نشانه ای برای موفقیت در تشخیص فصل ها باشد اما، مشکل بزرگی در مورد این دلیل وجود دارد: اندازه. هیچ ضرورتی برای خلق چنین شکل بزرگی وجود ندارد. در حقیقت، تنها خطوط بالایی و طرفین سر این گلیف برای تشخیص فصل ها به کار برده می شود و سایر بخش ها تنها بخش های اضافی و عجیب در طراحی این گلیف هستند.

مردم اینکا می توانستند تنها خطوط لازم و مهم را کنده کاری کنند و شکل انسان گونه زیرین را به آن اضافه ننمایند. اما جامعه آنها آنچنان احساس قدرتمندی در مورد خدای آب و هوا داشت که تصمیم گرفته اند چنین نقشی را به یادگار بگذارند. سوالی که باقی می ماند این است: بر سر موجودات فضایی یا همان فرازمینی هایی که غول آتاکاما Atacama Giant براساس ظاهر آنها خلق شد، چه آمده است؟!