جاذبه هایی که اردکان را از یزد متمایز می کنند
خبرگزاری مهر/ این خبر پیرامون جاذبه هایی که اردکان را از یزد متمایز می کنند، برای شما نوشته شده است.
اردکان یعنی شهر مقدس ارد به معنی مقدس و کان به معنی سرزمین است. سرزمینی که در نزدیکی شهر یزد قرار گرفته و همین باعث شد تا عظمت شهر یزد سایه ای بر گردشگری اردکان بیندازد. گردشگران خارجی برای رفتن به یزد از کمربندی اردکان می گذرند، بی آنکه توقفی در این شهر داشته باشند. به همین دلیل مهجور مانده است. این درحالی است که اردکان در مسیر است و می تواند حتی چند ساعتی گردشگران خارجی را جذب کند اما چرا این اتفاق نمی افتد؟ عدم آشنایی؟ نبود زیرساخت؟ این شهر چه چیزی از یزد کم دارد؟
برخی می گویند اردکان یزد کوچک است. اما اینطور نیست. اردکان خودش است با تجربه های خاص خودش. می شود به عصارخانه هایش رفت و تجربه روند روغن گیری دانه ها را به همان سبک و سیاق قدیمی به تماشا نشست.
کجا میتوان طعم انار عقدا را وقتی در کوچه باغ های پاییزی می چرخیم، چشید؛ کوچه باغ هایی که نه با درخت و سیم و چوب بلکه با دیوارهای خشتی مرز بندی شده اند و سرخی انار را به رخ رنگ قهوه ای دیوارها می کشاند آن هم در میان برگ های زرد و سبز. همان انارهایی که از وسط کوچه باید سر خم کنی تا شاخه هایی که دو درخت را به هم وصل کرده نشکند و در عین حال مراقب باشی تا پایت وسط جوی آب زلال روان میان باغ ها نرود.
جز در شهرستان اردکان کجا میتوان یک روزه بافت تاریخی را قدم زد از مساجدش دیدن کرده و بادگیرها را به تماشا نشست و به پشت بام هایش رفت و صدای اذانی که از هر طرف و از هر گلدسته ای پخش می شود را در غروب آفتاب گوش کرد. تجربه اردکان گردی، خاص خودش است تجربه خوردن حلوا و ارده اردکانی و حلوای تن تنانی که به واقع تا نخوری ندانی. آن هم در مهد کنجد که محصولاتش کم است اما اردکانی ها توانسته اند از آن محصولات مختلف تهیه کنند.
اینها بخش کوچکی از تجربه هایی است که میتوان در اردکان داشت. باید گردشگران رفتن به قنات های اردکان و دیدن مزرعه روناس و قدم زدن در قلعه خرانق را تجربه کنند تا بدانند چرا اردکان می تواند همه جاذبه ها را یکجا داشته باشد و چرا برخی از کارشناسان گردشگری که اردکان را خوب دیده اند می گویند که در اردکان هم می توانید به غار و قنات بروید هم در کویر قدم بزنید و در عین حال از بودن در باغ های پسته و انار سرخوش شوید. هم می توانید در کویر از گرما عرق بریزید و هم در روستاهای مرتفع آن از شدت سرما بلرزید.
اخیرا گروهی از فعالان و کارشناسان گردشگری و بومگردی به اردکان سفر کردند. انجمن چارسوق کویر اردکان و فعالان گردشگری و میراث فرهنگی و بومگردی اردکان این تور را با همکاری مجله گیلگمش اجرا کردند و بخشداری عقدا و دفتر نماینده مجلس نیز این گروه را با حمایت چادرملو همراهی کردند. این گروه توانستند در مدت چهار روز به جاذبه های اردکان سری بزنند. لباس سفید مقنیان را بپوشند و از راز و رمزهای قنات با خبر شوند و به کوچه باغ های عقدا بروند و در جشنواره شکرانه انار آن شرکت کنند و از قلعه خرانق بازدید کرده و به مزارع روناس بروند. آنها در اقامتگاه های بومگردی حضور پیدا کردند و با غذاهای محلی آشنا شدند.
براساس مقاله جاذبه هایی که اردکان را از یزد متمایز می کنند باید بدانید که این گروه هر شب در یک دورهمی که در اقامتگاه های بومگردی برگزار میشد، نشست های همفکری را درباره ادکان، گردشگری و نوسده برگزار کردند و هر یک پیشنهادات و راهکارها و نظرات خود را درباره گردشگری اردکان و الزامات آن ارائه دادند.
آنها پیشنهادات مختلفی را دادند تا گردشگری اردکان روی مدار بیفتد و بتواند از آنچه که دارد، بهتر استفاده کند. یکی پیشنهاد داد تا تورهای صنعتی برای کارخانه های متعدد اردکان اجرا شود و گردشگران را نیز با کارگاههای تولید حلوا ارده و روغن گیری آشنا کرد. این تورها در کشورهای دیگر جزو تجربه های جذاب گردشگری بحساب می آیند ولی در ایران هنوز روی آن خیلی کار نشد. مثلاً اگر در سریلانکا تورهای گردشگری کارخانه چای برگزار می شود؛ در ایران هنوز تورهای تخصصی صنعتی فراگیر نشده است اما اردکان می تواند پیشگام باشد و برای کارگاههای تولید روغن کنجد و حلوا ارده و حلوای تن تنایی که خاص اردکان است تور گردشگری راه بیندازد.
غیر از جاذبه های تاریخی، صنعتی و طبیعی که اردکان دارد، این شهر جاذبه های انسان ساز هم دارد. خدیجه عباسی در یکی از روستاهای اردکان در کنار همسر از کار افتاده اش به تنهایی امرار معاش می کند. شغل و پناهگاه او ساختن عروسک های خلاقانه و بی بدیل بود، خلاقیتی که شگفت انگیز و غیر قابل باور است. خدیجه بانو مزرعه اش را تبدیل به یک جاذبه فرهنگی کرده است. این بانو با مواد دور ریختنی و بی مصرف عروسکهای زیبایی می سازد. اما باید برای پذیرش گردشگران آماده شود. مانند پروسه ای که باید برای دیدن قناتهای اردکان ایجاد شود تا گردشگر بتواند از خدمات گردشگری کنارش نیز لذت ببرد.
با این حال و با وجود داشتن جاذبه های متنوع در اردکان اما گویا هنوز برای مردم اردکان جا نیفتاده که گردشگر برای دیدن جاذبه های تاریخی بافت اردکان می آیند بنابراین اگر این بافت تخریب شده باشد یا دیوار بناهایش از دیوار نویسی و ترقه ترکاندن سیاه شده باشد دیگر جذابیتی برای دیدن ندارد و به همان شهر یزد می روند و آنها می مانند که از حضور گردشگران بی نصیب خواهند بود. بنابراین باید برای اهالی اردکان فواید حضور گردشگران تشریح شود و در عین حال آنها را به این باور رساند که نباید تحت تاثیر فرهنگ گردشگران قرار گیرند بلکه جاذبه سفر به اردکان این است که آنها خودشان باشند با همان سبک زندگی خودشان و با همان لهجه و گویش.
در شهری مانند اردکان باید به کارگاه ها رفت و شاید ورودی شهر تا بتوان سوغاتی تهیه کرد. هنوز یک مکان رسمی و گردشگری وجود ندارد که بتوان روند روغن گیری و فروش محصولات را یکجا دید. باید به همان کارگاه های قدیمی رفت که خیلی هاشان برای حضور گردشگر آماده نیستند مگر از روی میهمان نوازی صاحبان این کارگاه ها که با روی گشاده حضور میهمان را می پذیرند. ضمن اینکه هنوز آلاینده های ناشی از وجود کارخانه های متعدد در اردکان، هوای این شهر را در روزهایی از سال زشت و ناسالم می کند. شاید می بایست این کارخانه های آلاینده بخشی از سرمایه هایی که جذب می کنند را در حوزه مرمت آثار تاریخی و رونق گردشگری شهر هزینه کنند.
ورود به همگردی