علائمی که نشان از ابتلا به نوروپاتی محیطی دارند

به نقل از العالم، فرد مبتلا به نوروپاتی محیطی در ابتدا از بی حسی در اندام ها شکایت می کند، پس از آن علائم با توجه به نوع اعصاب محیطی، حرکتی و غیرارادی، متفاوت خواهد بود.

اعصاب محیطی علائم رایجی مانند: حساسیت بیش از حد، ضعف عضلانی، درد طاقت فرسا در حین فعالیت های عادی یا وزنه زدن، بی حسی در پا و دست ها که به سمت بازو ها گسترش می یابد، از دست دادن هماهنگی و افتادن و فلج شدن اعصاب حرکتی را به دنبال دارد.

علائم و نشانه ها در صورت تحت تأثیر قرار گرفتن اعصاب غیرارادی متفاوت است: عدم تحمل گرما، تعریق زیاد یا عدم تعریق، فشار خون پایین، سرگیجه، مشکلات گوارشی، سندرم روده یا مشکلات مثانه.

نوروپاتی محیطی ناشی از آسیب عصبی برآمده از تعدادی شرایط و بیماری هاست مانند:

1- دیابت که عامل اصلی نوروپاتی محیطی است.

2- بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئی و پلی نوریت دمیلین کننده مزمن و واسکولیت.

3- عفونت هایی مانند عفونت های ویروسی و باکتریایی و همچنین زونا، هپاتیت B و C، جذام و ایدز.

4- اختلالات ارثی مانند بیماری ارثی شارکو ماری توت.

5- بیماری هایی مانند بیماری های کبد و بافت همبند، اختلالات کلیوی و کم کاری تیروئید.

6- اختلال مغز استخوان شامل سرطان استخوان، لنفوم و بیماری های نادر، آمیلوئیدوز.

نوروپاتی محیطی باعث ایجاد عوارض متعددی می شود که خطر آن در ناتوانی بدن در درک یا احساس آن ها به دلیل از دست دادن حس در اعصاب اطراف مانند سوختگی، آسیب های پوستی، عفونت، از دست دادن تعادل و زمین خوردن است.

با روش های زیر می توان از نوروپاتی محیطی جلوگیری کرد:

1- از رژیم غذایی سالم غنی از میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین برای اعصاب سالم استفاده کنید.

2- ورزش را به طور منظم انجام دهید.

3- از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی خودداری کنید.

4- مدیریت شرایط پزشکی مانند دیابت، مصرف الکل و ​​آرتریت روماتوئید.