با تعدادی از دیدنی های معروف شهر بابک آشنا شویم

ایرنا/ این خبر به جهت آشنایی شما با تعدادی از دیدنی های معروف شهر بابک نگارش شده است .

روستای صخره ای تاریخی میمند

اگر در زمان حاضر قصد سفر به هزاره تاریخ را دارید، عزیمت به میمند شما را به مقصودتان می رساند، روستای اسرارآمیزی که در 30 کیلومتری شهر بابک و 170 کیلومتری شمال غرب مرکز استان واقع شده، علی رغم اینکه عمرش به سه هزار سال می رسد، هنوز هم ساکنانی دارد و به عنوان هفتمین منظر فرهنگی، طبیعی و تاریخی در جهان موفق به دریافت جایزه مرکوری شده است. نقل قول های متفاوتی در رابطه با قدمت روستای صخره ای تاریخی میمند گفته شد؛ بعضی آن را به قرون هشتم و هفتم پیش از میلاد نسبت داده و برخی آن را متعلق به قرون دوم و سوم میلادی و برخی هم براساس سنگ نگاره ها و نقوش صخره ای موجود در این منطقه، قدمت آن را به چند هزار سال قبل می دانند.

در این مورد از دیدنی های معروف شهر بابک آنچه که بیش از همه نگاه هر بیننده ای را به خود جلب می کند بافت و ساختار خانه ها در دل صخره هاست که در ساخت این خانه ها نه نشان از آجر، نه ملات و نه خشت است و این همه زیبایی که به یکجا در طول مدت زمان طولانی آفریده شده است امروز همه را غرق خود کرده است. فضای داخل خانه ساده و دلنشین طراحی و چیده شده است، کف آنها اغلب از گلیم، نمد و قالی های دست باف میمندی فرش شده و طاقچه هایی در اتاق ها کنده شده است که محل نگهداری ظروف، چراغ و جای رختخواب ها است که تعدادی از این خانه ها به واحدهای بومگردی تبدیل شده اند تا گردشگران از تجربه بی نظیر اقامت در این روستای سه هزار ساله لذت ببرند.

غار ایوب، بزرگترین غار آذرین ایران

ایوب نام غاری است که نقش زیارتگاهی دارد و در کوهی به همین نام در جنوب شهر دهج واقع شده است. این غار که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، از اواخر فصل بهار که هوا به تدریج گرم می شود تا پایان تابستان که هوا به تدریج خنک می شود با عظمت شکوه خاص خود پذیرای دوستداران طبیعت و مشتاقان خود از شهرها و روستاهای هم جوار خود برای تفریح و زیارت می شود.

پهنای دهانه غار 98متر، و ارتفاع آن 68 متر و عمق آن 200 متر است. این دهانه بزرگترین دهانه غارهای آذرین ایران است و آن را نتیجه انفجار حاصل از برخورد آب و گدازه های آذرین داسیتی می دانند. پس از تشکیل دهانه غار؛ اختلاف دما و رطوبت باعث خردشدگی سنگها شده، و عمق غار افزایش یافته است. فرسایش باد نیز با کوبیدن ماسه به دیواره ها، حفره هایی لانه زنبوری را در دیواره غار بوجود آورده است.

اعتقاد بر این است که حضرت ایوب مدتی در اینجا زندگی کرد که امروزه اثر آن به صورت ردپای آن حضرت بر سینه صخره ای غار برجای مانده است. دهانه بسیار بزرگ غار در نیمه های کوه در ارتفاع بالا قرار دارد در گوشه ای از دیواره شرقی و سقف، شریان باریکی از آب سالهای سال دست نوازش را بر سینه سخت سنگ سائیده و از آن صخره ای لعل با ظرافتی بی نظیر بوجود آورده است در پای این دیواره حوضچه های کوچک قرار دارد که این آب در آن جمع می گردد. آب خنک و گوارا به خصوص برای تشنگانی که خسته از کوه پیمایی به این مکان می رسد، با نوشیدن جرعه ای از این آب خستگی راه را از دل می زدایند.

امامزاده سبزپوشان

گهگاهی آدمی برای فراغ از زمین و زمینی ها و هر آنچه ذهن و جسم را به خود مشغول کرده، در پی ملجایی ست که با پروردگار خود خلوت کند و بار دیگر دل را به یار و معبود حقیقی گره زند، زیارتگاهی را می جوید که مرغ دلش را در آشیان معشوق بنشاند.

در 45 کیلومتری شمال شرقی زیارتگاهی قرار دارد که مقبره محمد و زید دو برادر مشهور به سبزپوشان است که نسب آنان به امام موسی بن جعفر (ع) می رسد.

امامزاده سبز پوشان مکانی زیبا در دل کوهستان است که در همه ایام میزبان دل شکستگان و حاجتمندانی است که از شهربابک و از شهرستان های اطراف به آن پناه می آورند. طبیعت دلکش و کوهستانی آن نیز مکان مناسبی است تا گردشگران ساعاتی را از زندگی شهرنشینی فاصله بگیرند و به آرامش برسند.

عمارت موسی خانی

اگر به داخل شهر هم سری بزنید و به محله سفلی برسید بنایی خشتی نظرها را به خود جلب می کند، برای ورود به این عمارت با شکوه باید از در چوبی دو لنگه ای گذشت، که سقف ورودی آن با معماری جذابی طراحی شده است. از راهروهایی که تعبیه شده عبور می کنم و به داخل فضای بیرونی عمارت می رسم.

حیاط بزرگی که دیوارهایش با گچ بری هایی منقش شده، حوض آبی رنگ مستطیل شکل وسط حیاط که دور تا دورش باغچه و گل است، درهای چوبی که با شیشه های رنگ جذاب تر شده اند، همه آدمی را به یاد معماری دوره قاجار می اندازد. عمارت موسی خانی از بناهای تاریخی زمان قاجاریه است، تاریخ احداث این بنا 1270-1265 هجری قمری و مساخت آن هفت هزار و 500 متر مربع است که سه هزار و 300 متر زیربنا، پنجهزار و 200 متر مربع باغ عمارت را شامل می شود.

پس از حاج محمد علی ملقب به حاج آقا فرزندش در شهر بابک به حکومت رسید. دوران حکومت او هم زمان با سلطنت محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار بود و موقوفات بسیاری داشت. وی نزدیک 30 سال حکومت کرد و عمارت بزرگی ساخت که به "عمارت موسی خان" معروف است و امروزه سازمان میراث فرهنگی از آن محافظت می کند.