پیشنهاد پژوهشگاه میراث فرهنگی برای آثار منتشر نشده کابلی

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، پیشنهاد پژوهشگاه میراث فرهنگی برای آثار منتشر نشده کابلی مطرح شد.

قضیه چیست؟

میرعابدین کابلی، باستان شناس پیشکسوت و مدیر سابق موزه ملی ایران در سن 78 سالگی و بر اثر نارسایی کلیه درگذشت. بهروز عمرانی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در پیامی سومین روز درگذشت کابلی را تسلیت گفت و بیان کرد: «سه روز از فقدان استاد عزیز میرعابدین کابلی، استاد پیشکسوت میراث فرهنگی و باستان شناسی ایران گذشت. کشور ما در روزهایی سخت و دلگیر به سر می برد و هر روز خبر درگذشت عزیزی ما را سوگوار می کند و یک سالی است که جامه سیاه عزا بر جامعه جهانی و بالطبع ایرانی پوشانده است. استاد کابلی عزیز عمری طولانی را در راه خدمت به فرهنگ و باستان شناسی ایران سپری کرد و در حالیکه همچنان قلبش در گرو مهر این آب و خاک بود، چهره در نقاب خاک کشید.

میرعابدین کابلی خود تاریخ باستان شناسی ایران است. از اولین فارغ التحصیلان گروه باستان شناسی دانشگاه تهران و از اولین باستان شناسان ایرانی است که خود بدون کمک باستان شناسان خارجی به تحقیق و تفحص در گذشته تاریخی ایران پرداخت. پژوهش های سترگ وی در محوطه های کلیدی فرهنگی ـ تاریخی ایران از قبیل شهداد، شوش و قمرود و ده ها محوطه و پروژه دیگر چراغ هایی را در تارک باستان شناسی ایران برافروخت که تا همیشه رهنمای دانش پژوهان باستان شناسی در ایران خواهد بود.

در قمرود برای اولین بار روابط فرهنگ های پیش از تاریخ فلات مرکزی و ارتباط آن با فارس و خوزستان را شناسایی کرد. در شهداد به راستی به عنوان خلف صالح استاد علی حاکمی کاوش های وی را به پیش برد و با تداوم حفاری های وی بسیاری از ناشناخته های فرهنگ های عصر مفرغ جنوب ایران آشکار شد. در شوش شاید کابلی تنها باستان شناس ایرانی بود که در خود این توانایی را می دید که پا به جای باستان شناسان نامدار و بزرگ نهاد و با انجام کاوش هایی هدفمند در شوش به بسیاری از سوالات باستان شناسی شوش مخصوصا در دوره هخامنشی پاسخ داد.

شاگردان زیادی تربیت کرد و حتی پس از بازنشستگی هیچ وقت ارتباط خویش را با جامعه و دنیای باستان شناسی تا روز آخر قطع نکرد. در تمام همایش ها، سخنرانی ها و اتفاقات باستان شناسی ایران در صف اول حاضر بود و با اخلاق گرم و منش متواضعانه حتی دانشجویان جدید را به خود جذب می کرد و همیشه در پاسخ دادن به سوالات پژوهشگران و دانشجویان پیشگام بود.

پژوهش های میرعابدین کابلی و کارهای تاثیرگذار او بگونه ای است که حتی باستان شناسان و محققان خارجی نیز به آن اذعان داشته و نمی توان در کارهای آنها پژوهشی دید که به انتشارات استاد کابلی ارجاع نشده باشد. از ایشان گنجینه ای عظیم از اطلاعات باستان شناسی منتشرنشده به جای مانده، امید است که با همکاری خانواده محترم ایشان امکان انتشار هرچه بهتر آثار منتشر نشده ایشان فراهم شود و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری آمادگی کامل خویش را برای به سرانجام رساندن این مقصود اعلام می کند.»

کتاب شوش از جمله دست نوشته های به سرانجام نرسیده میرعابدین کابلی است که حمیده چوبک، رئیس پیشین پژوهشکده باستان شناسی در روز درگذشت این استاد پیشکسوت باستان شناسی با اشاره به آن گفته بود: درست است که این کتاب نیمه کاره ماند، اما امیدوارم در همین حد را هم چاپ کنند.

او به دیگر آرزوهای نافرجام میرعابدین کابلی از جمله احیای دیوار شوش اشاره کرد و گفت: ایشان همیشه آرزو داشت دیوار هخامنشیان در شوش با آجرهای لعابدار احیا شود، تلاش زیادی برای تهیه آجرهای لعابدار انجام داد، به کوره های آجرپزی زیادی هم سر زد، حتما مدارکشان در شوش موجود است. اما حیف که آن تلاش و آرزو برآورده نشد. امیدوارم به خاطر اقدامات ارزنده آقای کابلی حداقل این آرزو برآورده و دیوار شوش احیا شود.