سعدیه یکی از ظرفیت های گردشگری مغفول مانده شیراز است

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، سعدیه یکی از ظرفیت های گردشگری مغفول مانده شیراز است.

داستان چیست؟

یک مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه گردشگری با اشاره به ظرفیت های ایران در حوزه ادبیات گفت: گردشگری ادبی از شاخه های گردشگری فرهنگی و ایران در این شاخه دارای ظرفیتی بسیار غنی است و در کشور هم شیراز به لحاظ وجود حداقل دو شخصیت بارز ادبی جایگاه ویژه ای دارد.

محسن عامری با یادآوری اینکه چهره های فاخر ادبی در کشور وجود دارد اما مشاهر ادبی مدفون در شیراز در قله ادبیات فارسی قرار می گیرند، گفت: شیراز جز شهرهایی است که علاوه بر ظرفیت های طبیعی، میراثی و تاریخی، ظرفیت گردشگری فرهنگی را در بخشهای مختلف به ویژه ادبیات دارد.

عامری گفت: یکی از مسائل مدنظر مسئولان توسعه و بهسازی آرامگاه حافظ و آرامگاه سعدی بوده و از گذشته پیش از انقلاب تاکنون در این زمینه تلاش هایی انجام شده و تداوم دارد. آنچه که ما به عنوان آرامگاه سعدی با آن مواجه هستیم حاصل همین تلاش های قبل تا بعد از انقلاب است. حال آنکه در کشورهای توسعه یافته تلاش می شود که مدل های این چنینی به یک نقطه کانونی در توسعه گردشگری بدل شود.

او با بیان اینکه آرامگاه شخصیت نام آور و جهانی همچون سعدی به عنوان یک کانون جذب گردشگر می تواند و باید تاثیر مثبتی را بر محیط پیرامونی خود یا همان محله سعدی داشته باشد، ادامه داد: متاسفانه در خصوص این شخصیت ممتاز، فعالیت های گردشگرپذیری محدود به محوطه آرامگاهی است و تنها در همان محدوده خدماتی به گردشگران ارائه می شود.

عامری با اشاره به اینکه تا قبل از مواجهه به همه گیری کرونا غرفه های مختلفی در محدوده آرامگاه و درون آن وجود داشت و خدماتی را عرضه می کرد که اکنون همین خدمات هم محدود و متوقف شد، گفت: آن ایده آل که بتوانیم حداکثر بهره را از وجود این ظرفیت یا ظرفیت های مشابه ببریم، تاکنون محقق نشده و ظاهرا برنامه جامعی نیز وجود ندارد.

این مدرس و پژوهشگر حوزه گردشگری گفت: در دنیا همیشه برای گردشگران یک نقطه کانونی تعریف شده و متناسب با جنس نقطه کانونی، در پیرامون فضاهایی به عنوان بارانداز یا نقاط رسوب گردشگر تعریف می شود؛ به این معنا که گردشگر را به شکلی نامحسوس هدایت می کنند تا زمان بیشتری در یک مجموعه گردشگری وقت سپری کند و در نتیجه تجربیات عمیق تری کسب کرده و امکان بهره بیشتر اقتصادی برای کشور میزبان فراهم شود.

وی با بیان اینکه متاسفانه در هیچ کدام از مناطق گردشگری در ایران چنین اتفاقی را شاهد نیستیم، محدودیه سعدیه را یکی از نقاط دارای پتانسیل مناسب برای رسوب گردشگر دانست و گفت: می توان زمینه ای فراهم کرد که گردشگر با آثار سعدی ارتباط بیشتری برقرار کرده و تجاربی را از آنهال کسب کند؛ این کار با پیش بینی غرفه های فرهنگی و هنری مرتبط در نقاط مختلف سعدیه و نه متمرکز کردن همه در محدوده آرامگاه امکان پذیر است.

عامری با بیان اینکه تاکنون حتی در غرفه صنایع دستی آنچه که به صورت خاص آثار و نثر سعدی در آنها استفاده شده باشد به صورت متمرکز در یک نقطه عرضه نشده است، افزود: به تعداد انواع رشته های صنایع دستی که وجود دارد، می توان در محله سعدی خانه های مختلفی تعریف و آن مکان را به عنوان محل تولید و عرضه با محوریت آثار و شخصیت جناب سعدی، مشخص و تثبیت کرد.

او ادامه داد: برای مثال دست بافت هایی که در آنها از آثار سعدی اتفاق افتاده باشد، یا خاتم و قلم زنی و ...چه در قالب محتوا و به صورت فرم استفاده شود و اثر هنری خاص خود را خلق کند.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه مشاعره، آموزش شعر خوانی، قرائت نثر سعدی، موسیقی و نمایش فیلم و انیمشین، بازی های کامپیوتری و فضای مجازی که براساس نثر سعدی تولید شده باشد یا بازی ها و نقل هایی برداشت شده از حکایات و .... می تواند در محله سعدی نمود و بروز داشته باشد، گفت: می توان برای اجرای این ایده های فضاهایی را در این محله ایجاد و از افراد بومی ساکن در محله سعدی استفاده کرد.

عامری خاطر نشان کرد: با چنین اقدامی علاوه بر ایجاد فضای کافی برای اشتغال و مدیریت فرهنگی که در محله سعدی اتفاق می افتد، ناهنجاری های اجتماعی نیز در این محله کاهش یافته و به صورت مستقیم و غیر مستقیم فرصت های اشتغال بسیار جدی در این وادی تعریف خواهد شد و آمار ماندگاری گردشگر در این مجموعه افزایش پیدا می کند.

این صاحب نظر حوزه گردشگری با اشاره به آنکه ماندگاری گردشگر، ضرورت ایجاد و توسعه اماکن اقامتی و پذیرایی را هم در همین محله ایجاب و سرمایه گذاران را به سمت آن متمایل می کند، گفت: چنین اقداماتی بیش از آنکه نیازمند سرمایه کلان باشد، به یک نظام مدیریتی، آموزشی مناسب و صحیح و اصولی نیاز دارد.