سپاسگزاری چگونه سلامتی را تحت تأثیر قرار می دهد؟

تبیان/وقتی احساس ناامیدی و ناتوانی می کنیم، قدردانی کردن غیرممکن به نظر می رسد؛ اما واقعیت این است که سپاسگزاری حین سختی ها همان چیزی است که به آن نیاز دارید چون احساس پوچی و ناامیدی را از شما دور می کند. ضمناً سپاسگزاری، کلید پیشگیری از آسیب های فیزیکی و هیجانی در زمان هایی است که با استرس و اضطراب دست و پنجه نرم می کنید.

وقتی زندگی سرناسازگاری با شما می گذارد، انرژی تان را می بلعد و قدرت تصمیم گیری را از شما می گیرد، آخرین چیزی که به ذهنتان می رسد سپاسگزاری است. چون به هر حال، قدردانی و سپاسگزاری یک واکنش هیجانی برای تحسین چیزهایی است که داریم. وقتی احساس ناامیدی و ناتوانی می کنیم، قدردانی کردن غیرممکن به نظر می رسد؛ اما واقعیت این است که سپاسگزاری حین

سختی ها همان چیزی است که به آن نیاز دارید چون احساس پوچی و ناامیدی را از شما دور می کند. ضمناً سپاسگزاری، کلید پیشگیری از آسیب های فیزیکی و هیجانی در زمان هایی است که با استرس و اضطراب دست و پنجه نرم می کنید.

موقعیت های سختی که در آن ها قرار می گیریم، چالش هایی هستند که باید در آن ها، قدردانی کردن را تمرین کنیم. هر چند درست است که سپاسگزاری می تواند یک واکنش هیجانی ناخودآگاه نسبت به خیلی از موقعیت های زندگی باشد؛ اما این تمام ماجرا نیست. چیزی که بیشتر واقعیت دارد این است که سپاسگزاری یک دیدگاه درونی است؛ لنزی که ما دنیا را با آن می بینیم و دقیقاً همان چیزی که می توانیم کنترلش کنیم. جدال برای سپاسگزاری کردن از این توقع ناشی می شود که انتظار داریم زندگی برای ما حتماً جور خاصی باشد و وقتی چنین نیست، ناامید و عصبانی می شویم.

شاید قبلاً به آن فکر نکرده باشید: انتظار دارید زندگی چگونه باشد؟ مثلاً سال 2020 را در نظر بگیرید: آیا انتظار داشتید با یک پاندمی جهانی روبرو شوید؟ مطمئناً خیر!

آیا واقعاً می توانیم متوجه شویم چه اتفاقی قرار است بیفتد؟ طی سال گذشته، خیلی از افراد مبتلا به سرطان شدند، خیلی از افراد در سوانح رانندگی جان خود را از دست دادند، خیلی از پدر و مادرهای خوشحال و امیدوار، فرزندشان با نقص های مادرزادی متولد شد. هیچ کدام از این اشخاص انتظار این حوادث متحول کننده را نداشتند، اما با این وجود این اتفاق ها افتاد. وقتی دیدگاه ما نسبت به زندگی با این باور محدود می شود که زندگی باید جور خاصی که ما می خواهیم باشد، عجیب نیست که سپاسگزاری کردن برایمان کار بسیار سختی به نظر برسد.

سپاسگزاری تنها زمانی ممکن می شود که درک کنیم هر آنچه داریم یک نعمت است.

تجربه نشان داده ما هر چه بیشتر داشته باشیم، کمتر قدردانی خود را نسبت به داشته هایمان ابراز می کنیم. به عبارتی دیگر، زیاد داشتن باعث می شود احساس کنیم مستحق آن هستیم؛ اما عکس این حالت در مورد کسانی که در فقر به سر می برند وجود دارد: آن هایی که در فقیرترین کشورهای دنیا زندگی می کنند، بابت آنچه دارند بسیار سپاسگزار و شاکرند. ضمناً این افراد، با نارضایتی و هیجان زیاد منتظر نیستند تا به داشته ی خوب بعدی برسند.

زندگی را به عنوان یک هدیه دیدن

هیچ چیزی به اندازه خوردن یک وعده غذای ساده یا یک فنجان چای در خانه کسی که بضاعت چندانی ندارد اما متواضع و مهربان است لذت بخش نیست. چنین افرادی به جای اینکه بابت چیزهایی که ندارند خشمگین و تلخ و بدخلق باشند، بابت چیزهایی که دارند قدردان هستند و می توانند با لذت قدم بزنند، نفس بکشند و به زندگی ادامه دهند. آن ها زیبایی آسمان شب را می بینند و متوجه مهربانی ها و محبت هایی که از جانب خانواده و دوستان دریافت می کنند هستند. آن ها با وجود اینکه در فقر به سر می برند، قادرند همان چیزهایی که دارند را به کسانی که نیاز دارند ببخشند.

سپاسگزاری کمک می کند هورمون کورتیزول یا استرستان کمتر شود. کنترل سطح هورمون استرس، به عملکرد بهتر قلب و عروق در زمانی که استرس دارید کمک کرده و توانایی حفظ تعادل هیجانی تان تقویت می شود

در اینجا یک تمرین ساده وجود دارد؛ این بار که در یک ترافیک کلافه کننده ماندید و با این فکر درگیر شدید که باید به موقع به مقصد برسید، سعی کنید توجه تان را تغییر دهید و اثرش را بر حس و حالتان ببینید. مثلا به حس هایتان توجه کنید: گرمای خورشید را که از شیشه اتومبیل به شما می رسد حس کنید (یا گرمای بخاری اتومبیل)، مزه ی گوارای آبی را که از بطری همراهتان می نوشید حس کنید، به موسیقی، پادکست و ... مورد علاقه تان گوش دهید، به عابران پیاده نگاه کنید و حس کنجکاوی تان را به کار ببرید و سعی کنید حدس بزنید کجا قرار است بروند. به این فکر کنید که این افراد هم مانند شما امیدها و آرزوها و ناامیدی ها و نگرانی هایی دارند. حواستان را از استرس فعلی تان پرت کنید و تمرکزتان را روی هدیه های کوچک در زندگی بگذارید. حتی شاید موفق شوید همه ی زندگی را به عنوان هدیه ای که واقعاً هست ببینید.

فواید سپاسگزاری

وقتی به این باور می رسید که هر آنچه دارید یک هدیه است و سپاسگزاری خود را بابت آن نشان می دهید، نگاهتان از چیزهایی که ندارید به سمت آنچه دارید معطوف می شود. با سپاسگزاری کردن بابت داشته ها، تغییرات مهمی در مغز و بدنتان روی می دهد. ضمناً ابراز قدردانی هر روزه، فواید زیادی برای سلامتی دارد که شاید از شنیدن آن ها شگفت زده شوید.

کاهش علائم فیزیکی و روانی اندوه

طبق مطالعات انجام شده، آن هایی که بابت داشته های خود سپاسگزار هستند، کمتر دچار افسردگی، اضطراب، خستگی، التهاب و بی خوابی می شوند.

ایجاد تغییرات مثبت در مغز

وقتی سپاسگزاری را واقعاً احساس و ابراز می کنید، حجم قشر خاکستری در قسمت هایی از مغز افزایش می یابد. این اتفاق به شما کمک می کند هیجانات خود را مؤثرتر کنترل و تنظیم کنید. ضمناً دوپامین و سروتونین در مغزتان افزایش یافته و هورمون هایی که به ترس و اضطراب مربوط اند کاهش می یابند.

تقویت ارتباط با دیگران

وقتی سپاسگزاری و قدردانی خود نسبت به دیگران را ابراز می کنید، نه تنها آن ها متوجه اهمیت و ارزش خود نزد شما می شوند بلکه ارتباط قوی تری با آن ها برقرار کرده و احساس می کنید اطرافیان شما حامی و پشتیبان شما هستند. حتماً می دانید که ثابت شده داشتن حمایت اجتماعی، فاکتور مهمی در صبر و تحمل در سختی های زندگی است.

کاهش درد و افزایش فعالیت بدنی

وقتی هر روز داشته ها و سپاسگزاری هایتان را یادداشت می کنید، دردتان کمتر می شود و بهتر می توانید به فعالیت های بدنی بپردازید. در نتیجه به سمت سلامتی قدم برمی دارید و از درد و ناتوانی بدنی دور می شوید.

کاهش استرس

سپاسگزاری کمک می کند هورمون کورتیزول یا استرستان کمتر شود. کنترل سطح هورمون استرس، به عملکرد بهتر قلب و عروق در زمانی که استرس دارید کمک کرده و توانایی حفظ تعادل هیجانی تان تقویت می شود.

بذر سپاسگزاری را بکارید

سپاسگزاری را مانند دانه هایی بدانید که در باغچه زندگی تان می کارید. وقتی سپاسگزاری و قدردانی را وارد فعالیت های زندگی روزمره تان می کنید، ابتدا هیچ تغییر فوری در نگرشتان نسبت به زندگی رخ نمی دهد. چون فواید بلندمدت بر سلامت هیجانی و فیزیکی، زمان بر هستند اما اگر پیگیر و جدی باشید، به آن ها خواهید رسید. در واقع اگر هدف خود را روی کاشتن بذر سپاسگزاری بگذارید، کم کم خواهید دید که ظرفیت امید و رضایتتان در زندگی بالا و بالاتر می رود. زمانی که میوه ی درخت سپاسگزاری تان را ببینید، متوجه می شوید که ارزش تلاشتان را داشته است.