علی باقری: ایتالیایی ها فکر کردند کارگرم نه بازیگر + عکس

مهر /علی باقری بازیگر فیلم سینمایی «دشت خاموش» ضمن اشاره به حضور موفق این فیلم در جشنواره ونیز، می گوید برخی مخاطبان ایتالیایی فکر می کردند او نه بازیگر که واقعاً یک کارگر کوره آجرپزی است.

علی باقری بازیگر سینما و تئاتر درباره تازه ترین فعالیت های خود گفت: این روزها در حال مذاکره برای چند سریال شبکه خانگی هستم. در فیلم «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی هم به تازگی نقش کوتاهی داشتم. همزمان پیگیر دغدغه های شخصی ام در حوزه تئاتر مانند آموزش و پژوهش در حوزه بازیگری هم هستم.

وی درباره تجربه حضور در سریال شبکه خانگی «همگناه» که پس از سال ها فعالیت در حوزه تئاتر و تصویر، باعث بیشتر شناخته شدنش از سوی مردم شد، گفت: این درست است اما واقعیت این است که مردم کلمه واحدی نیست و سلیقه ها و نگاه های مختلفی هم دارند. در مجموع اما در مجموع به نظر می رسد سریال های شبکه خانگی مثل «همگناه» مخاطب گسترده ای دارد. در هر حال معتقدم دیده شدن در یک کار به پارامترهای متعددی بستگی دارد که یکی از آن ها می تواند پیشنهاد یک نقش خوب، در یک زمان درست باشد.

علی باقری درباره گریم ثابت خود در آثار متنوع و عدم تأثیر منفی این تشابه ظاهر، در باورپذیری نقش هایش از سوی مخاطب گفت: بابت این پذیرش از سوی مخاطب که شما به آن اشاره می کنید واقعاً خوشحالم. مخاطبان، غالباً آنقدر طیف گسترده ای را شامل می شوند که ممکن است به هر دلیلی یک کار را دوست داشته یا نداشته باشند. به همین دلیل اینکه شما اشاره می کنید که نقش آفرینی هایم از سوی مخاطبان باورپذیر بوده، خوشحال کننده است. درباره گریم اما این مسئله درددل خودم هم هست و واقعاً دوست دارم با گریم های متنوع تری در آثار حاضر شوم که هنوز فرصت نشده است. امیدوارم زمان مناسب آن برسد و فکر می کنم هنوز زمان دارم. گریم، لباس، لوکیشن و مواردی از این دست معمولاً به کمک بازیگر می آید تا نقشش را باورپذیر ایفا کند. این از خوش شانسی من بوده است که این گریم مشابه در نقش های مختلف، برای مخاطب باورپذیر بوده است.

احمد بهرامی دقیقاً می دانست در «دشت خاموش» چه می خواد

بازیگر فیلم سینمایی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی، درباره این فیلم تحسین شده در جشنواره ونیز و جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: من درباره کاره ام معمولاً خیلی سخت گیرم اما فیلم «دشت خاموش» از آن تجربه هایی است که بارها می توانم به حضور در آن افتخار کنم. احمد بهرامی در مقام کارگردان دقیقاً می دانست چه می خواهد و به خوبی هم توانسته همه اجزای کار را در کنار هم هدایت کند. من به عنوان بازیگر فیلم شاید بیشتر به چشم بیایم اما همه اجزای فیلم مانند فیلمبرداری و یا طراحی صحنه هم فوق العاده عمل کرده اند. یک تیم خوب دورهم جمع شده و توانسته اند به ایده کارگردان اعتماد کنند.

باقری درباره واکنش تماشاگران خارج از کشور نسبت به نقش آفرینی خود در «دشت خاموش» گفت: در حاشیه اکران فیلم در ایتالیا، یکی از مخاطبان سراغم آمد و گفت همان طور که همایون ارشادی در فیلم «طعم گیلاس» توسط عباس کیارستمی کشف شد، شما هم بعد از این فیلم می توانید وارد عرصه بازیگری شوید و بازی های بزرگی خواهید کرد. تصورش این بود که کارگر کوره آجرپزی هستم و در عرصه بازیگری تازه کارم. به نظر صحبت از این میزان باورپذیری، بهترین تعریف از کار یک بازیگر است و من خیلی آن را دوست داشتم.

حکایت جامعه ای که تمایلی به تغییر ندارد!

وی درباره موقعیت انسانی فیلم «دشت خاموش» و جایگاه مضامینی چون اعمال قدرت نسبت به زیردستان در آن هم گفت: می توانم به عنوان یک مخاطب و منتقد درباره نگاه استعاری و جهان شمول فیلم به مضامین انسانی همچون قدرت، صحبت کنم اما واقعیت این است که در مقام بازیگر به این مباحث فکر نمی کردم. تمام تلاشم آن بود که صحنه ای که قرار است در آن بازی کنم را باورپذیر اجرا کنم و خوب از آب دربیاورم. اما اگر بخواهم از بیرون نگاهم به فیلم را بگویم فکر می کنم «دشت خاموش» حکایت یک جامعه کوچک و منفعل است که تمایلی هم به تغییر ندارد. چیزی شبیه حال و روز همین روزهای بخشی از جامعه ما. تلاش کردم این بی تفاوتی نسبت به موقعیت پیرامونی را که به یک انهدام منجر می شود، در بازی ام به تصویر درآورم.

باقری درباره شرایط فیلمبرداری «دشت خاموش» هم گفت: فیلمبرداری این پروژه در تیرماه بود و واقعاً دمای هوا بسیار بالا بود. در برخی صحنه ها نیاز به آتش هم داشتیم. طبیعتاً این دشواری ها خیلی برای مخاطبی که به تماشای فیلم می نشیند، موضوعیت ندارد اما واقعیت این است که نباید این سختی ها بر خروجی کار تأثیر بگذارد. مخاطب برای تماشای فیلم هم هزینه بلیت می دهد و هم وقت می گذارد، به همین دلیل هرچقدر هم شرایط تولید یک پروژه سخت باشد، این وضعیت را توجیه مناسبی برای ضعف اجرایی یک فیلم نمی دانم.

این بازیگر درباره همکاری مشترک با فروغ قجابگلی در 2 سریال «همگناه» و «یاور» هم توضیح داد: با خانم قجابگلی در تئاتر آشنا بودم و به نوعی در تئاتر پیشکسوت هم محسوب می شود. ترکیب نقش آفرینی ما در «همگناه» جواب داد و مورد توجه قرار گرفت. در سریال «یاور» چندماهی از نقش آفرینی من گذشته بود هنوز نقش مقابلم انتخاب نشده بود، وقتی که به این گزینه رسیدند برایم جالب بود. در مجموع علاقمند به تجربه های متنوع در بازیگری هستم که این نقش آفرینی مشترک هم یکی از همین تجربه ها برایم بود.

علی باقری در پایان درباره تکرار ایفای نقش آدم های سختی کشیده در کارنامه اش هم گفت: درباره ایفای نقش آدم های سختی کشیده تا جایی که شبیه به زندگی خودمان است، حساسیتی ندارم و آن را بد نمی دانم. فکر می کنم افراد سختی کشیده ای که امروز طیف گسترده ای را شامل می شوند، شاید به همین دلیل با نقش های من ارتباط برقرار می کنند، اما طبیعتاً برخی نقش هایی که تا به امروز داشته ام را دوست ندارم تکرار کنم و به دنبال تجربه های تازه تر هستم.