هر آنچه در مورد کهیر باید بدانید

تبیان/کهیر یک واکنش آلرژیک رایج است. در این مطلب در مورد کهیرها، عوامل تحریک کننده آن ها و نحوه درمانشان مطالبی ارائه شده است. با ما همراه باشید...

تقریباً همه در دوره ای از زندگی شان بثورات پوستی را تجربه می کنند. کهیر ممکن است دارای برجستگی، خارش یا درد باشد و در هرجای بدن ظاهر شود. با این وجود، کهیر، همان بثورات روتین نیست. کهیر یک واکنش آلرژیک نسبتاً شایع است که تقریباً 1 نفر از هر 5 نفر در دوره ای از زندگی خود به آن مبتلا می شود. این جوش ها اغلب می آیند و می روند، و همچنین می توانند مزمن باشند.

کهیر مناطق قرمز یا صورتی برجسته شده است و کمتر از 24 ساعت دوام دارد. اگر پوست تیره تری دارید، ممکن است ناحیه برجسته شده باشد اما لزوماً قرمز یا صورتی نباشد و به همان رنگ پوست اطراف باشد. کهیر بسیار خارش دار و آزاردهنده است. گاهی اوقات آن ها به عنوان واکنش به چیزی ظاهر می شوند، اما در برخی موارد، بدون دلیل مشخصی بروز می یابند.

عوامل بروز کهیر کدامند؟

کهیر به این دلیل رخ می دهد که بدن شما چیزی، مثلاً یک غذا یا دارو، را عامل خارجی تشخیص داده و با دفع مهاجم خارجی واکنش نشان می دهد. این واکنش آلرژیک راهی است که سیستم ایمنی بدن شما برای محافظت از خودش با شناسایی خطر طی می کند. اما در برخی موارد، واکنش ها هنگامی رخ می دهد که خطری وجود ندارد.

برخی از بیماری ها مانند لوپوس و بیماری تیروئید می توانند موجب برانگیختن کهیر شوند. سرماخوردگی، عفونت های باکتریایی و ویروسی نیز دلیل دیگری هستند. بنابراین در حالی که این مشکل مسری نیست، برخی از عفونت هایی که ممکن است باعث کهیر شوند مسری هستند

گاهی اوقات، سیستم ایمنی به چیزی پاسخ می دهد، حتی اگر خطرناک نباشد، مانند غذا یا دارو. این پاسخ یک واکنش آلرژیک است و کهیر یکی از انواع واکنش های آلرژیک می باشد. و قبل از اینکه نگران تماس با شخص دیگری باشید در حالی که شما (یا آن ها) کهیر دارید، مطمئن باشید کهیر مسری نیست. این یک واکنش یا نشانه است. از تماس، کهیر به فرد دیگر سرایت نمی کند. گفته می شود، مبتلا شدن یا انتقال برخی از بیماری هایی که ممکن است کهیر ایجاد کند، امکان پذیر است.

تقریباً هرکسی می تواند به کهیر مبتلا شود و این مشکل می تواند در کودکان یا بزرگسالان بروز پیدا کند. هیچ تفاوت جنسیتی در کودکان وجود ندارد، اما در مورد بزرگسالان، آن ها بیشتر در زنان مشاهده می شوند. چند مورد پزشکی نیز وجود دارد، مانند کم کاری تیروئید، که با کهیر در ارتباط است.

چه عواملی باعث ایجاد کهیر می شوند؟

هیچ دلیل خاصی برای بروز کهیر وجود ندارد و اغلب علت واکنش شما به آلرژی های شما بستگی دارد. گاهی اوقات هیچ دلیل قابل شناسایی برای آن وجود ندارد. محرک های زیادی برای کهیر وجود دارد، اما غذاها و داروها دو مورد از متداول ترین دلایل هستند.

غذا

ممکن است آنچه می خورید یک واکنش آلرژیک ایجاد کند که منجر به کهیر می شود. مرکبات، شیر، تخم مرغ و بادام زمینی یک محرک معمول هستند.

داروها

برخی از داروها می توانند دلیل بروز کهیر باشند. به عنوان مثال، برخی از آنتی بیوتیک ها (به ویژه داروهای پنی سیلین و سولفا)، آسپرین و ایبوپروفن به عنوان القاکننده کهیر شناخته شده اند.

عفونت ها و بیماری ها

برخی از بیماری ها مانند لوپوس و بیماری تیروئید می توانند موجب برانگیختن کهیر شوند. سرماخوردگی، عفونت های باکتریایی و ویروسی نیز دلیل دیگری هستند. بنابراین در حالی که این مشکل مسری نیست، برخی از عفونت هایی که ممکن است باعث کهیر شوند مسری هستند.

عوامل دیگر

سایر محرک های رایج عبارت اند از:

• گزش و نیش حشرات، معروف به کهیر پاپولار

• شوره حیوان خانگی

• آلرژی به گرده

• تماس با چیزی که به آن حساسیت دارید (مانند لاتکس)

• آمپول های آلرژی

• قرارگیری در معرض نور خورشید

• تغییر دما، معروف به کهیر سرد

• ورزش

• استرس

• تماس با مواد شیمیایی

• خراش یا فشار بر روی پوست، معروف به کهیر درماتوگرافیک، یا خط پوست

علائم کهیر

کهیر می تواند به صورت تورم یا جوش های صورتی یا قرمز کمی برجسته یا تاول روی پوست های روشن تر ظاهر شود و در پوست تیره تر، قسمت برجسته ممکن است به همان رنگ پوست اطراف باشد. نواحی برآمده می توانند بسیار کوچک یا بسیار بزرگ باشند و همچنین ممکن است به یکدیگر متصل شوند و جوش های بزرگتری ایجاد کنند. همچنین کهیر بسیار خارش دار است.

کهیر ممکن است تغییر شکل دهد و به طور ناگهانی ظاهر شود و به سرعت از بین برود (ظرف یک روز)، تا دوباره در جاهای دیگر بدن نمایان شود. نشانه دیگری کهیر بلانچینگ یا سفید شدن است. یعنی وقتی کهیر را فشار می دهید، مرکز آن کم رنگ شود.

در حالی که اکثر موارد کهیر جدی نیستند، برخی از افراد ممکن است آنژیوادم، نوعی تورم بافت در عمق زیر پوست را تجربه کنند. این وضعیت ممکن است با کهیر مرتبط باشد، اما همچنین می تواند با آن اشتباه گرفته شود. اگر علائم آنژیوادم را مشاهده کردید، مانند تورم پلک ها یا دهان، دست ها، پاها یا گلو، به اورژانس مراجعه کنید. این می تواند نشانه ای از واکنش آلرژیک خطرناک تری باشد که به عنوان آنافیلاکسی شناخته می شود. اگر کهیر همراه با خس خس سینه، تنگی نفس، مشکل در بلع یا تب باشد، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

کهیرها چه مدت دوام می آورند؟

ممکن است علائم کهیر در عرض 24 ساعت فروکش کند؛ اما این برجستگی های متورم ممکن است در جای دیگری از بدن ظاهر شوند. به طور کلی، آن ها به دو دسته تقسیم می شوند: کهیرهای حاد کوتاه مدت و کهیرهای مزمن طولانی مدت.

کهیر حاد: کهیری که کمتر از شش هفته طول بکشد. ممکن است فقط چند دقیقه طول بکشد.

کهیرهای مزمن: کهیرهایی که بیش از شش هفته دوام دارند.

چگونه کهیر تشخیص داده می شود؟

اگر کهیر داشته باشید، ممکن است خارش به تنهایی شما را وادار به مراجعه به پزشک نماید. گاهی اوقات به راحتی می توان علت آن را متوجه شد. مثلاً ممکن است شما به بادام زمینی آلرژی داشته باشید. در سایر مواقع، باید به برخی از پرسش های پزشک پاسخ دهید تا مشخص شود چه چیزی موجب بروز این بیماری شده است.

پزشک به کهیرها نگاه می کند و در مورد سابقه سلامتی شما سؤال می پرسد. مشخص شدن علت تحریک کهیرهای مزمن بسیار دشوار است، بنابراین ممکن است پزشک آزمایشات دیگری انجام دهد. به عنوان مثال، ممکن است درخواست تست آلرژی، خون یا آزمایش ادرار را داشته باشد تا آنچه باعث واکنش شما شده است، شناسایی شود. شاید لازم باشد یک دفترچه یادداشت از مواد غذایی تهیه کنید تا ببینید آیا بین کهیر و آنچه می خورید، ارتباطی وجود دارد یا خیر.

درمان های کهیر

کهیر غالباً خودبه خود از بین می رود، اما روش های درمانی نیز وجود دارد که روند بهبود آن را تسریع می کند. رایج ترین روش های درمانی کهیر، داروهایی به نام آنتی هیستامین هستند، همان داروهایی که افراد برای آلرژی های فصلی مصرف می کنند. آنتی هیستامین ها با بلوکه کردن هیستامین، ماده شیمیایی در بدن که واکنش آلرژیک ایجاد می کند، عمل می کنند. در نتیجه می توانند خارش را کاهش دهند. بسیاری از آن ها بدون نسخه می توانند در اختیارتان قرار بگیرند (مانند بنادریل و کلاریتین)، و پزشک هم می تواند بهترین موارد را برای شرایط شما پیشنهاد کند.

توجه داشته باشید که برخی از آنتی هیستامین ها می توانند باعث خواب آلودگی شوند، بنابراین اگر در طول روز از این داروها مصرف می کنید، حتماً انواعی را که خواب آلودگی ایجاد نمی کنند تهیه کنید. این روش درمانی در بیشتر مواقع مؤثر است، اما برای برخی از افراد که بدون دلیل به طور منظم دچار کهیر می شوند، ممکن است مؤثر نباشد. برای برخی از این افراد، آنتی هیستامین ها مشکل را حل نمی کنند، و ممکن است داروهای دیگری مانند قرص یا آمپول نیز مورد نیاز باشد.

قرص های تجویزشده ممکن است شامل کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون باشند؛ اما این یک درمان کوتاه مدت است.

در صورت داشتن کهیر مزمن، آمپول های آلرژی (مانند اومالیزوماب) نیز ممکن است یک گزینه مؤثر باشد. آنتی بیوتیک داپسون همچنین می تواند قرمزی و تورم را تسکین دهد.

اگر واکنش شما شامل تورم شدید یا تهدیدکننده در ناحیه زبان یا لب ها باشد، یا اگر دچار مشکل در تنفس شده باشید، ممکن است پزشک به شما اپی نفرین (EpiPen) بدهد.

اگر دلیل بروز کهیر خود را می دانید، درمان ساده است؛ از آن دوری کنید.

چگونه میتوان از بروز کهیر جلوگیری کرد؟

جلوگیری از کهیر نیاز به اندیشه و اقدامات احتیاطی دارد. اگر از آلرژی مسبب کهیر مطلع هستید، اجتناب از آنچه به آن حساسیت دارید یک راه حل کاملاً روشن است. اگر عوامل محیطی (به عنوان مثال تغییر دمای بدن) منجر به کهیر می شود، سعی کنید تا آنجا که ممکن است موارد را به حداقل برسانید.

از آنجا که عفونت های باکتریایی و سایر بیماری ها ممکن است باعث ایجاد کهیر شوند، به طور کلی حفظ سلامتی شما نیز دستورالعمل خوبی برای جلوگیری از کهیر است. اگر تردید دارید، با پزشک خود تماس بگیرید تا دلیل را مشخص و درمان را پیدا کند.