گیتی قاسمی: «زیرخاکی»، تافته جدابافته تلویزیون است + عکس

خبرآنلاین/ گیتی قاسمی، بازیگر نقش «کشور» در مجموعه «زیر خاکی»، معتقد است که این سریال، یکی از بهترین تولیدات دوسال اخیر تلویزیون است و به نوعی تافته جدابافته به شمار می آید.

این روزها «زیر خاکی» با کارگردانی جلیل سامان، روی آنتن شبکه یک سیما می رود؛ سریالی طنز که گیتی قاسمی، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر، ایفاگر یکی از نقش های اصلی آن است. این شخصیت سریال، از همه لحاظ در تقابل با «پریچهر» با بازی ژاله صامتی قرار دارد و استفاده از لهجه لری، باعث شده تا قاسمی، نظر مخاطبان را بیشتر به خود جذب کند.

گفت وگویی با این بازیگر داشته ایم که در ادامه می خوانید.

شما در چند سریال ، با لهجه های متفاوتی صحبت کرده اید، این مهارت را چگونه کسب می کنید؟

با تمرین و معاشرت با افرادی که به یک لهجه یا زبان دیگر صحبت می کنند، می توانم آن را یاد بگیرم و تا کنون در فیلم هایم، به جز ترکی، تقریبا با تمام زبان ها و لهجه ها صحبت کرده ام. کما این که در «زیر خاکی» با زبان لری، زبان مادری ام صحبت کردم.

صحبت کردن با یک لهجه دیگر، این نگرانی را در شما ایجاد نکرد که نتوانید آن را به درستی بیان کنید و نسبت به شما انتقاداتی مطرح شود؟

چرا این موضوع را با جدیت تمام بررسی کردیم و سعی داشتیم تا هنگام ایفای این نقش و بیان کلمات، هیچ توهین و یا اغراقی در کلام وجود نداشته باشد، حتی این شخصیت را یک فرد باهوش در نظر گرفتیم که می گوید می توانم فارسی صحبت کنم، اما نمی خواهم اصالتم را از دست دهم. ضمن این که معتقدم در هر قومی، هر نوع آدمی می توانیم پیدا کنیم.

داستان در شهر تهران رخ می دهد که همه به زبان فارسی صحبت می کنند، پس وجود یک زبان و یک لهجه دیگر ضرورت چندانی نداشت، وجود زبان لری برای شخصیت کشور در سریال را می توانیم بگذاریم به پای این هدف که کارگردان قصد داشته جذابیت بیشتری در سریال ایجاد کند و مخاطب را پای تلویزیون بنشاند؟

فکر می کنم «زیر خاکی» پیش از این، مخاطب خود را به عنوان یک سریال طنزِ مستقل، جذب کرده بود و نیازی به روش جدید برای جذب بیننده نداشت. با این حال فکر می کنم برای شیرین تر شدن کار و معرفی یک خطه جغرافیایی ایران، از زبان لری استفاده شد تا همه مردم با یک سری از اصطلاحات یک منطقه خاص آشنا شوند؛ مثل اصطلاح دو گِل یعنی دو همسر. حتی به آقای سامان هم این پیشنهاد را دادم که خودم می توانم به این زبان صحبت کنم و ترجمه آن ها را هم هم زمان بگویم.

ژاله صامتی بازیگر نقش پریچهر و گیتی قاسمی در نقش کشور در سریال «زیرخاکی»
در همان قسمتی که صحبت از دو همسر شد، به نظر می رسید که آقای سامان می خواهد بگوید اگر فردی دو زن هم بگیرد، هیچ ایرادی ندارد، چنین رویکردی در سریال وجود دارد؟

خیر، سوتفاهم ایجاد شده است، زن اول فوت شده، بعد آقای مروت پور با کشور خانم ازدواج کرده است. آقای سامان نمی خواست بگوید هم زمان چند همسر داشته باشید، ما چند همسری را تبلیغ نکردیم، چه بسا که من بسیار مخالف این موضوع هستم. ما می خواستیم بگوییم اگر فردی طلاق گرفت و یا همسرش فوت کرد، هیچ ایرادی ندارد که دوباره ازدواج کند.

ما در سریال «زیرخاکی»، چند همسری را تبلیغ نکردیم، چه بسا که من بسیار مخالف این موضوع هستم
روشن فکری کشور خانم و حساسیت بیش از اندازه شخصیت پریچهر، یک تضاد جالبی را به وجود آورده است. می توانیم بگوییم که ویژگی کاراکتر شما به حساسیت نقشی که خانم ژاله صامتی بازی می کند، دامن زده است؟

پریچهر این حساسیت را داشت اما چون الان یک سری موارد را به صورت عینی می بیند، این موضوع برایش نگران کننده تر شده است. یکی از دلایلی که از شخصیت کشور استقبال کردم، این بود که می خواستم اثبات کنم، شعور، یک مسئله ذاتی است و فرقی ندارد که در کدام شهر، روستا و یا قومیت زندگی می کنیم، مهم این است که درک اجتماعی و شخصی داشته باشیم و بتوانیم فرهنگ سازی کنیم.

با توجه به بازخوردهایی که از پخش «زیرخاکی» گرفته اید، این سریال را موفق می دانید؟

با این که سریال پس از ماه رمضان روی آنتن رفت، اما باز هم مخاطب خود را دارد و این اتفاق هم به خاطر آقای سامان است که روی یک داستان و موضوع خوب دست گذاشته و آن را پرورش داده است.

انتخاب، تعریف و شاد بودن یک قصه و زمان روایت آن، در میزان محبوبیت سریال بسیار تاثیر گذار است، ضمن این که من معتقدم «زیر خاکی» از تمام سریال هایی که من در دو سال اخیر دیده ام، بهتر است. در واقع باور دارم «زیرخاکی» تافته جدابافته تلویزیون است، چون یک سریال آپارتمانی متکی بر کلیشه های جامعه نیست، مخاطب باهوش هم این تفاوت را درک می کند.

من معتقدم «زیر خاکی» از تمام سریال هایی که من در دو سال اخیر دیده ام بهتر است. در واقع، تافته جدابافته تلویزیون به شمار می آید، چرا که یک سریال آپارتمانی متکی بر کلیشه های جامعه نیست
«نون .خ» و «پایتخت» هم از سریال هایی بودند که در یکی دو سال اخیر ساخته شده اند؛ آیا فضا، ایده پردازی و داستان «زیر خاکی»، با این دو سریال قابل مقایسه است؟

«نون. خ» را کامل ندیدم اما دیدگاه متفاوت کارگردانش، استقبال بی نظیری را برای این سریال به ارمغان آورد، سریال «پایتخت» هم با همان فصل اول مردم را جذب خودش کرد و جذابیت های زیادی برای مردم داشت.

فکر می کنم این اتفاق برای «زیرخاکی» هم رخ داده و همان روند موفقیت آمیزی را که «پایتخت» طی کرده است، دنبال می کند. به عقیده من، سریالی موفق است که هر فصل آن حرفی برای گفتن داشته باشد.

یک عقیده ای وجود دارد که ساخت فصل های بیش تر از یک سریال صرفا جذابیت سریال را از بین می برد و بهتر است که سریال در اوج باقی بماند. ممکن است این عقیده بخاطر نداشتن سریال های چند فصلی بالا ایجاد شده باشد؟

اتفاقا من معتقدم که ساخت چنین سریال هایی کاملا مناسب فضای تلویزیون است و فکر می کنم سریال های چند فصلی شاید برای شبکه نمایش خانگی پاسخگو نباشد. اما تلویزیون تعداد بسیار زیادی مخاطب دارد که از این موضوع استقبال می کنند. فکر می کنم نباید صرفا به افرادی که در کلان شهرها زندگی می کنند و به همه پلتفرم های شبکه نمایش خانگی دسترسی دارند، نگاه کنیم، ما در برابر تمام افرادی که در شهرها و روستاها زندگی می کنند و تعدادشان هم کم نیست مسئول هستیم.

گیتی قاسمی
موضوعی که وجود دارد این است که تعدادی از مردم به پلتفرم های شبکه نمایش خانگی دسترسی دارند و چون حق انتخاب دارند، ترجیح می دهند سریالی را تماشا کنند که با کیفیت تر است و بخشی از همین مخاطبان به سمت سریال شبکه نمایش خانگی می روند. موضوعی که در چند سال اخیر مطرح شد آن هم کاهش کیفیت ساخت و کمبود سریال طنز در تلویزیون بوده است. شما موافق این موضوع هستید؟

بله، من کاملا موافق این موضوع هستم و حتی بعضی اوقات دلم از بازیگران آن سریال ها می گیرد، چون می دانم آن فرد تا چه اندازه توانمند است اما در یک قالبی قرار می گیرد و بسیار بد بازی می کند. همه این عوامل در ساخت سریال تاثیر گذار است. بازیگری فقط یک بخش از ساخت سریال است. ممکن است هنگام ساخت سریال بازیگردانی در کار نباشد تا سریال را باورپذیر کند، در نتیجه گاهی اوقات، مخاطب جای اینکه گریه کند، می خندد، همین موضوع باعث می شود اعتماد تماشاچی از بین برود و در نهایت بگوید من اصلا تلویزیون تماشا نمی کنم، چرا نباید کاری کنیم که مردم تلویزیون تماشا کنند؟

ما یک زمانی سریال های بی نظیر و جذابی مثل «سربداران»، «همسران»، «آرایشگاه زیبا» و «پدر سالار» را داشتیم. شاید اگر الان کسی دیالوگ های «پدر سالار» را ببیند، بگوید چه کسی اینگونه صحبت می کند، اما اگر این سریال دوباره پخش شود، همه آن را تماشا می کنند و مخاطبانش بیش تر از برخی سریال ها خواهد بود.

یک زمانی سریال های بی نظیر و جذابی مثل «سربداران»، «همسران»، «آرایشگاه زیبا» و «پدر سالار» را داشتیم. شاید اگر الان کسی دیالوگ های «پدر سالار» را ببیند، بگوید چه کسی اینگونه صحبت می کند، اما اگر این سریال دوباره پخش شود، همه آن را تماشا می کنند و مخاطبانش بیش تر از برخی سریال ها خواهد بود
بسیاری از بازیگرها پس از مدتی از تلویزیون دل زده می شوند و یا تلویزیون را کنار می گذارند یا بازیگری را، چرا این اتفاق رخ می دهد؟

بسیاری از بازیگران دیگر در تلویزیون فعالیت ندارند، چون مگر چند سال یک بار سریالی مانند «زیرخاکی» یا «نون. خ» ساخته می شود، که سریال قوی ای باشد و بازیگر آن را بپسندد. من مطمئنم که اگر امثال این سریال ها ساخته شود، قطعا بازیگران با جان و دل از آن ها استقبال می کنند. درگذشته بسیاری از بازیگران با تلویزیون به شهرت می رسیدند و بعد وارد سینما می شدند، اما حالا اینگونه نیست.

خود شما مدتی کم کار شده بودید، این کم کاری به کیفیت ساخت سریال ها ارتباط داشت؟

کار خوب به من پیشنهاد نمی شد و تصمیم هم نداشتم در سریالی ایفای نقش کنم، اما سریال «زیرخاکی» یکی از دلایلی بود که من را به تلویزیون برگرداند. سریال ها و نقش هایی که به من پیشنهاد می شد کاملا تکراری بود و من دنبال ایفای یک نقش جدید بودم.

پژمان جمشیدی، بازیگری است که انتقادات زیادی به او وارد شده، واقعا کسی در عرصه دیگری فعالیت داشته است، نمی تواند وارد هنر شود؟

همه ما از عرصه دیگری، به نام عرصه زندگی وارد هنر شدیم. حالا مهم نیست که پیش از این حرفه ایشان چه بوده است. این فضا نیاز به آموزش و بلدی دارد، اگر کسی آن مهارت ها را پیدا کند و جلوی دوربین حاضر شود، قطعا ماندگار می شود.

مهسا بهادی