رفت و آمد بی ضابطه گردشگران و مسافران سرعت تخریب مکسر را تشدید کرد

ایسنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، رفت و آمد بی ضابطه گردشگران و مسافران سرعت تخریب مکسر را تشدید کرد.

ساحل «مکسر» بندر مقام در غرب استان هرمزگان واقع شده که بخاطر شکل صخره هایش معروف است و با جست وجوی نام آن تصاویر زیادی از این ساحل و صخره هایش و البته تبلیغ های وسوسه برانگیز آن میتوان مشاهده کرد. سال 98 بخشی از این ساحل، خاکبرداری شد تا مرکز پرورش لارو میگو ایجاد شود که اعتراض محلی ها و رسانه ها، ادامه آن پروژه را متوقف کرد.

فعالان محیط زیست محلی می گویند: بندر مقام و ساحل مکسر زمانی محل تخم گذاری لاکپشت های پوزه عقابی بوده که مداخله های انسانی در چند سال اخیر محل زیست این گونه جانوری در معرض انقراض را در این بخش از سواحل خلیج فارس در تهدید قرار داده است.

سام سطوتزاده، فعال میراث فرهنگی و گردشکری عکسهای جدیدی را از ساحل مکسر منتشر کرده که نشان دهنده سرعت فرسایش و تخریب این ساحل است که به گفته فعالان محیط زیست میلیون ها سال زمان می برد تا تندیس های مکسر دوباره شکل بگیرد یا ترمیم شود.

سطوتزاده می گوید: در مسکر تابلویی با عنوان «سایت گردشگری» نصب کرده اند، اما نه ورودی برای این ساحل تعیین شده و نه نگهبانی مستقر است یا سرکشی صورت نمی گیرد. ماشین ها تا لب ساحل تردد می کنند و مردم داخل صخره ها و خلیج های کوچک، آتش روشن کرده اند و هر کجا می خواهند کمپ می زنند و روی صخره های تندیسی راه می روند. فرسایش صخره ها به وضوح قابل مشاهده است. هر طرف را هم که نگاه کنید زباله ریخته شده است.

او اضافه می کند: وقتی در محل تابلو نصب می کنند باید مسؤلیت آن را بپذیرند و مدیریت کنند. دسترسی به ساحل مکسر محدود است، به راحتی میتوان برای آن ورودی و نگهبان تعیین کرد، از مسافران مبلغی را به عنوان ورودیه دریافت کرد مثل دره ستاره ها در قشم که ورودیه نگهبان و مسیر حرکت دارد و اجازه کمپ هم به مسافر نمی دهند.

این فعال گردشگری ادامه می دهد: بیشتر مردمی که به ساحل مکسر می آیند اصلا رعایت نمی کنند، از صخره ها بالا می روند، درحالیکه آن صخره ها براثر فرسایش ایجاد شده اند و به هیچ وجه ایمن نیستند و اگر برای کسی اتفاقی بیافتد چه کسی پاسخگو خواهد بود؟

او به ازدحام جمعیت در پایان هر هفته در ساحل مکسر اشاره می کند و می گوید: در تمام آخر هفته ها مکسر و تمام سواحل نزدیک به آن شلوغ است، در یک آخر هفته شاید 50 اتوبوس تور به ساحل مکسر آورده بودند. جای پارک ماشین پیدا نمی شود، خودروها تا لب ساحل می آیند. دیده ام که مردم گاهی زباله هایشان را در دریا می ریزند، زباله هایی که تجزیه ناپذیرند. شدت آسیب و فرسایش ناشی از این حجم از تردد و حضور انسان فاجعه برانگیز و اسف بار است.

سطوتزاده که روی طرح مطالعات گردشگری جزایر هرمز و لارک نیز کار کرده، اظهار می کند: بخش زیادی از سواحل خلیج فارس و جزایر آن چنین وضعیتی دارند، همه آنها با مشکل دفع زباله مواجهند و البته ازدحام بدون ضابطه و مدیریت انسان به عنوان مسافر و گردشگر. باید راهکار راهبردی درنظر گرفت، وگرنه بعید می دانم تا شش ماه دیگر جایی مثل ساحل مکسر دوام بیاورد و حتما با تخریب گسترده ای مواجه خواهد شد و دیگر ساحل صخره ای و تندیسی نخواهیم داشت که برای آن تبلیغ کنیم.

این فعال گردشگری و میراث فرهنگی تاکید می کند برای نجات سواحل خلیج فارس به ویژه ساحل مکسر که تا چند سال پیش دست نخورده و بکر بود، باید ورودی و نگهبان تعیین شود، از مردم ورودیه گرفته شود و آن را برای محافظت از این منطقه و جمع آوری زباله ها هزینه کنند. مسیر حرکت در ساحل مشخص شود، اجازه تردد و ورود به خودروها در ساحل مکسر داده نشود و ظرفیت برد تعیین شود، یعنی جمعیت محدودی روزانه وارد ساحل شوند. در این ساحل گاهی روزانه دو تا سه هزار نفر همزمان حضور دارند.