شرح اطلاعاتی تازه از دو جسد ظاهرا مومیایی در ایران

ایسنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، شرح اطلاعاتی تازه از دو جسد ظاهرا مومیایی در ایران صورت گرفت.

7 آبان 1400 کارگران معدنی در کوههای جنوبی شهرستان اردستان به یگان حفاظت میراث فرهنگی خبر می دهند که دو جسد قدیمی پیدا کرده اند. در گزارش اولیه یگان آمد که این دو جسد در عمق حدود 30 متری معدن «لاپلنگ» روستای چاهریسه اردستان احتمالا بر اثر ریزش معدن دفن شده اند.

در بررسی های سطحی و مشاهدات اولیه نیز مشخص شد معدن «لاپلنگ» که محل پیدایش این دو جسد است، قدیمی بوده و از سالهای بسیار دور، ایرانی ها بویژه مردمان قدیم روستاهای چاهریسه، باقرآباد و دیگر روستاهای مجاور از آن روی و سرب استخراج می کردند.

در گزارش های نخستین میراث فرهنگی نیز آمد که این دو اسکلت مومیایی هستند، اما رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان گمانه زنی کرد که «احتمالا این اسکلت ها مومیایی طبیعی هستند که می تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چندهزارساله این منطقه باشد.»

این دو اسکلت اکنون در موزه زواره اصفهان نگهداری می شوند تا جزئیات بیشتر از مومیایی یا اسکلت بودن، سن، قدمت و مشخصات دیگر اجساد معلوم شود.

مهدی مشهدی، رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اردستان اینک در گزارش تازه ای که به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی داده، با استناد به بررسی های اولیه، درباره جنسیت و سن اجساد و همچنین قدمت تاریخی آنها اعلام کرد که احتمالا یکی از این اجساد متعلق به فردی بالغ و دیگری فردی نابالغ بوده است که یکی از آنها جنسیت مؤنث دارد و قدمت اسکلت ها نیز پس از بررسی های دقیق کارشناسی مشخص می شود.

در ادامه این گزارش به مشاهدات اولیه از محل کشف این دو جسد اشاره شد که دو کوره فرآوری و ذوب شناسایی شده است. قدمت این کوره ها به دوره صفویه مربوط است و با بررسی کارشناسان باستان شناسی اصفهان مشخص شد مصالحی که برای ساخت این دو کوره در جداره های بیرونی استفاده شده، از سرباره (مواد ضایعاتی و یا کم عیار) کوره های قدیمی تر بوده که نشان از قدمت بالای این محل و وجود حیاتی ارزشمند است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان همچنین در گزارش نوشت: در بازدیدهای مکرر از محل پیدایش اجساد که در ارتفاع حدودا 35 متری تا قله کوه بود، به کانال های دستکن یا طبیعی برخورد کردیم که وجود فضولات حیوانی مربوط به سالهای گذشته و همچنین وجود اشکال هندسی بسیار زیبا از جنس نمک یا رسوب آهکی کربنات کلسیت که در سقف این کانال ها وجود داشت مربوط به چند میلیون سال قبل، قابل مشاهده بود که متاسفانه بدلیل کارکردن ماشین آلات سنگین و برداشت ها، تعدادی از کانال ها بطور کامل تخریب شده و از بین رفته است و حتی کانالی که اجساد از آن محل کشف شده، بصورت کامل از بین رفته و اجساد با هوشیاری تکنسین معدن و راننده بیل مکانیکی نجات پیدا کرده است که پس از تحویل به عوامل نیروی انتظامی شهرستان، این اجساد با احتیاط کامل توسط کارشناسان اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اردستان به موزه شهر زواره برای بررسی و نظرات کارشناسی منتقل شد.

در ادامه مشاهدات اولیه به اتاق هایی برخوردیم که هندسه مهندسی جالبی دارد؛ تعدادی اتاق از جنس سنگ، گِل و مقداری آجر بدون داشتن سقف که به احتمال قوی سقف این اتاق ها از تیرهای چوبی پوشانده شده بوده و برای اسکان کارگران معدن استفاده می شد. با فاصله از این اتاق ها، اتاق دیگری که مربوط به بزرگ یا رئیس مجموعه بوده وجود دارد، همچنین اتاقی به عنوان مطبخ و محلی به عنوان سرویس بهداشتی شناسایی شده که به نظر کارشناسان، این ساختمان ها حداقل به دوره قاجار مربوط است.

اظهارات مهندس مسئول معدن و بررسی های انجام شده، حکایت از این دارد که از معدن «لاپلنگ» طی هزاران سال قبل، توسط ایرانی ها مواد معدنی همچون روی و سرب برداشت می شد. در آن زمانها معادن به صورت زیرزمینی بوده و کار استخراج توسط کارگران که بیشتر از بومیان محلی و از روستاهای چاهریسه و باقرآباد و دیگر روستاها بوده اند استفاده میشد که بصورت دستی کار انتقال آن از کوه به پایین توسط چهارپایان و یا به صورت شوتینگ انجام میشده است، بنابراین فقط رگه های اصلی که دارای عیار بالایی بوده استخراج میشده و از برداشت سایر مواد با عیار کمتر خودداری شده است.

حتی صحبت هایی از حضور روس ها و انگلیسی ها از زمان جنگ جهانی دوم در معادن ایران و معدن روی «لاپلنگ» نیز در میان مردم محل به گوش می رسد. همچنین شواهد نشان از این دارد که این معدن در دوره پهلوی اول هم فعال بوده و تا شش سال گذشته در آن به شیوه های قدیمی، فعالیت های کمی در جریان بوده است.

در ادامه گزارش رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان آمد که با توجه به افزایش قیمت فلزات بویژه فلزات گرانبها، وزارت صنعت و معدن به مزایده معادن قدیمی اقدام کرده و کار استخراج این معدن از حدودا شش سال قبل به شکل امروزی و با دستگاه ها و ماشین آلات سنگین معدنی و با روش انفجاری از سر گرفته شده است.

مشهدی با اشاره به غنای علمی و دیرینه شناختی و زیست محیطی منطقه و تخریب معدن کاوی ها پیشنهاد کرد: عنوان اثر طبیعی به این منطقه داده شود و محیط زیست در قالب هر چهار گروه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست، یعنی پارک ملی، اثر طبیعی ملی، پارک حیات وحش و منطقه حفاظت شده قرار گیرد. همچنین یادآور شد که این منطقه به سبب وجود آثار تاریخی، بوم شناختی و جاذبه های طبیعی طبق تعریف سازمان یونسکو قابلیت تبدیل به ژئوپارک جهانی را دارد.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان متذکر شد که صدور مجوزها و پروانه های متعدد و گوناگون صنعتی و معدنی در منطقه، خسارات و آسیب های فراوانی را به طبیعت، گونه های گیاهی و جانوری، آثار طبیعی و دیرینه شناسی و بوم شناختی وارد کرد که سبب بروز آلودگی های زیست محیطی و اخلال در زندگی طبیعی روستایی خواهد شد.